FILM
In de jaren '90 werd er heel wat geëxperimenteerd met allerlei CGI-effecten. Het bleek een vrij gevaarlijke onderneming, want door de spielerei met deze technieken had je al vlug films die op het moment van de release er best wel appetijtelijk uitzagen, maar na verloop van jaren transformeerden tot een niet te bekijken gedrocht. Fallen is daar één van.




Fallen is een film met Denzel Washington - ook al had men eerst Arnold Schwarzenegger op het oog - die zowat de enige is die uitblinkt in dit vehikel. Washington speelt rechercheur John Hobbes die graag volgens het boekje werkt. De hele film lang krijgen we met een strontvervelende voice-over te horen wat een goede flik dient te doen en hoe meer respect de arm der wet wel niet verdient. An sich niets mee, maar het maakt de film zeurderig, en vooral te prekerig. Misschien heeft dat laatste wel iets met het bovennatuurlijke te maken, want als Edgar Reese geëxecuteerd wordt denkt hij dat alle problemen voorbij zijn. Mis dus, want op straat beginnen plotseling alle mensen die hij tegenkomt het liedje Time Is On Our Side van de Rolling Stones te neuriën, en laat dat nu hetzelfde nummer zijn dat de crimineel zong toen hij op de elektrische stoel zat. Alle sporen leiden naar de gevallen engel Azazel.

Azazel betekent "zondebok" in het Hebreeuws en verwijst naar een demon of kwade geest. Een bovennatuurlijke thriller dus, waarin je heel wat larie te slikken krijgt, maar helaas blijft het daar niet bij. Zoals gezegd staat de film bol van spielereien die vandaag niet meer werken. Afgrijselijke kleurenfilters of gevechtsscènes die in slowmotion en met stroboscooplicht zijn opgenomen domineren deze film, waardoor alles stierlijk begint te vervelen.




Het idee rond het Rolling Stones-nummer verveelt ook al vrij vlug, en is op de koop toe nog eens ronduit lachwekkend, waardoor deze film van net geen twee uur wel een zeer lange zit wordt. Jammer voor de nevenpersonages die wat verloren lopen in dit gedrocht. Er is Donald Sutherland, van wie je nooit weet of je hem kan vertrouwen of niet, John Goodman is gewoon altijd John Goodman (klasse dus), en er is ook een genietbare James Gandolfini met een wel zeer idiote snor. Naast Gandolfini zat ook Aida Turturro in de cast, en natuurlijk zouden de twee elkaar een jaar later weer tegenkomen in het tweede seizoen van de HBO-serie The Sopranos, waarin ze broer en zus Tony en Janice Soprano speelden.

BEELD EN GELUID
Fallen is een oude uitgave van Warner, zelfs één met zo'n hoesje dat je moet open klappen. Technisch is deze dvd voor wat het is. Er is niks mis mee, maar je merkt dat het om een schijfje gaat dat reeds meer dan twintig jaar oud is, en daar doen de idiote kleureffecten geen goed aan. De kijker krijgt de keuze tussen twee aspect ratios, op kant A vind je de 1.33:1-versie en op de andere kant die van 2.35:1. De geluidsband is een Dolby Digital 5.1.




EXTRA'S
Er staan geen extra's op dit schijfje, zelfs geen trailer.

CONCLUSIE
Het enige wat goed is aan deze hopeloos gedateerde bovennatuurlijke thriller is Denzel Washington die hiermee bewijst dat hij in de jaren '90 zelfs de grootste rommel enigszins boven zichzelf kon laten uitstijgen.