SERIE
Ouders Bart (Christiaan Van de Wal) en Angelique Bouwman (Elle Van Rijck) zijn eigenaar van een hondenpension. Hun kinderen Mark (Tom Hortensius), Tessa (Maud Van Haasteren) en de kleine Sara (Hanna Moren) hebben daardoor de speeltuin van hun leven in hun achtertuin: ze kunnen de hele dag met honden van een ander ravotten. Wanneer er eens een hondje per ongeluk met zijn poot in een egel blijft steken, is er die lieve dierenarts Michiel (Joris Putman) die blijkbaar vierentwintig uur per dag zijn praktijk openhoudt.

Is de reeks bij aanvang nogal chaotisch en ongenuanceerd (zo is een grote farmaceutische fabriek met stellige zekerheid de grote boeman die pups ontvoert om er experimenten op te kunnen doen), mindert de radicaal voor jongeren toch radicaal linksindoctrinerende boodschap (we hadden nog niet genoeg met het ALF misschien?) en gaan we gelukkig over naar ongecompliceerdere avonturen. Het beperkte kader waarbinnen men verhalen kan blijven verzinnen over drie kinderen wier ouders een hondenpension uitbaten, is de voornaamste hinderpaal voor de reeks, maar dognapping, de zoektocht van een politieman die een nieuwe hond wil, en zelfs kunstdiefstal zorgen voor een paar aardige en charmante verhaaltjes, zij het dat de acteurs op de kinderen na allemaal hysterische Hollanders zijn met alle clichés die daarbij horen. Bovendien vrees ik dat de reeks geen lang leven beschoren zal zijn, want het beste kruit is bij deze al verschoten.

AFLEVERINGEN
Bella Waar Zijn Je Puppies?
De kinderen vinden een aangereden beagle. Kort daarop verschijnt er een advertentie in de krant van mensen die de beagle zoeken. De beagle was echter op het moment van verdwijning zwanger, dus moeten de pups nog ergens te vinden zijn. Hebben ze iets te maken met de fabriek waar ze jonge hondjes gebruiken om geneesmiddelen op te testen?

Lucy Opgepakt
Mijnheer Donkelaar (Hans Boskamp) moet naar een bejaardentehuis en kan zijn jachthond Lucy niet meenemen. Lucy breekt echter uit en zoekt haar baasje alsnog op. 's Anderendaags zijn er in een boerderij in de buurt schapen doodgebeten. De hele buurt wijst met de beschuldigende vinger naar Lucy, maar Mark en Tessa proberen de ware toedracht te filmen met papa's (dure) filmcamera.

Jess Zoekt Haar Baas
Tegen de zomer dumpen weer heel wat baasjes hun hond in het asiel, anoniem. Mijnheer Terborg (Kees Boot) komt zijn speurhond Jess wél volgens de regeltjes van de kunst afleveren. Sarah komt echter op het spoor van een bende kunstdieven. Mark vindt een compleet verwaarloosde en mishandelde hond tijdens zijn zoektocht.

Twee Terriërs Verdwenen
Een hondenmoeder (Trudy Klever) uit de buurt komt haar twee terriërs een weekeindje in het pension achterlaten. De twee worden echter ontvoerd, en Mark en Tessa beschuldigen de buurman (Bas Keijzer), die het niet zo op de honden begrepen heeft. Maar een beschuldiging is nog altijd geen bewijs...

Boris De Speurhond
Bij een politieactie heeft de politiehond van Brigadier Maaswinkel (Xander Straat) er het leven bij ingeschoten. Hij krijgt een nieuwe hond, Pan, toegewezen, maar ook voormalige crimineel Mijnheer Terborg (Kees Boot) heeft een hond getraind, Boris, die hij graag aan Maaswinkel wil geven als nieuwe hond. Hij besluit om mee te doen met de proeven op de hondenschool en verliest, maar dan dient zich onverwacht een praktijktest aan.

BEELD EN GELUID
De Nederlandse 5.1-track is in orde, maar is niet echt voorzien van de allerluidste punches die met een surroundsysteem kunnen worden uitgedeeld. De Nederlandse uitspraak is echter wel aanvaardbaar duidelijk, en dan is al heel wat. De dialogen klinken netjes en helder, evenals het geblaf en het gegrom. Méér actie zit er niet in deze reeks. Het beeld is een beetje soft en ziet er wat onderbelicht uit, maar over het algemeen is het een transfer die mag gezien worden. Alleen is er nogal wat compressieartefacting te merken, en dat trekt de punten wat naar beneden.

EXTRA'S
De tweede disk bevat een videoclip van de titelsong van Puppy Patrol door Paula Leek.

CONCLUSIE
Puppy Patrol is onschuldig kindervermaak, maar zal misschien in Vlaanderen niet al te veel afnemers vinden door de door en door Nederlandse sfeer die de reeks uitademt. De hoeveelheid kitch die dit soort reeksen soms teistert, blijft in deze binnen de grenzen van het redelijke. Woef!