FILM
Begrijp ons niet verkeerd. Het verstand op nul zetten moet kunnen, en dus ook bij films mogen de hersenen gerust eens op non-actief worden gesteld. Zoiets heet nu eenmaal entertainment, maar wanneer een film niet meer is dan een strontvervelend vehikel dat het moet hebben van flauwe boertigheden, en zich optrekt aan een plot die geschreven lijkt door een achterlijke kleuter (wat eventueel nog genietbaar kan zijn) dan passen we. Freaks Of Nature van Robbie Pickering is daar dus zo eentje van. Het zijn woorden die onszelf wat doen verbazen, want Pickering was één van de schrijvers van Mr. Robot, maar deze zombie-vampierenfilm slaat werkelijk nergens op, en dat heeft deels te maken met het feit dat de film over zijn eigen overdaad van (compleet niet geslaagde) grappen valt.




Het concept is enigszins bedoeld om de draak te steken met de Twilight-saga, en in het begin oogt het allemaal wel best origineel. In het gehucht Dillford wonen er drie soorten: mensen, vampiers en zombies. Alles verloopt uiterst gescheiden want geen enkele soort kan de andere uitstaan, wel staat vast dat de vampiers er het beste aan toe zijn. Ze staan in de top van de voedselketen en ze zijn veel beter dan het plebs dat vertegenwoordigd wordt door de zombies die alleen maar naar buiten mogen komen met een halsband rond de nek. De gewone mensen zijn eigenlijk noch mossel noch vis, die proberen om zo vreedzaam mogelijk met de vampiers te leven, terwijl ze zelf minzaam neerkijken op de vieze zombies.




Er wordt af en toe wat in de hals gebeten of er is een zombie die één of ander menselijk wezen begint op te vreten (zonder enig horroreffect), maar er zit vooral veel bakvissenliefde in het spel. Dag (Nicholas Braun) is een nerd die maar al te graag wil gezien worden met Lorelei (Vanessa “ik ben mooi, maar kan niet acteren” Hudgens), en (hoe raad je het) het knapste meisje van de school is. Het hele stadje staat in functie van de goed draaiende economie, en wel door één of andere vleesdelicatesse die geleverd wordt door worstenkoning Rick Wilson (Denis Leary), en als je denkt dat Balthazar Boma een dwaas figuur is, dan heb je deze mafketel nog niet gezien. Wel is deze kwibus nog zo stom niet als hij eruitziet, want alle werknemers zijn zombies omdat ze goedkope arbeidskrachten zijn. Maar terug naar de liefde, want de schone Lorelei ziet de arme Dag niet staan. Wie wel interesse in een romance met hem heeft is Petra (Mackenzie Davis die we zagen als Grace in Terminator: Dark Fate), maar helaas is zij een vampier. En net alsof vampiers en zombies nog niet genoeg zijn, komen er ook nog eens weerwolven en vijandige buitenaardse wezens aan te pas.




Als je vertrekt vanuit een script waarvan het verhaal één chaotische knoeiboel is dan heb je natuurlijk ook als film een ongecontroleerd zooitje, en dat is zo wat het minste wat je over dit gedrocht kan zeggen. Het begint aardig en de eerste vijftien minuten zijn zelfs best genietbaar, maar blijkbaar was er geen nood om grenzen te trekken en krijg je een orgie van goedkoop horrorgeweld en diverse stijlen dat nergens op slaat en waar er af en toe nog eens tijd vrij gemaakt wordt om elkaar wat te kussen. Het project was een tijdje in de running als The Kitchen Sink en zou het regiedebuut van Jonah Hill moeten gaan worden, maar de acteur liet de kelk aan zich voorbijgaan, hoewel hij nog als één van de producenten aan de film verbonden zou blijven. Freaks Of Nature deed zo goed als helemaal niets aan de bioscoopkassa, en ook op homecinema-vlak werd het een titel die sporadisch eens in de winkelrekken opdook waarmee men de horrorfans over de streep probeerde te trekken, maar daar bleef het bij. Eens je de film hebt doorstaan wordt het pijnlijk duidelijk waarom...

BEELD EN GELUID
Deze film verscheen op Sony en wij hebben hier de dvd voor ons liggen. Zowel voor het beeld als de klank kwamen we met een 7 op de proppen en dat komt gewoon omdat je er niks slechts kan over vertellen, maar ook niet zo veel goeds. Of tenminste niets dat boven de standaard komt te liggen. Een degelijke dvd van een grote filmstudio zonder mankementen. De details vallen mee en de kleuren hebben een hoog stripgehalte. Ook de geluidsband barst nooit uit zijn voegen en het zijn alleen maar bij de actiescènes (hoewel er dat heel wat zijn) dat je homecinema aangemaand wordt om wat werk te leveren.




EXTRA'S
Qua bonusmateriaal is het huilen met de pet op, ook al zaten we niet echt op meer te wachten. Er is een alternatief begin, er zijn wat bloopers die in een gag reel verzameld zitten die je ook tijdens de end credits kan zien en tenslotte heb je ook nog drie minuten beeldmateriaal in de vorm van verwijderde scènes.

CONCLUSIE
Met Freaks Of Nature wordt op een jong (oerdom) publiek gemikt dat het moet hebben van een luidruchtig verhaal zonder inhoud. Nooit wordt het grappig of griezelig, wel degoutant.