FILM
Hoe word ik op korte termijn stinkend rijk? Een film maken als One Cut Of The Dead bijvoorbeeld. Deze Japanse zombiekomedie kostte een slordige 25.000 dollar en bracht tot nu toe al meer dan 30 miljoen dollar op. Wees er maar zeker van dat regisseur Shinichiro Ueda dat zelf niet had verwacht, want de film begon zijn carrière in een piepkleine cinema maar door een stevige mond-tot-mondreclame (of mogen we spreken van een social media reclame?) werd de film vliegensvlug de Japanse undergroundhit van 2018 en ook daarbuiten viel de film op. Diverse vertoningen op festivals (bij ons kwam de film in de kijker via Filmfest Gent) en evenveel bekroningen zorgden ervoor dat de horror community als vliegen vielen voor deze toch wel aparte film. Het recept? Een zombiefilm maken, maar het anders doen dan de rest… Zombies zijn altijd hot geweest. We hebben altijd wel oog gehad voor doden die opnieuw levend worden om daarna als een bezetene de gezonde burger achterna te zitten. Het is, laat ons eerlijk en wel wezen, op een paar uitzonderingen na een net iets te veel uitgemolken concept dat is gaan vervelen, zeker nu men de lat via The Walking Dead voor de zombies wel heel hoog heeft gelegd. Om op te vallen moet je het anders aanpakken, en dat heeft Shinichiro Ueda zeer goed begrepen.

Als er één cliché van tel is bij deze film dan is het wel het feit dat hoe minder je van One Cut Of The Dead weet vooraleer je eraan begint des te beter het is. De titel van de film moet je dan ook letterlijk nemen. Een regisseur krijgt de opdracht om een zombiefilm in één take op te nemen (snap je hem?). Het verhaal speelt zich af in een afgelegen loods die berucht is wegens het feit dat men er Japanse overleden soldaten opnieuw tot leven kon wekken. Het eerste wat we zien in One Cut Of The Dead is een half uur durende amateuristische zombiefilm die in één take is opgenomen met een waanzinnige regisseur die het uiterste van zijn crew eist. Toeval of niet, maar plotseling krijgen de acteurs met echte zombies af te rekenen. Je ziet zoals dat bij een zombiefilm gaat de gebruikelijke doden vallen en daarna komt de aftiteling. Wat daarna volgt is een soort van “making of” waardoor je iedere waanzinnige stap uit de kortfilm snapt, weliswaar met een zeer humoristische ondertoon. 

Geen doorsnee zombiefilm dus, en dat is waarschijnlijk ook de reden waarom deze Japanse hit lof vergaarde in het arthousemilieu. Wie enkel een film wil zien voor de gruwel zal dit maar een flauwe bedoening vinden, want het tweede deel dat ruim een uur duurt moet het vooral van zijn humor hebben. Griezelen komt er nauwelijks aan te pas, maar door de geslaagde grappen mis je dat ook niet. Als we toch streng moeten zijn, kunnen we misschien stellen dat One Cut Of The Dead net iets te veel eer kreeg, want een meesterwerk is het niet, wel waanzinnig origineel.

BEELD EN GELUID
Als je de beeldkwaliteit van deze Japanse undergroundhit onder de loep wil nemen, kan je niet anders dan de film in twee delen. Allereerst is er het eerste gedeelte waarin je integraal de film te zien krijgt uit One Cut Of The Dead. Deze is doelbewust lowbudget opgenomen, met een bevende hand en een handcamera, zo lijkt. Uiteraard heb je hierbij het gevoel dat je naar een illegaal streamkanaal aan het kijken bent. Maar als gezegd was dit de bedoeling. Eens we in het tweede deel van de film zitten krijgen we een clean beeld met perfecte resolutie en zonder de minste storing. De geluidsband is een meer dan behoorlijke 5.1 dolby digital, hoewel het continu gekrijs van de Japanners soms op de zenuwen werkt.

EXTRA'S
Deze uitgave is beschikbaar in twee versies. De reguliere versie is een one disc-uitgave zonder enige extra, maar er is ook een gelimiteerde uitgave waarbij je een schijfje krijgt met daarop al de extra’s. Allemaal de moeite waard, ten minste als je een fanboy bent van deze nu al cultklassieker. Het zijn allemaal standaarddingen zoals een vijftal minuten outtakes, een interview met de regisseur Shinichiro Ueda dat een dik kwartier duurt, een trailer en een making of die bijna drie kwartier speeltijd telt en je een uitgebreide blik achter de schermen biedt. Uiteraard wordt veel aandacht besteedt aan de film in de film. Zo is Take 8 dezelfde film maar vanuit een ander perspectief geregisseerd. Als gezegd voor de fans een hebbeding, voor de rest van de bevolking iets wat wellicht neer komt op twee uur tijdverspilling.

CONCLUSIE
U denkt dat na The Walking Dead het zombieconcept zijn vet verloren heeft en niet meer origineel uit de hoek kan komen? Dan moet je One Cut Of The Dead zien. Misschien niet de beste zombieflick die er is, wel de meest hilarische en dat heeft de rest van de wereld ook begrepen.