En regisseur Eyton Fox gaat nog een stapje verder vooraleer hij Yossi in een nieuw avontuur stort, want die krijgt op een ochtend een patiënte op bezoek die hij herkent als Jaggers moeder. Hij zorgt ervoor dat hij de vrouw na afloop een lift kan aanbieden, maar wat hem op het hart ligt krijgt hij niet verwoord. Het duurt een paar dagen voor hij de moed vindt om te doen wat hij zich heeft voorgenomen en dus belt hij aan bij de ouders van Jagger en vertelt ze over hun twee jaar durende relatie aan het front in Libanon. Hij stierf in mijn armen en lachte naar me, brengt Yossi er met toegeknepen keel uit. Jaggers vader kijkt verschrikt op maar zwijgt, z’n vrouw reageert nauwelijks en zegt vervolgens dat Jagger een vriendin had. Ze was niet meer dan dat, antwoordt Yossi, en zij weer: wij hebben het heel erg druk, mag ik je vragen om weg te gaan? Het huilen staat Yossi nader dan het lachen, en gelukkig is er Jaggers vader die hem naar de deur begeleidt en zegt: wil je misschien z’n kamer zien? Zelden zie je in bioscoopfilms een zo eenvoudig en tegelijk naar de keel grijpend fragment, waardoor in dit geval de kijker definitief aan de kant van Yossi staat, wat er ook nog mag gebeuren in deze film.

Op bevel van zijn chef neemt Yossi vakantie. Je ziet er niet goed uit, zegt de oudere man, je moet ook aan jezelf denken. Maar precies dat heeft Yossi sinds de dood van Jagger niet meer gedaan en van seks is er al evenmin sprake geweest. Af en toe heeft een verpleegster toenadering gezocht in het ziekenhuis, maar de meesten geloven de geruchten dat Yossi niet op vrouwen valt. Hij leeft als een kluizenaar. Hij rouwt. Nog steeds.
 
Op weg naar Eilat, het zuidelijkste puntje van de Sinaï aan de Rode Zee tussen Jordanië en Egypte, pikt Yossi het jonge viertal Nimrod, Tom, Fefer en Benda op, dienstplichtigen die een weekje vrij hebben en hun welverdiende vakantie aan het strand willen doorbrengen. Op de uitnodiging om een paar dagen met ze op te trekken gaat Yossi aanvankelijk niet in, maar de aantrekkelijke Tom – van wie Yossi ondertussen begrepen heeft dat hij homo is – houdt hem bezig en dus komt hij op z’n besluit terug. De jonge militair schijnt te beseffen welk vlees hij in de kuip heeft en heel voorzichtig probeert hij het ijs te breken, maar Yossi – hoewel geïnteresseerd – houdt de boot af. Hij is nog met het verleden bezig én hij schaamt zich voor z’n niet zo aantrekkelijke lichaam.