FILM
De plotse dood van Abe (Terence Stamp), zijn grootvader, motiveert de jonge Jake Portman (Asa Butterfield) om samen met zijn vader (Chris O'Dowd) een reis naar Wales te ondernemen, om het weeshuis te zien waar de jonge Abe eertijds opgroeide. Abe had als een zonderling geleefd, en is als een zonderling gestorven: iemand heeft zijn ogen opgegeten - de politie gaat uit van een hongerig wild dier. Van het weeshuis staan echter geen twee stenen meer op elkaar: op 3 september 1943 werd het door de nazi's gebombardeerd. Jake vindt echter in een grot in de buurt een tunnel waardoor hij naar het verleden kan reizen, meer bepaald naar die bewuste dag. In het weeshuis treft hij naast een klein dozijn weeskinderen die allemaal de één of andere bovennatuurlijke gave hebben, de bazige Miss Peregrine (Eva Green) aan, die zichzelf omschrijft als een ymbryne. Naast het feit dat ze zichzelf in een vogel kan veranderen, heeft ze het tehuis 'vastgezet' in een soort tijdslus, waarin ze de klok elke dag opnieuw 24 uur kan terugdraaien, zodat de kinderen nooit ouder worden en kunnen genieten van een ongestoord leven, ver weg van alle nieuwsgierige blikken.




Het voortbestaan van dergelijke veilige havens voor bijzondere kinderen wordt echter bedreigd door zogenaamde hollowgasts, een groep bovennatuurlijk begaafde volwassenen onder leiding van de sinistere Barrow (Samuel L. Jackson), een wetenschapper die ymbrynes vangt om zijn machine die eeuwig leven biedt te perfectioneren. Een eerder experiment met de machine is verschrikkelijk mislukt, en het deel volgelingen van Barrow dat hierdoor misvormd is tot hollows, moet zich voeden met ogen van begaafde kinderen om weer een normaal uiterlijk te krijgen. Jake, die blijkbaar van zijn grootvader de gave heeft geërfd om de voor het gewone publiek onzichtbare hollows te zien, moet zien met zichzelf in het reine te komen of hij al dan niet bij de kinderen van Miss Peregrine moet blijven. De aanwezigheid van een mooi meisje, Emma (Ella Purnell) in Miss Peregrines gezelschap, is alvast een incentive om te blijven; maar langs de andere kant zou Jake ook tegen zijn zin diegene kunnen zijn die het einde van het vredig bestaan van de tijdslus zou kunnen bewerkstelligen.




Enkele Vlaamse boulevardbladen meldden een goed jaar geleden dat een 'grote regisseur' was neergestreken in het hermetisch afgesloten kasteel Torenhof in Brasschaat om opnames te maken voor een Hollywoodfilm. Dat kort daarop zowel Samuel L. Jackson als Judi Dench in Antwerpen gespot werden - die laatste werd zelfs 'betrapt' in een chocoladewinkeltje - bevestigde deze these, en het gegeven dat het Torenhof er uitziet als een Engels landhuis, deed bij enkele bezoekers een belletje rinkelen dat het om de verfilming van Miss Peregrines Home For Peculiar Children moest gaan.

Terwijl de inspiratie van Disney op een absoluut dieptepunt zit, en ze daar niets beter meer kunnen verzinnen dan shot na shot identieke verfilmingen van animatiefilms als Beauty And The Beast, heeft Tim Burton - you love him or you hate him - zich gewaagd aan een verfilming van deze young adult-bestseller van auteur Ransom Riggs. De auteur liet zich voor zijn boek inspireren door een reeks oude foto's van kinderen, die hij op een rommelmarkt had gekocht. Nog voor het boek werd gepubliceerd, had 20th Century Fox de filmrechten al opgekocht, en intussen heeft de auteur met Hollow City en Library Of Souls al een tweede en derde deel uit. Of die ook nog verfilmd zullen worden, zal grotendeels van het succes van dit eerste deel afhangen, en wat dat betreft zal de ingewanden van een kip lezen ons niet helpen bij onze voorspellingen. De plot is redelijk ingewikkeld en Burton moet een paar keer zijn toevlucht nemen tot rare bokkensprongen en een occasionele deus ex machina om niet verstrikt te geraken in zijn tijdsparadoxen. Miss Peregrines Home For Peculiar Children kan je best omschrijven als een gothische versie van X-Men, maar dan overgoten met een stevige Burton-saus, die maar wat graag uitpakt met uitgeprikte ogen en stop-motionskeletten die lijken op wat Ray Harryhausen voor Jason And The Argonauts uit zijn hoge hoed toverde.




En toch... Tim Burton is in mijn ogen een wisselvallige regisseur, die absolute gruwels als zijn versies van Charlie And The Chocolate Factory en Alice In Wonderland en maffe verkleedpartijen als zijn Batman-reboot afwisselt met leuke camp als Mars Attacks en een schromelijk ondergewaardeerde Planet Of The Apes-reboot. Miss Peregrines Home For Peculiar Children is ondanks het hoge freakshowgehalte een fantasievolle film die net genoeg gestructureerd blijft om mee te leven met de personages. Eva Green is briljant gecast als de dominante, pijprokende matriarch van het weeshuis, en Burton heeft tenminste aan de verleiding weerstaan om nog maar eens Johnny Depp te casten; Samuel L. Jackson is nét iets minder excentriek, en meer genietbaar. Er kan terdege beargumenteerd worden dat de karakteruitwerking hier en daar een beetje dunnetjes uitvalt - vooral de kinderen overstijgen niet allemaal het bordkartonnen niveau, maar Burton heeft ervoor gekozen om vooral zijn visuele stijl te laten primeren en de machtige decors voor zichzelf te laten spreken.




BEELD EN GELUID
Toen Fox nog niet was opgeslorpt door Disney, brachten ze nog UHD's met Nederlandse ondertiteling uit, en we vonden het tijd om onze Miss Peregrine's Home For Peculiar Children te upgraden van Blu-ray naar 4K. Vooral de scènes in meer duistere omgevingen en in het mistige Wales profiteren van een iets grotere scherpte en een klein beetje meer detail. Dit werkt soms averechts, want hierdoor vallen ook de CGI-scènes, zoals de tocht van Emma en Jake naar het onderwaterschip meer door de mand. Klagen doen we alleszins niet, want het blijft een zeer fijn beeld dat goed bij de gotische stijl van Burton past. De voornaamste upgrade-reden moet evenwel het vervangen van de DTS-HD MA 7.1-track door een Dolby TrueHD Atmos-track zijn, die zeer mooi en subtiel de richting van de actie aangeeft, onder meer in het gevecht in de pub, en de surroundkanalen optimaal benut. De soundtrack is eens niet in handen van Danny Elfman maar van het duo Mike Higham - Matthew Margeson, en ook die zit netjes subtiel in het geheel geweven zonder te dominant te worden.




EXTRA'S
De extra's zitten op de bijhorende Blu-ray, en zijn identiek aan die van de vorige uitgave. In The Peculiar Story (12:51) bezoekt auteur Random Riggs de set in Brasschaat (de manier waarop hij dat probeert uit te spreken is alleen al de prijs van deze Blu-ray waard), waar hij zich als een kind in een snoepwinkeltje mag vergapen aan de realisatie van zijn bij elkaar gefantaseerde wereld. The Peculiars (1:04:54) biedt een overzicht van de kinderen uit het weeshuis, waarbij hun bovennatuurlijke eigenschappen beschreven worden, geïllustreerd met filmclips. Een zelfde, korter stukje, Hollows and Ex-Hollows (9:24), is gewijd aan de baddies uit de film, en in Map of Days (17:40) krijgen we wat randinformatie over het aspect van het tijdreizen in de film, en de wetten van de logica die in de wereld van Riggs moeten voldaan zijn. De videoclip van het nummer Wish That You Were Here van Florence & The Machine (2:18) bevat eigenlijk alleen maar filmbeelden, en geen footage van de band. Twee galerijen, één met foto's (1:13) en één met schetsen vam Tim Burton (1:08), en twee trailers (4:50) breien aan de bonussectie een einde.




CONCLUSIE
Miss Peregrine's Home For Peculiar Children is eens een fantasyfilm die overvloedig kan uitpakken met originele ideeën, in tegenstelling tot zijn meeste genregenoten. Alleen al om die reden kan ik deze van harte aanbevelen. De UHD is bovendien net nog ietsje geprononceerder op alle vlakken dan de Blu-ray, dus met een upgrade doet u zeker geen miskoop.