FILM 
Voor heel wat cinefielen geldt de in Saarbrücken geboren Max Ophüls als één van de belangrijkste Franse regisseurs. De legendarische cineast begon zijn carrière in de schouwburg, maar na zijn vierde theaterstuk werd hij ontslagen vanwege zijn Joodse afkomst. Hij trok naar Berlijn om er zich te gaan toeleggen op de filmkunst en een jaar na zijn debuut brak hij in 1932 door met de film Liebelei. Maar zijn Joodse roots maakten het hem onmogelijk om in Duitsland te blijven filmen, daarom trok hij met zijn gezin in 1938 naar Parijs, maar zoals zo velen moest hij naar de Verenigde Staten vluchten om er een tijdje in Hollywood te gaan werken. Hij maakte vijf Amerikaanse films, maar hij keerde vlug naar Frankrijk terug om er de klassiekers La Ronde, Le Plaisir, Madame De...,  Lola Montès en Montparnasse 19 op te nemen. Je moet als filmliefhebber flink wat geduld uitoefenen, maar La Ronde is via de UK eindelijk op dvd en blu-ray uit. Daarvoor was er enkel een Criterion-release.

La Ronde die het midden houdt tussen een drama en een komedie verscheen in 1950. Een verhaal dat gebaseerd is op het klassieke toneelstuk Reigen van de Oostenrijker Arthur Schnitzler en twee Oscar-nominaties kreeg (Jacques Natanson voor Beste Aangepaste Scenario en Jean d'Eaubonne voor Beste Productieontwerp). Geen van beide kon verzilverd worden, maar in Engeland won het wil een BAFTA voor Beste Film.

La Ronde is absoluut een must voor cinefielen die van perfecte shots houden. Max Ophüls is een regisseur van de oude stempel en dat betekent iemand die van iedere shot een uitmuntend beeld maakt dat soms dicht in de buurt komt van pakweg Orson Welles. Het verhaal daarentegen is (te) oubollig, en ééntje zonder enige diepgang. La Ronde staat voor een caroussel, in dit geval de caroussel van de liefde. Een anonieme verteller (Anton Walbrook) loodst ons door een resem relaties in het Wenen van in het begin van de vorige eeuw. Apart aan de film, is dat ieder personage een verhouding krijgt met een personage uit het vorige tafereel. Zo komen we bij alle lagen van de bevolking uit: een prostituee, een soldaat, een kamermeisje, een rijkeluiszoon, een getrouwde vrouw, haar man, een jong meisje, een dichter, een actrice en een graaf. Of hoe volgens de moraal van het verhaal alles in de liefde met elkaar verbonden is.

Alles wordt verteld in tafereeltjes van hooguit vijf minuten, met daartussen de (soms muzikale) inleiding van de verteller. Oppervlakkig, weliswaar voor die tijd een tikkeltje gewaagd, maar het is vooral de charmante uitstraling die overeind is blijven staan, en natuurlijk ook het cinematografische übertalent van Max Ophüls en het kunnen van artiesten als Simone Signoret, Serge Reggiani en Danielle Darrieux. Voor de liefhebbers van dit genre dus een must. 

BEELD EN GELUID
Wie regelmatig op de televisie naar Franse films uit de oude doos kijkt, weet hoe belabberd die er wel uit kunnen zien. La Ronde werd volledig gerestaureerd, en uiteraard in zijn originele aspect ratio behouden, maar her en der merk je nog wat onvolmaaktheden op. Iets wat wellicht zal te maken hebben met de desastreuse staat van het origineel. De geluidsband is Frans mono met (uitsluitend) Engelse ondertitels.

EXTRA'S
Er staan geen extra’s op deze uitgave.

CONCLUSIE