FILM
In het land Malaria is het niet goed toeven. Sinds er een gigantische wolk boven het rijk hangt en er niets meer wil groeien, is de voornaamste bron van inkomsten geworden dat het land geschifte uitvinders stimuleert om uitvindingen te doen waar de mensheid de duivel mee kan worden aangedaan, en dat de andere landen dan Malaria betalen om die uitvindingen níet op de mensheid los te laten. Doctor Schadenfreude (Eddie Izzard) is al 19 jaar op rij de laureaat, maar dit jaar reikt zijn ambitie toch nog wat verder: hij wil de zittende koning Malbert (Jay Leno) onttronen en zélf koning worden. De enige noemenswaardige concurrentie die hij heeft is van doctor Glickenstein (John Cleese). Glickenstein heeft zichzelf echter bij een experiment de lucht ingeblazen.




Maar achter elke uitvinder schuilt er een hulpje, een nietige aardworm die naar de pijpen van de geleerde moet dansen en voortdurend de hielen van zijn meester moet likken. Zo'n bultenaars noemt met Igors - blijkbaar wordt er in Malaria niet veel tijd gestoken in het bedenken van originele voornamen. De Igor van Glickenstein (John Cusack) ziet in het voortijdig verscheiden van zijn meester de ideale gelegenheid om zelf in de schijnwerpers te treden, en eindelijk de uitvindingen wereldkundig te maken waar hij al jaren in het geheim in de kelder aan aan het werken is. Igor is bijzonder ambitieus: hij wil niets meer of minder dan leven creëren. Met een hoop stukken lijk als puzzelstukken en een strategisch onontbeerlijke naald en draad heeft hij een - vrouwelijk - wezen in elkaar geknutseld waarvan hij een griezelig monster wil maken. Eva (Molly Shannon) is echter niet kwaadaardig te noemen; samen met zijn vrienden Scamper (Steve Buscemi), een levend-dood konijn en Brain (Sean Hayes), een schep hersenen in een bokaaltje, besluit hij om Eva toch zover te krijgen dat ze tijdens de grote jaarlijkse uitvinderscompetitie de uitvindingen van de concurrentie in elkaar trapt. Doctor Schadenfreude is echter niet van plan om zijn titel zomaar zonder slag of stoot af te geven.




In een genre zoals computeranimatie dat alsmaar uitdeint in de breedte, en waar de heerschappij van een maatschappij als Pixar gewoon absoluut is, is het niet altijd even makkelijk om zich te onderscheiden van de middenmaat. Enter Igor. Op gebied van morbide sprookjes met een horrortintje komt regisseur Anthony Leondis nog niet aan de knieën van soortgelijke films als The Nightmare Before Christmas of Coraline van Henry Selick. De film is grappig en entertainment, maar er schorten toch verschillende zaken aan de uitwerking. Waarom koning Malbert er bijvoorbeeld uitziet als een Texaanse pooier en doctor Schadenfreude als een nichterige versie van Elton John, voor zover zoiets fysiek mogelijk is,  is me compleet niet duidelijk. De film schiet nochtans als een pijl uit een boog uit de startblokken, maar gaandeweg worden de grappen van de weeromstuit alsmaar verder gezocht, en wordt het me persoonlijk moeilijker om mijn aandacht erbij te houden. De animatie is leuk en schattig, maar het verhaal doet wat kinderlijk aan, wat des te gekker is omdat sommige kindertjes toch niet helemaal de grap zullen kunnen inschatten van het zombiekonijn dat alsmaar zelfmoord tracht te plegen. Echt griezelig wordt de film echter nooit, en de makers van Igor hebben er tenminste niet voor gekozen om hun film te laten drijven op populaire cultuur, anders dan de blatante Frankenstein-clichés waar de film één grote parodie op is. Anderzijds is dit weer eens de zoveelste variatie op het thema van de misbegrepen goedzak, zijn grappige sidekicks en een slechterik van Gargamel-proporties dat het toch soms afvragen is of de makers nu écht zo verstoken blijven van inspiratie dat ze eens niets anders kunnen verzinnen. En jammer genoeg is de plot niet dikker dat zelfs met een dikke 80 minuten het verhaal soms traag aanvoelt. De animatie overstijgt jammer genoeg niet de gemiddelde Nickelodeon-uitzending.




BEELD EN GELUID
We zijn voor deze versie uitgeweken naar Duitsland. Spijtig genoeg is er in de film een instantie waarin de Engelse opschriften nogal knullig zijn vervangen door Duitse, en dat stoort wel wat. We krijgen weliswaar een mooi beeld met redelijk sombere kleuren, veel grijs en bruin, die wel een beetje bij de naargeestige sfeer van de film past. In die zin had Igor werk van Henry Selick kunnen zijn. Dat dit soort kleurpalet intentioneel is, merken we aan de zonnige kleuren die Igor ontdekt wanneer hij het geheime luik naar boven ontdekt. De geluidstrack is uitgevoerd in DTS-HD HR 5.1, naar keuze in Engels of Duits, maar aangezien de stemmen pas zijn ingesproken vlak voor de laatste hand gelegd werd aan de animatie, klopt de lipsynchronisatie niet helemaal. Er zitten een paar leuke effecten in de film, maar ik ben toch meer gecharmeerd door de droge humor.

EXTRA'S
Er zijn wat cross-promotionele trailers die je in het begin verplicht worden opgelepeld, maar that's it.

CONCLUSIE
Igor is een geinige animatiefilm waarin het klassieke gegeven van het monster van Frankenstein op de hak wordt genomen. Toch is de film hier en daar wat (te) eng voor de allerkleinsten.