SERIE
De dood van koning Viserys heeft het rijk in chaos gestort. Er zijn namelijk niet één, maar twee troonpretendenten. Aan de ene kant wil de weduwe van de koning, Alicent Hoogtoren (Olivia Cooke), haar zoon Aegon (Tom Glynn-Carney) op de troon, alhoewel die naast te jong ook nog eens volslagen incompetent is. Ze heeft namelijk de laatste woorden van de koning misbegrepen, die op zijn sterfbed een gebed heeft gericht aan Aegon de Veroveraar, niet aan zijn zoon, en aangezien ze in de wereld van IJs en Vuur niet te veel moeite doen om andere voornamen te verzinnen, is dus de verwarring onstaan. Aan de andere kant heb je dan koningin Rhaenyra Targaryen (Emma D'Arcy), die bij leven nog door de koning als zijn opvolgster werd gepromoot, maar het is overduidelijk dat de drie kinderen die ze heeft, bastaardjes zijn, want ze lijken nog niet op een Targaryen. Zoiets insinueren impliceert echter dood door onthoofding wegens hoogverraad. Viserys heeft nog geprobeerd om Jacaerys (Harry Collet), de zoon van Rhaenyra, te koppelen aan prinses Helaena (Phia Saban), de dochter van Alicent, zodat die samen het rijk zouden kunnen besturen, helaas zonder succes.




De zaak is nog op de spits gedreven door het wangedrag van de kinderen. Prins Aemond (Ewan Mitchell), de nietsnuttige broer van Aegon, werd altijd gepest omdat hij geen draak had, en in een conflict heeft Lucerys (Elliot Grihault), de broer van Jacaerys, hem een oog uitgeslagen. Dat heeft hij echter met de dood bekocht, en Rhaenyra wil wraak voor de dood van haar zoon. Haar oom en tevens haar minnaar Daemon (Matt Smith) huurt twee moordenaars in om Aemond van kant te maken, maar de twee vermoorden in de plaats daarvan Jaehaerys, de incestueuze zoon van Aegon en Helaena (kunt u nog volgen)? Aegon begint daarop een smeercampagne tegen Rhaenyra, die hij en plein public bestempelt als een kindermoordenares, en stuurt (tevergeefs) een huurmoordenaar terug. Zo kunnen we nog een tijdje doorgaan. Het volk wordt gedwongen om partij te kiezen, waardoor het lappendeken van het rijk in stukken uit elkaar valt. Tel daarbij nog op over hoeveel draken elke partij beschikt, en dit wordt gegarandeerd een bloedbad. De zaken worden zodanig hoog op de spits gedreven dat Aemon zwaar verbrand geraakt en Aemond zijn plaats inneemt in de hoedanigheid van regent.




Ter voorbereiding van dit seizoen heb ik noodgedwongen het eerste seizoen even opnieuw bekeken, iets wat ik anders nooit doe. Het is symptomatisch voor het grotere probleem dat deze reeks heeft, en dat is dat er niet genoeg onderscheidend vermogen is tussen de personages. Waar moederreeks Game Of Thrones kon bogen op een rijke schare aan diverse personages die in welbepaalde delen van het rijk de plak zwaaiden, lijken alle Targaryens op elkaar en verschilt hun naam soms maar één of twee letters. Voeg daarbij nog eens een moordend hoog verteltempo, waarbij plots personages volwassen kinderen hebben, dan moet je behoorlijk je kop erbij houden om nog te kunnen volgen. Daarnaast is de Targaryen-dynastie één incestueuze seksboerderij waarbij iedereen het met iedereen doet, en ik heb geprobeerd om op internet een serieuze stamboom te vinden, maar dat lijkt eerder op het metroplan van Londen.




Er wordt nochtans flink goed geacteerd in de reeks, en vooral de draken die dood en vernieling zaaien, zijn een crowdpleaser. Er wordt al eens aan namedropping gedaan door al eens de naam Stark of Lannister te laten vallen, maar dit gaat dan altijd over de voorouders van de personages uit de moederreeks, en er is nauwelijks tot geen verband met de personages die toevallig hier dezelfde achternaam dragen. We weten niet hoe een lang leven deze spinoff zal beschoren zijn, want de personages verschijnen en verdwijnen tegen een moordtempo (excuseer de flauwe woordspeling), maar zo lang er kindjes bijgemaakt worden die elkaar in een volgend seizoen dan weer kunnen afslachten, kunnen we nog een tijdje voort.




BEELD EN GELUID
In de Benelux verschijnt House Of The Dragon seizoen 2 in een 4K-onlyversie. De reeks kan uitpakken met enkele prachtige landschapsscènes en middeleeuwse settings waarbij kosten noch moeite gespaard werden, toch bevat de reeks enkele scènes die zo donker zijn dat je er nauwelijks personages in kan onderscheiden. Of dit de bedoeling is of niet, laten we even in het midden, maar de transfer zelf treft geen blaam. De openingsscène is herwerkt, zij het met het klassieke Game Of Thrones-muziekthema, maar nu wordt er een tapijt geweven - afgekeken van The Wheel Of Time? Hierin is de scherpte echter zodanig dat je er het aantal draadjes in kan tellen, en die inspanning wordt over de hele lijn herhaald. De kleuren zijn stabiel maar veelal rauw en donker, zoals je bij het vele bloed dat vloeit, goed kan zien. We krijgen een Dolby TrueHD Atmostrack die alle verwachtingen inlost, en waar de scènes waarbij de draken elkaar te lijf gaan de surrounds haast doen ontploffen, zit er ook nogal wat levendige ambiance in de scènes binnen de muren van Drakensteen of Koningslanding, waar er altijd wel een haardvuur knettert of een lek in het dak zit.

EXTRA'S
Het bonuspakketje van seizoen 1 sloeg wat tegen, maar Warner gaat met dit tweede seizoen in de tegenaanval.

Elke aflevering is voorzien van een documentaire The House that Dragons Built, een behind the scenes-document van rond het half uur (samen 4:07:45), en dit verspreid over de vier schijven. Deze bieden bijzonder veel substantie, maar je kijkt ze best pas achteraf om spoilers te voorkomen. Defend Your Council (1:53) op disk 1 benadrukt nog eens het verschil tussen de twee troonpretendenten. Ook over de diverse schijven verdeeld zijn 6 character spots, met op disk 1 Rhaenyra (1:14) en Aegon (1:25), op disk 2 Daemon (1:09) en Corlys (1:31), en op disk 3 Alicent (1:22) en Aemond (1:55). De eerste schijf bevat oopk nog Fire Hot Takes: Team Green vs. Team Black (2:03), nog maar eens een werkstuk over de twee rivalen, een welgekomen Return to Winterfell (1:14) in de openingsscène van de eerste aflevering. Over de eerste drie disks gespreid staan nog 3 documentaires "House Who?" waarbij je een schets krijgt van House Stark (1:27) op disk 1, de rivaliserende huizen Bracken & Brackwood (1:41) op disk twee (er is een reden waarom die niet meer meedoen in Game Of Thrones), en huizen Tully & Frey (1:48) op disk 3, twee huizen die we nog kennen van vroeger. Return to the Realm (2:01) is een bescheiden bijdrage over het hervatten van de filmactiviteiten.




Schijf twee bevat nog 2 Fire Hot Takes, namelijk Case for Ruler (1:43), waarin wordt afgevraagd waar een goede heerser aan moet voldoen, en Daemon vs. Aemond (1:56), waarin wordt afgevraagd wie van hen twee nu de grootste klootzak is, het enige juiste antwoord zijnde dat ze even grote smeerlappen zijn. Het Eve Tribute Piece (1:13) gaat over één van de exits uit de cast, en in Guess That Line - Eve & Steve (4:05) spelen acteurs Eve Best en Steven Toussaint een spelletje wie heeft dit gezegd? Op de laatste disk krijgen we dan (eindelijk) een Family Tree (5:22) die welgekomen is om de diverse afstammingen - zowel wettelijke als bastaarden - uit elkaar te houden. Divided Kingdoms (9:10) somt nog eens op welke huizen hun trouw hebben gezworen aan wie, en The Curse of Harrenhal - Extended (7:53) gaat over Alys Rivers (gespeeld door Gayle Rankin), de mysterieuze vrouw die in de catacomben van Harrenhal huist.




CONCLUSIE
House Of The Dragon blijft toch nog altijd het ondergeschoven kindje van Game Of Thrones, alhoewel de reeks voldoende spektakel biedt. Zonder voorkennis in het universum stappen is echter hachelijk, zelfs mét voorkennis instappen is al niet altijd even makkelijk. We zijn eens benieuwd of Dunk and Egg ook nog gaan verfilmd worden, want daar zit mogelijk meer potentieel in.