FILM
Virginia White (María Elena Arpón) en Roger Whelan (César Burner) genieten samen van hun welverdiende vakantie. Ze hebben een volgens eigen zeggen een losse relatie, zonder echte verplichtingen of verwachtingen. Maar dan komt de sexy Betty Turner (Lone Fleming) in het spel. Betty, een oude schoolvriendin van Virginia, valt onmiddellijk in de smaak bij de flamboyante Roger en de chemie is duidelijk wederzijds. Tijdens een trip kan Virginia het niet meer van de jaloezie en trekt er alleen op uit. Ze komt terecht in de oude, verlaten ruines van Berzano, waar volgens de dorpelingen vreemde dingen gebeuren. Virginia besluit er gezellig de nacht door te brengen, terwijl Virginia en Roger besluiten om haar laten af te koelen en keren nietsvermoedend terug naar het hotel. Maar klokslag twaalf veranderen de overdag o zo knappe ruïnes in een toneel van angst, bloed en gruwel, wanneer de in ontbinding zijnde tempeliers in hun hunker naar maagdelijk vlees uit hun graven kruipen...

Het zombiegenre is niet alleen weggelegd voor de Italianen of regisseur George A. Romero, want ook de Spanjaarden - en dan in het bijzonder Amando de Ossorio - konden er wat van! In 1971 kwam regisseur Ossorio op de proppen met La Noche Del Terror Ciego (ofte The Tombs Of The Blind Dead), een duidelijk door Romero's Night Of The Living Dead (1968) geïnspireerde zombieprent, over satanistische middeleeuwse blinde (!) tempeliers die opstaan uit hun graf. Verwacht echter geen blinde (pun intended) kopie, want de regisseur blijkt een meester te zijn in sfeerschepping en haalt enkele originele vondsten aan die de film een eigen identiteit meegeven. De knokige tempeliers op hun zombiepaarden (!) die in slowmotion naar hun slachtoffers toe komen en de mistige ruines, gestuwd door de bijpassende Gregoriaanse gezangen, doen je haren recht omhoog rijzen! Het feit dat de tempeliers blind zijn zorgt bovendien voor enkele lekker spannende momenten ("Have they heard your heart beating?"). Spijtig dat de karakters ergerlijk bordkarton zijn en dat sommige van hun handelingen nodeloos traag zijn uitgesponnen, opdat ze toch in de klauwen van de rottende blinde doden zouden vallen. Hoewel Ossorio zich niet fixeert op gore en bloot, is het fijn om weten dat Blue Underground de volledig ongecensureerde Spaanse versie op deze schijf heeft gezwierd. The Tombs Of The Blind Dead werd een fenomeen en groeide uit tot een horrorklassieker. Er volgden tevens nog drie interessante sequels, alledrie in een regie van Amando de Ossorio.

BEELD EN GELUID
Deze schijf bevat twee verschillende versies van de film. We zetten even uiteen hoe de beeld- en geluidskwaliteit van de beide versies is.

De kortere Engelse versie is anamorfisch weergegeven in het 1.66:1 beeldformaat. Het beeld heeft een softe aanblik, met redelijk wat filmgrain, beeldflikkeringen en enkele compressiefouten. De schaduwen hebben soms een blauwe schijn. De kleuren ogen in de lichte scènes helder en warme, maar hebben in de donkere shots dan weer een afgewassen en uitgesmeerde, gedateerde aanblik. De gebruikte filmprint bevat wat minieme vuiltjes en beschadigingen. De Engelse Dolby Digital Mono-track klinkt zoals te verwachten beperkt en vlak. De dialogen klinken voldoende helder en zijn goed te verstaan. Ook de muziek komt voldoende tot zijn recht. Er zijn voor deze versie geen ondertitels aanwezig.

De originele Spaanse versie, welke eveneens anamorfisch is uitgevoerd in zijn 1.66:1 aspectratio, is opvallend beter qua detail en scherpte. Er zijn nog steeds kleine flikkeringen, wat filmgrain en kleine oneffenheden in de print aanwezig, maar dit werkt nergens storend. De heldere kleuren ogen warm en vol, maar hebben een typisch jaren zeventig aanblik. De Spaanse Dolby Digital Mono-track klinkt net als de Engelse versie behoorlijk plat en beperkt, maar bevredigend voor een film als dit. Dialogen en de sfeervolle muziek komen goed door en klinken voldoende helder. Er zijn optionele Engelse ondertitels aanwezig.

EXTRA'S
Alsof het niet genoeg is dat je al de twee verschillende versies van de film hebt, voegde Blue Underground ook nog enkele andere kleine, doch waardevolle extra's toe. Het eerste, en ook de meest leuke extra, is de alternatieve opening van de film (2 min.). Onder de titel Revenge Of The Planet Ape (!) doet probeert men de productie af te doen als een sequel op de succesvolle Planet Of The Apes-films. Erg leuk en hallucinant om te zien hoe ver distributeurs wilden gaan om mensen in de bioscoopzalen te lokken! De originele bioscooptrailer is uiteraard ook aanwezig en naar goede gewoonte sluit Blue Underground af met een erg uitgebreide Poster & Still galerij, bestaande uit ongeveer 92 afbeeldingen waaronder foto's van regisseur Ossorio achter de schermen, posters, production stills, de persmap, videocovers en zélfs kotszakjes! Ook een vermelding waard is de bloedmooie originele posterart die men gebruikte voor de dvd-hoes.

CONCLUSIE
De ondertussen klassiek geworden eerste Blind Dead-film kreeg een fraaie behandeling van de gerenommeerde cultmaatschappij Blue Underground. De technische specificaties zijn gezien de ouderdom en het bronmateriaal erg degelijk en er zijn enkele leuke extra features toegevoegd. The Tombs Of The Blind Dead is apart te verkrijgen, maar ook als onderdeel van de luxe, als een doodskist vormgegeven, limited edition Blind Dead-Collection.