FILM
Regisseur Julio Medem's (Lucía y el sexo) eerste film was een immense opgave om geklaard te krijgen. Beginnende regisseurs voorzien van een fatsoenlijk budget om hun project te verwezenlijken is geen evidente en dat mocht Medem aan de lijve ondervinden. Twee derden van z'n script werd dan ook niet verfilmd waardoor de prent dan veel van z'n originele waarde moest inboeten.
Zoniet had dit misschien wel eens een fantastisch epos kunnen worden. Maar jammer genoeg heb je nu voortdurend de indruk dat de regisseur veel te snel te werk moest gaan zonder de kans te krijgen om z'n karakters voldoende uit te diepen. Dit was echter nodig geweest om de film te doen slagen want in Vacas probeert Medem een combinatie te brengen van een familievete over 3 generaties, gecombineerd met een portie sociologische en politieke historiek en een vleugje incest als afronder. Gezien de geringe duurtijd van de film kan dit niet anders of problemen opgeleverd hebben voor de regisseur.

Als een ruige variant op het 'Romeo en Julia'-verhaal neemt Vacas je wel vanaf de eerste minuut bij de keel. We schrijven 1875 en we bevinden ons in de loopgraven van het Baskische platteland waar een hevige burgeroorlog woedt. Manuel Illegori en Carmelo Mendiluze, 2 mannen uit hetzelfde dorp, ontmoeten elkaar tijdens de gevechten. Carmelo is echter niet van het oorlogszuchtige type en haalt een nogal laffe daad uit waardoor een familievete ontstaat tussen de Illegori's en de Mendiluze's die 2 generaties later nog altijd niet tot een einde gekomen is.
30 jaar later proberen de zonen van Carmelo en Manuel de familievete op hun geheel eigen manier uit te vechten. Door middel van hakwedstrijden op boomstammen proberen ze elkaar de loef af te steken. De derde generatie aan kinderen heeft het echter niet zo begrepen met deze nutteloze vete en een 'onmogelijke' verliefdheid steekt de kop op.

De titel van de film, Vacas, staat voor de koeien die al het bovenstaande zichtbaar roerloos in de gaten houden. Met dit krijgen we dan ook onmiddellijk één van Medem's stokpaardjes voorgeschoteld: het overdadig gebruik maken van symboliek, die dikwijls private en obscure persoonlijke ervaringen verbergen. Aan de andere kant is Medem's visuele talent ongezien. Hij slaagt er telkens in een realistische visie weer te geven en laat de kijker telkens met een ongemakkelijk gevoel achter.

BEELD EN GELUID
Het beeld en geluid verrasten ons aangenaam. Er wachtte ons een anamorfische 1.78:1 transfer waar weinig op aan te merken valt. Veel kleuren in deze film, van donkergroen tot helderblauw, die allemaal even helder weergegeven worden zonder opzienbarende fouten en met verbazingwekkend veel detail. Wel is er af en toe veel grain te merken maar voor de rest bleven digitale foutjes achter.
Voor het geluid hadden we enkel keuze uit een 5.1-track en deze stemt ons ook niet ontevreden. Af en toe treden de achterste boxen in werking maar u kon het al raden, dat dit niet de film is waar we zitten te wachten op krachtige surroundeffecten. Eerder subtiele achtergrondgeluiden gecombineerd met een helder geluidsveld gecreëerd door de frontspeakers.

EXTRA’S
Een beetje informatie over de cast&crew, een fotogallerijtje en de originele bioscooptrailer.

CONCLUSIE
Vacas is het halfgeslaagde debuut van Julio Medem en is zeker een kijkbeurt waardig. De technische presentatie van de film is geslaagd te noemen, wat we niet kunnen zeggen van het aantal extra's.