FILM
Als je de vele (zeg maar verwaarloosbare) titels op de streamingzenders niet meerekent, dan mag je gerust zeggen dat het romcomgenre een stille dood aan het sterven is. Een van de uitzonderingen was Ticket To Paradise. Niet dat het om een meesterwerk gaat, maar George Clooney en Julia Roberts op één affiche blijkt nog steeds te werken, ook al worden de haren wat grijzer en zijn er wat rimpeltjes bijgekomen.




Als je de wilde verhalen moet geloven, was de naam van Julia Roberts genoeg voor Clooney om zijn handtekening onder het contract te zetten. De twee zijn dan ook geen onbekenden voor elkaar, want eerder speelden ze al samen in Confessions Of A Dangerous Mind, Ocean's Twelve en in Money Monster. Een andere reden, ook al zullen we die niet gauw in de boekjes lezen, is zonder enige twijfel dat het hoog tijd werd voor Clooney om iets anders te doen reclamespots te maken voor iets wat op kwaliteitskoffie moet lijken. Niet dat Ticket To Paradise lang in ons geheugen gegrift zal blijven, maar anderzijds is de film nu ook weer niet de draak die sommigen ervan maken want er is chemie tussen Clooney en Roberts, en die werkt. Meer zelfs, het eerste uur van Ticket To Paradise is beter dan verwacht.

David (George Clooney) en Georgia Cotton (Julia Roberts) waren ooit een getrouwd stel, maar het boeltje liep al na vijf jaar op de klippen. De twee hebben daar geen jota spijt van want ze haten elkaar als de pest. Het enige goede wat uit hun relatie is voortgekomen, is hun dochter Lily (Kaitlyn Dever), die net afgestudeerd is. Zoiets moet gevierd worden, en dus nodigt ze haar ouders uit bij voor haar diploma-uitreiking, maar het ontaardt al gauw in een stevig partijtje bekvechten. Lily laat weten dat ze samen met haar vriendin Wren (Billie Lourd) op vakantie gaat naar Bali. 37 dagen later ontvangen de ouders een e-mail dat hun dochter heeft besloten om er te trouwen met een jonge Balinese zeewierboer, en daar moet natuurlijk een stokje voor gestoken worden.




Zolang Roberts en Clooney het niet met elkaar kunnen vinden is de film best grappig, maar natuurlijk weet iedereen dat er een moment zal aanbreken waarbij de twee elkaar diep in de ogen zullen kijken, en dan zit je met een heel ander soort film opgescheept waarbij geen enkel cliché onbenut is gebleven. Verder vindt regisseur Ol Parker, die ook Mamma Mia! Here We Go Again op zijn naam heeft staan, dat het bon ton is om de bewoners van Bali af te schilderen als een bende inboorlingen zoals alleen Marc Sleen het in zijn Nero-strips zou doen. Maar goed, hoewel het verre van politiek correct is, zorgt dit af en toe voor wat grappige momenten in deze routineuze romcom die drijvende wordt gehouden door twee acteurs die vonden dat het hoog tijd was om hun fans van weleer nog eens een film te gunnen waar ze een bioscoopticket voor over hadden.

BEELD EN GELUID
Deze film is er één van Universal en zoals de titel doet vermoeden speelt de film zich zo goed als volledig af op een exotische locatie en als je deze film puur beeldtechnisch bekijkt dan staat dat gelijk aan smullen en krijg je het soort beeld zoals je die ziet bij demofilmpjes die gebruikt worden om televisietoestellen aan de man te brengen. Ook de detaillering is zo goed als perfect, terwijl de krachtige DTS-HD MA 7.1-geluidsband naast gekibbel ook een paar danshits uit de jaren '90 bevat.




EXTRA'S
Wat de extra's betreft is het huilen met de pet op. Vier filmpjes van een drietal minuten waar je niets wijzer van wordt. In Return Of The Dynamic Duo hebben Clooney en Roberts het erover hoe fijn het wel is om met elkaar weer samen te kunnen werken. In Destination Wedding krijg je een nietszeggende blik achter de schermen van het filmhuwelijk, terwijl men het in Production In Paradise vooral over de locaties heeft. Tenslotte is er nog Keep A Straight Face, dat twee minuten Kaitlyn Dever in het zonnetje zet.

CONCLUSIE
Het eerste uur van Ticket to Paradise is dankzij de chemie tussen Roberts en Clooney best genietbaar, helaas is het tweede deel niet meer dan een opeenstapeling van saaie clichés.