FILM
De Canuckse Vivienne Le Coudy (Vicky Krieps) knoopt in San Francisco een relatie aan met de eenzame Deense cowboy Holger Olsen (Viggo Mortensen), al is het maar om van de opdringerige avances van haar minnaar af te zijn. Het tweetal verhuist naar Olsens hutje in de wildernij van Nevada, en probeert daar een gelukkig leven op te bouwen, alhoewel Vivienne niet met hem wil trouwen. In het nabijgelegen dorpje Elk Flats zwaait de corrupte grootgrondbezitter Alfred Jeffries (Garret Dillahunt) de plak, en kan zijn zoon Weston (Solly McLeod) ongehinderd het zwijn uithangen. Dan komt de burgeroorlog, en Holger ziet het als zijn taak om dienst te nemen, alhoewel hij zijn vrouw, pardon, vriendin daarvoor moet achterlaten. Met de kat van huis heeft Weston vrij spel, en hij verkracht haar, waardoor ze negen maanden later een zoon baart.




Bij Olsens thuiskomst is die niet bepaald gelukkig met het feit dat hij met een bastaardje zit opgescheept, maar Vivienne kan hem weerhouden om Weston mores te gaan leren. Die is de stad uitgeknikkerd omdat hij zes onschuldigen heeft neergekogeld. Olsen probeert een goede vader voor de jongen, Vincent (Atlas Green), te zijn, maar wanneer Vivienne sterft aan syfilis, is er niets meer wat Olsen weerhoudt om bij Weston de rekening te vereffenen...




The Dead Don't Hurt is een auteursfilm waarvoor Viggo Mortensen niet alleen de regie verzorgde, maar ook de muziek, én de hoofdrol vertolkt, alhoewel hij voor dit laatste pas in laatste instantie als invaller diende. En het probleem met de film, zoals met zoveel auteursfilms, is dat Mortensen te veel bezig is met mooie plaatjes te schieten, waardoor het narratief stokt. Een goeie editor met een flinke schaar zou de film een half uur korter kunnen maken zonder aan de essentie te raken, waardoor het ook een betere film zou worden. Het goeie nieuws is dat de western, en dan vooral de wraakfilm-variant ervan, niet dood is, en dat liefhebbers van het genre van Mortensen méér dan genoeg op hun bord kirjgen om zoet mee te zijn, en daat in een film die esthetish mooi oogt en uiteindelijk toch nog naar een soort climax toegaat.

BEELD EN GELUID
Imagine Films is zo één van die kleine labels die nog brood ziet in het op de markt brengen van films die wat moeilijker in de markt liggen, wat hen siert. Op deze The Dead Don't Hurt kan je niet veel kritiek hebben, ondanks het feit dat de film op een single layer-schijf is gepropt. De woestijnaanzichten doen ons spontaan warm krijgen, en het stoffige stadje Elk Flats komt authentiek over, met onder meer details op de roestige sheriffster en generfd hout op de toonbank van de saloon. De kleuren zijn helder genoeg, zeker in de scènes in open lucht, alhoewel de gele tint wat oververzadigd lijkt. De geluidstrack is een effectieve DTS-HD MA 5.1, die doet wat die moet doen, want de film bevat voor een western verbazend weinig actie, een occasionele knok-of schietpartij in de saloon niet te na gelaten




EXTRA'S
Imagine Films is ook zo één van die kleine labels die geen extra's op een schijf zet.

CONCLUSIE
Viggo Mortensen combineert acteren en regisseren in deze trage western. Hij is Clint Eastwood niet, maar hij weet zich aardig uit het slag te trekken, en Imagine Film heeft een rudimentaire maar voldoening schenkende schijf ter wereld gebracht.