:: NIEUWS ::
DVDInfo.be >> Nieuws >> Filmarchief >> PERSBERICHT: KRONIEK VAN DE VLAAMSE FILM
PERSBERICHT: KRONIEK VAN DE VLAAMSE FILM
Bron: Filmarchief - Datum: 2003-09-17 - Geplaatst door: Werner
In de loop van de voorbije eeuw werden honderden Belgische films gerealiseerd: langspeelfilms, kortfilms, documentaires, animatiefilms en experimentele films. Een schat aan beelden, samen een belangrijk onderdeel van ons cultureel patrimonium. Deze DVD-reeks wil een licht werpen op de Vlaamse langspeelfilm uit de periode 1955-1990. 1955 wordt als een keerpunt beschouwd omdat met Meeuwen Sterven In De Haven de Vlaamse film op een bewuste manier een tijdsgeest in beeld probeerde te brengen en aansluiting zocht bij een internationale beeldentaal. Om de nodige historische afstand te behouden wordt de periode afgerond in 1990. De selectie van de titels gebeurde door een onafhankelijke redactie en is niet alleen gebaseerd op kwaliteit, maar ook op diversiteit en historische relevantie.

Elke DVD in de "Kroniek van de Vlaamse Film" bevat naast de digitaal gerestaureerde langspeelfilm een documentaire die op basis van research, getuigenissen en beeldmateriaal uit film- en televisiearchieven het verleden van de Vlaamse cinema op een beeldende manier reconstrueert. Ook kortfilms en trailers worden opgenomen als extra's.

Alle titels zijn mettertijd verkrijgbaar in de handel. Ze kunnen ook worden besteld bij het Filmarchief. Daarnaast is er de mogelijkheid om op de reeks als geheel in te tekenen. Info op www.filmarchief.be.

"De kroniek van de Vlaamse Film" is een initiatief van de Minister van Cultuur van de Vlaamse Gemeenschap, uitgevoerd door het Koninklijk Belgisch Filmarchief in coproductie met Canvas.



MEEUWEN STERVEN IN DE HAVEN
(1955, Rik Kuypers, Ivo Michiels, Roland Verhavert)

Gestileerde grootstadslyriek van het trio Rik Kuypers (amateurfilmer), Roland Verhavert (criticus) en Ivo Michiels (schrijver). Het vormbewustzijn waarvan de makers blijk geven en de aansluiting die zij zoeken bij een meer internationale gevoeligheid waren nooit gezien in de Vlaamse cinema van toen. De film speelt zich af in de havenstad Antwerpen en vertelt over de dooltocht van een gekweld personage dat alleen begrip vindt bij een weeskind en twee gedesillusioneerde vrouwen. Muziek van Jack Sels en Max Damasse en in de hoofdrollen Julien Schoenaerts, Tine Balder, Dora Van der Groen, Piet Frison.



DE MAN DIE ZIJ HAAR KORT LIET KNIPPEN
(1965, André Delvaux)

Debuutfilm van André Delvaux en meteen één van de klassiekers van de Vlaamse magisch-realistische film. In de jaren nadien zal het genre heel wat navolging krijgen. Het scenario is gebaseerd op de roman van de auteur Johan Daisne. Hoofdpersonage is de advocaat Govert Miereveld die les geeft aan een meisjesschool in een provinciestad. Hij koestert een geheime platonische liefde voor zijn leerling Fran, die hem in een neerwaartse spiraal van mentale ontreddering stort. Miereveld eindigt in het gekkenhuis waar hij zich het hoofd breekt over de vraag of hij al dan niet zijn geliefde heeft omgebracht. Een productie van de toenmalige BRT, mede gefinancierd door het Ministerie van Nationale Opvoeding. Met Senne Rouffaer, Beate Tyszkiewicz, Hector Camerlynck, Paul 's Jongers. Bekroond o.m. in Hyères, Pesaro, Mannheim, Barcelona, Tunis, New York.



HET AFSCHEID
(1966, Roland Verhavert)

Na Meeuwen Sterven In De Haven zal het meer dan tien jaar duren voor Roland Verhavert een nieuwe langspeelfilm maakt. Het afscheid is de verfilming van de gelijknamige roman van Ivo Michiels en speelt opnieuw tegen het decor van de Antwerpse haven. Pierre Wesselmans (Julien Schoenaerts) is marconist op een schip, dat vaart in opdracht van de regering. Het schip ligt momenteel voor anker in de haven en wacht op een geheime opdracht. De bemanning mag naar huis, maar moet zich elke dag aanmelden om te vernemen of het schip gaat vertrekken. Het dagelijkse afscheid van vrouw en kinderen en de knagende onzekerheid beginnen te wegen bij Pierre. De strak in beeld gebrachte existentiële wanhoop leverde succes op bij de kritiek, maar vond moeilijk zijn weg naar het publiek. Met Julien Schoenaerts, Petra Laseur, Senne Rouffaer. Bekroond o.m. in Venetië, Edinburgh, Cork, Melbourne, Sydney.



MIRA
(1971, Fons Rademakers)

In 1905 wordt bij Avelgem een brug gebouwd over de Schelde. De bewoners van de nabijgelegen Waterhoek komen in verzet. Ze zijn bang voor de "teleurgang" van hun traditionele levenswijze. Twintig jaar later baseert Stijn Streuvels een roman op de gebeurtenissen van toen: over de moord op een landmeter en zijn knecht en over de ingenieur van de brug die verliefd wordt op een plaatselijke schoonheid. In 1971 wordt de honderdste verjaardag van de geboorte van Streuvels herdacht met de verfilming van deze roman. Hugo Claus schrijft het scenario en zijn Nederlandse vriend Fons Rademakers staat achter de camera. De film wordt één van de grote successen van de Vlaamse film. Met Willeke van Ammelrooy, Jan Decleir, Luc Ponette, Carlos Van Lanckere. Bekroond o.m. in Cork en Edinburgh.



LOUISA, EEN WOORD VAN LIEFDE
(1972, Paul Collet en Pierre Drouot)

Na hun temperamentvol debuut met de schandaalfilms Cash? Cash! (1967) en L'étreinte (1969) richten Paul Collet en Pierre Drouot zich tot de make love not war-generatie en tot de bioscoopbezoeker die met Mira de Vlaamse film had ontdekt. Louisa is een kostuumfilm die zich afspeelt kort voor de Eerste Wereldoorlog. Willeke Van Ammelrooy, de ster van Mira, vertolkt de rol van een nieuwsgierige en levenslustige aristocrate die zich vol overgave in een driehoeksrelatie stort met twee bohémiens. Achter de camera staat Mira-fotograaf Eddy Van der Enden, die tekent voor enkele berucht soft focus opnames en voor een speelse reconstructie van Manets Déjeuner sur l'herbe. Met Willeke Van Ammelrooy, Roger Van Hool, André Van den Heuvel. Bekroond in Atlanta.



MALPERTUIS
(1973, Harry Kümel)

Groots opgezette visualisering van Jean Ray's roman over het spookhuis Malpertuis waar de oude Griekse goden gevangen worden gehouden door een zekere Cassavius, vertolkt door Orson Welles. Voor de barokke wervelende stijl deed Harry Kümel beroep op de camera van Gerry Fischer (bekend van de films van Joseph Losey). De montage kende een ongelukkig verloop en leidde tot het ontstaan van twee versies: een Frans-Engelse versie, gemonteerd door Richard Marden en een Nederlandse van Harry Kümel. In de internationale cast een hoofdrol voor Mathieu Carrière als het jonge neefje van Orson Welles, Michel Bouquet en de Engelse actrice Susan Hampshire in een driedubbele rol. Bekroond in Parijs, Sytgès.



VERBRANDE BRUG
(1975, Guido Henderickx)

Eerste langspeelilm van ex-Fugitive filmer Guido Henderickx, geproduceerd door Jacqueline Pierreux en Roland Verhavert en vertolkt in ongepolijst Antwerps. Samen met de auteur Marcel Van Maele verbleef Henderickx twee maanden in "Verbrande Brug", een gehucht van Grimbergen, en lieten ze zich inspireren door de locatie. Het drama, dat zic binnen een tijdspanne van vierentwintig uur voltrekt, neemt een aanvang wanneer de waarzegster Lola en haar vriend Louis toekomen voor de jaarlijkse kermis in Verbrande Brug. Louis heeft zeven jaar geleden een verhouding gehad met Monique, de vrouw van cafébaas Charel. Van meet af aan is duidelijk dat er nog steeds elektriciteit in de lucht hangt. Met Jan Decleir, Doris Arden, Malka Ribovska, Yves Beneyton.



DE WITTE VAN SICHEM
(1980, Robbe De Hert)

Na de populaire verfilming van Jan Vanderheyden en Edith Kiel uit 1934, komt de klassieker van Ernest Claes terecht bij Robbe De Hert, boegbeeld van het linkse filmerscollectief Fugitive Cinema. Zijn Witte Van Sichem wordt een schrijnend portret van de armoedige levensomstandigheden in het landelijke Vlaanderen van 1900. De Witte krijgt "meer slaag dan eten", en wanneer er geen school is, dan is er het labeur op het land bij de tirannieke boer Coene. Uit onvrede met de realiteit haalt hij kwajongensstreken uit die hem evenwel steevast een pak slaag opleveren. In literatuur en verbeelding vindt hij kortstondig een vluchtroute uit de harde realiteit. Even maar, want dan eisen het grauwe heden en de uitzichtloze toekomst opneiuw hun rechten. Met Eric Clerckx, Willy Vandermeulen, Paul 's Jongers, Blanka Heirman, Jos Verbist. Bekroond o.m. in Orléans, Tomar, Caen, Giffoni, Lausanne.



BRUSSELS BY NIGHT
(1983, Marc Didden)

Een bekroond scenario en een opgemerkt regiedebuut van voormalig rockjournalist Marc Didden, onderscheiden met de Grote Prijs van het Festival van San Sebastian. Brussels By Night werd door de generatie van tachtig onthaald als de eerste stadsfilm, een film die zijn inspiratie put uit een contemporaine tijdsgeest en niet in de klassiekers van de Vlaamse literatuur. Didden volgt de moordenaar Max op zijn nachtelijke zwerftoct door Brussel. Hij ontmoet drie personages, die als klankbord fungeren voor zijn gevoelens van ontreddering: een oude werkmakker, het barmeisje Alice en de Marokkaanse trambestuurder Abdel. De ontmoetingen leiden tot een desastreuze finale aan het hellend vlak van Ronquières. Met François Beukelaers, Ingrid De Vos, Amid Chakir, Michel Mentens.



CRAZY LOVE
(1987, Dominique Deruddere)

Na Brussels By Night de tweede film waarmee producent Erwin Provoost de toon zet voor de jaren tachtig. Vertrekkend van een kortverhaal van Charles Bukowski maakt Dominique Deruddere een korte film, die hij nadien, met de hulp van Marc Didden, uitwerkt tot drieledige langspeelfilm. In het eerste deel van de film is de held nog jong en naïef. Voor de twaalfjarige Harry Voss is liefde de romantische idylle tussen prinsen en prinsessen die elkaar zedig op de mond kussen. Als adolescent ontdekt hij dat er mooie en lelijke mensen bestaan, dat het leven en de liefde onrechtvaardig zijn en dat alcohol een troost is. De volwassen Harry Voss is nog slechts een hoopje mens, aangevreten door trauma's en frustraties. Met Geert Hunaerts, Josse De Pauw, Michaël Pas, Gène Bervoets, Amid Chakir. Bekroond in San Sebastian en in Gent, met o.m. een Joseph Plateauprijs als beste Vlaamse film uit de periode 1965-1990.



HET SACRAMENT
(1990, Hugo Claus)

Een eerte versie van dit scenario schreef Hugo Claus voor zijn vriend Fons Rademakers. Omdat diens verfilming op zich liet wachten, herwerkte Claus het scneario tot de roman Omtrent Deedee en later nog tot het toneelstuk Interieur. In 1989 realiseert Hugo Claus uiteindelijk zijn langspeelversie zelf. Zijn eerste film na het historisce spektakel De leeuw van Vlaanderen (1984) speelt zich af in de karen vijftig in een pastorie van Kobbegem, waar jaarlijks een feest plaatsvindt ter nagedachtenis van moeder Heylen. De onderhuidse conflicten tussen pastoor Frank Aendenboom en zijn disgenoten lopen aardig uit de hand. Alle maskers gaan af. Met Frank Aendenboom, Ann Petersen, Carl Ridders, Chris Lomme, Jan Decleir.


Recent nieuws van dezelfde bron