FILM
Bij een film die gaat over heroïsche militaire piloten denk je onmiddellijk aan de perikelen van Pete Mitchell in Top Gun. De vergelijking met de Tom Cruise-blockbuster is waarschijnlijk het grootste handicap waar Devotion mee werd opgezadeld, want meer dan eens hoorde je bij filmliefhebbers wel eens de uitdrukking van "Top Gun van de Aldi" vallen.




Dat is de film niet. De enige gelijkenissen is dat de film zich voor een groot deel in het luchtruim afspeelt en dat we in het gezelschap zitten van piloten die er alles voor over hebben om hun land te verdedigen, niet dat ze een andere keuze hebben. Na wat televisiewerk te hebben gemaakt is Devotion de eerste grote film van regisseur J.D. Dillard. Het verhaal begint wat sullig, met een aankondiging dat een heleboel Amerikaanse piloten de "grote show" van de Tweede Wereldoorlog moesten missen omdat ze te jong waren, waardoor ze als "troostprijs" het land mochten gaan verdedigen in de Koreaanse Oorlog, de "vergeten oorlog" die tussen 1950 en 1953 werd uitgevochten.




Dillard kiest niet echt voor een traditionele oorlogsfilm, maar vertelt het verhaal van Jesse Brown (Jonathan Majors, die we ook zien in Creed III en ook een belangrijke rol in de Marvel Cinematic Universe zal krijgen - tenminste als hij niet opgevreten wordt door de cancelcultuur). Brown krijgt de kans om als eerste zwarte een gevechtspiloot te worden. Een moedige beslissing, want dit gaat niet zonder slaag of stoot, en Devotion zit dan ook vol van situaties die leiden naar racistische toestanden. Zelfs zo veel dat het zijn effect verliest. Een van de weinige medepiloten die in Brown gelooft, is Tom Hudner (Glen Powell), die als één van de beste luchtwaaghalzen beschouwd wordt.




Wat volgt is een traditioneel verhaal met spectaculaire scènes (J.D. Dillard droomde er dan ook ooit van om piloot te worden) dat veel te melig wordt uitgemolken. Het is duidelijk dat Dillard vasthangt aan de traditionele Hollywoodfilm, en het is dan ook geen wonder dat hij een tijdje in de running was voor het maken van een Star Wars-film, alleen heb je dit soort films net iets te vaak (en beter) gezien. Het sterkste punt is de prestatie van Jonathan Majors, die op alle fronten zijn tegenspeler Glen Powell overklast en in iedere scène met een tandpastaglimlach een poging doet om in één adem met Tom Cruise te worden vergeleken. Het feit dat de acteur ook fysiek op hem lijkt, zal wel geen toeval zijn.

BEELD EN GELUID
Deze film die uit de Amazon-stal komt werd bij ons uitgebracht bij The Searchers. Zoals vanouds een release zonder al te veel toeters en bellen - en ook geen extra's - maar wel een meer dan degelijk schijfje. Onnodig om te zeggen dat oologsituaties - en met de daarbij behorende bombardementen - zich perfect lenen voor sensatie op je scherm als je een goede Blu-ray hebt. En dat is hier het geval. De film bevat weinig of geen donkere scènes. De geluidsband is een (en dat woord mogen we wel gebruiken) explosieve DTS-HD MA 5.1.




EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze disk.

CONCLUSIE
Devotion mag er een best wezen als een aardig tussendoortje, maar ondanks de originele invalshoek onderscheidt deze veel te lange film zich nooit van de rest, waardoor hij wel eens gauw vergeten zou kunnen worden, als hij ooit al in de belangstelling stond.