FILM
The Lord Of The Rings 2: The Two Towers heeft geen echt begin of einde, en knoopt onmiddellijk aan bij het einde van The Fellowship Of The Ring, zonder noemenswaardige introductie; wie het boek dus niet gelezen heeft of niet minstens de eerste film gezien, zal zeker in het begin even zijn verstand even bijeen moeten harken. Daarom ter herinnering: na het verraad van Boromir en de aanval van de Orcs is het Genootschap van de Ring uit elkaar geslagen in drie verschillende groepjes, van wie we in deze film afwisselend de belevenissen volgen.


Frodo (Elijah Wood) en Sam (Sean Astin) hebben besloten om hun reis naar Mount Doom in Mordor alleen verder te zetten. Onderweg merken ze dat ze gevolgd worden door het wezen Gollum (Andy Serkis), van wie Frodo's oom Bilbo ooit de Ene Ring heeft afgenomen, en ze slagen erin het tegelijkertijd afstotelijke en meelijwekkende creatuur gevangen te nemen. Gollum heeft een gespleten persoonlijkheid, waarbij hij voortdurend in discussie gaat met zijn vroegere ik, de hobbit Sméagol, of hij de hobbits nu de nek moet omwringen en de Ring inpikken, of helpen op hun queeste. Frodo, die de ravage ziet die jaren gebruik van de Ring bij Gollum heeft achtergelaten, en er een kwade afspiegeling van zijn eigen lot in ziet als hij aan de ring zou toegeven, probeert de goede kant van Gollum de overhand te laten krijgen, en laat het wezen vrij, op voorwaarde dat hij op de ring zweert dat hij hen zal helpen de weg naar Mordor te vinden. Sam vertrouwt vanaf het begin het zaakje echter voor geen cent. Wanneer het drietal aan de poorten van Mordor arriveert, blijkt dat deze té zeer bewaakt zijn door Saurons zich hergroeperende legers om er ongemerkt langsheen te kunnen passeren. Gollum stelt een andere weg voor, maar ze worden gevangen genomen door de troepen van kapitein Faramir (David Wenham), de broer van Boromir. Wanneer die Gollum laat martelen en uiteindelijk te weten komt dat Frodo in het bezit is van de Ring, wil hij de hobbits als gevangenen terug meenemen naar zijn thuisland, Gondor, menende dat hij de Ring als wapen in de strijd kan gebruiken. Op de terugtocht ondervindt hij echter dat de stad Osgiliath zwaar onder vuur ligt door Saurons troepen, die, onder leiding van de Nazgûl - nu ook verkrijgbaar in vliegende versie - op zoek zijn naar Frodo en de Ring. Ziende dat hij de krachten van de Ring nooit zal kunnen controleren, laat hij uiteindelijk de hobbits vrij. Maar door het martelen is er binnen Gollum iets geknapt waardoor die definitief aan zijn donkerdere persoonlijkheid zal toegeven.


De Orks van Saruman (Christopher Lee) hebben in diens opdracht de hobbits ontvoerd; alleen hebben ze niet echt veel verstand van hun meester meegekregen, en hebben ze per ongeluk Merry (Dominic Monaghan) en Pippin (Billy Boyd) meegenomen in plaats van Sam en Frodo. Wanneer een discussie onder de naar mensenvlees hongerende Orcs of ze de hobbits nu heel of toch in stukjes mochten afleveren bij Saruman, ontaardt in een schermutseling, zien de twee kans te vluchten, en ze belanden in het woud Fangorn. Op hun vlucht voor een overijverige Orc maken ze kennis met Treebeard (stem John Rhys-Davies), een wezen van een oud ras van boommensen die zichzelf de Ents noemen. Treebeard en de zijnen leven enkel voor het behoud van de natuur, en distantiëren zich zo ver ze kunnen van de Middenaardse politieke beslommeringen. Merry en Pippin weten Treebeard nochtans te overtuigen om een Entmoot te houden, een vergadering van Ents die moet besluiten of ze betrokken willen worden in het conflict of niet. De Entmoot brengt na héél lang beraden een negatief advies uit, en Treebeard brengt de hobbits weg. Wanneer die hem echter langs Isengard sturen, en Treebeard met zijn eigen ogen aanschouwt wat voor een vernielingen de oorlogsmachine van Saruman heeft aangericht aan de natuur, is zijn woede niet meer te koelen.


Saruman is nog steeds de belangrijkste pion op het schaakbord: in opdracht van Sauron heeft hij een gigantisch leger op de been gebracht, dat het koninkrijk Rohan onder de voet moet lopen, als voorsmaak van het grote offensief van lord Sauron zelf. De koning van Rohan, Théoden (Bernard Hill), onder invloed van zjn adviseur Grimá Wormtongue (Brad Dourif), een accoliet van Saruman, is volledig apathisch geworden ten opzichte van zijn volk, laat zelfs geen traan wanneer zijn zoon Théodred (Paris Howe Strewe) sneuvelt, en heeft na influisteren van Grimá zijn beste strijder, zijn neef Éomer (Karl Urban), verbannen uit het rijk. Samen met een groep getrouwen doorkruisen de ridders van Rohan onder leiding van Éomer de vlakten van Rohan, en stoten daar op Aragorn (Viggo Mortensen), Legolas (Orlando Bloom) en Gimli (John Rhys-Davies), die de achtervolging hebben ingezet op de Orcs die Merry en Pippin gevangen namen. Op hun zoektocht kruist hun pad dat van Gandalf (Ian McKellen), die de strijd met de Balrog heeft overleefd, en nu herrezen is als Witte tovenaar, daarmee feitelijk de leiding van de tovenaarsorde der Istari overnemend van de verrader Saruman. Gandalf laat hen weten dat Merry en Pippin voorlopig veilig zijn, en dat hun hulp eerder nodig is in Edoras, de hoofdstad van Rohan. Gandalf bevrijdt koning Théoden van de vloek van Saruman, en wanneer die verneemt dat Sarumans Orcs de zomen van zijn rijk aan het aanvallen zijn, beveelt die een evacuatie van Edoras. Zijn nicht, Éowyn (Miranda Otto), de zus van Éomer, moet de vrouwen en kinderen naar de versterkte burcht Helm's Deep leiden, een verschansing waarachter het leger van Rohan moet proberen om de veelvoudige overmacht van Sarumans leger het hoofd te bieden. Gandalf zal intussen proberen Éomer terug te halen om versterking te bieden. Vooral Aragorn neemt actief de leiding in het verzet tegen de oprukkende Orcs, daarbij zelf bijna het leven inschietend. Éowyn wordt hopeloos verliefd op de dappere ridder, maar Aragorns hart behoort reeds toe aan de elfin Arwen (Liv Tyler), die nog steeds bereid is om haar vader Elrond (Hugo Weaving) te trotseren en haar onsterfelijkheid in te ruilen om met Aragorn samen te zijn. Vlak voor de Orcs de finale aanval op Helm's Deep inzetten, betonen de Elfen, vooraleer ze definitief vertrekken naar hun rijk Valinor buiten Midden-Aarde, nog een laatste keer hun trouw aan het verbond tussen henzelf en de mensen, en sturen een contigent boogschutters naar Helm's Deep. Maar of dat genoeg zal zijn om de slag te doen kantelen in hun voordeel...


Eerst en vooral een gouden tip aan leerkrachten Nederlands die vinden dat hun klasgemiddelde wat te hoog ligt: laat uw leerlingen als dictee de bovenstaande tekst neerpennen. Wedden dat U minstens driekwart kan buizen? The Two Towers is zeker en vast het moeilijkste deel van de trilogie om te verfilmen, en regisseur Peter Jackson heeft het zichzelf niet gemakkelijker gemaakt door het begin van het tweede boek feitelijk aan de eerste film te hangen, en met het einde van het boek de derde film te laten beginnen. Het originele boek is bovendien opgesplitst in twee delen; eentje waarin we afwisselend de belevenissen van Merry en Pippin, en die van Aragorns groep volgen, en het tweede deel dat uitsluitend handelt over de tocht van Frodo en Sam. Aangezien dit de film onherroepelijk in twee onsamenhangende delen zou kappen, was dit geen optie bij de verfilming, maar te vaak wisselen tussen de éne en de andere groep zou het geheel alleen maar verwarrender gemaakt hebben. Onder alle verdiensten waarvoor Jackson totnogtoe voor deze filmtrilogie behoort gelauwerd te worden, is één ervan zeker dat hij in dit delicate boek het evenwicht tussen de beide uitersten heeft gevonden, en een redelijk onsamenhangend en van de hak op de tak springend verhaal toch tot een goed gestructureerd geheel heeft weten te verweven.


Als dit eender welke andere film was geweest, hadden de critici bovendien de deus-ex-machina-verrijzenis van Gandalf afgedaan als een goedkope stunt om Ian McKellen nog een keertje op te voeren, maar de gebeurtenissen zoals ze zich in de film afspelen, zijn een letterlijke neerslag van Tolkiens vijftig jaar oude werk, en Peter Jackson heeft deze onlogische verhaalkronkel toch op een min of meer handige manier weten te integreren in het geheel. Hier en daar heeft hij zich in deze film wel ten opzichte van het boek meer dichterlijke vrijheden veroorloofd, en is daarbij soms danig voluit gegaan; scènes zoals die waarin Legolas een potje gaat surfen over de koppen van de Orcs bij de belegering van Helm's Deep zijn visueel een aardig spektakel, maar dragen niets bij aan Tolkiens visie op de zaak, en ook de korte rollen van Cate Blanchett als Galadriel, Liv Tyler als Arwen en Hugo Weaving als Elrond, zijn eerder als publiekslokker bedoeld. We vergeven het de man echter graag, want net zoals in de eerste film blijkt uit elke scène en elk gebaar dat Jackson hart en ziel heeft gegeven aan deze film, en dan niet het originele werk, dan toch de originele sfeer zoveel mogelijk in waarde heeft gelaten. Nog steeds zijn sommige stukken dialoog letterlijke transcripties van Tolkiens originele tekst, waaronder de prachtige, bijna poëtische lijnen tekst van Treebeard.


Voor de rest wordt in deze film een niet onbelangrijke schare nieuwe karakters ingevoerd, waaronder Bernard Hill als koning Théoden en de verrukkelijke Miranda Otto als de in een erg mannelijke omgeving opgevoede krijgsvrouwe Éowyn. De affectie van deze laatste voor Aragorn lijkt allicht een stuk minder hoofs te zijn als Tolkien oorspronkelijk bedoeld had, maar de scènes met die twee samen behoren ongetwijfeld tot de beste chemie van de film. Maar zelfs als al wat we totnogtoe besproken hebben ondermaats zou geweest zijn, en eerder een hoog B-filmgehalte had gehad - quid non - dan nog is er één reden waarom U deze film absoluut gezien moet hebben. En die reden is een volledig door computers gegenereerd, verschrikkelijk mager en vies ventje dat ooit luisterde naar de naam Sméagol maar tegenwoordig liever luistert naar - een onomathophee voor zijn hoestgeluiden - de naam Gollum. De stem en de motion capture dankzij dewelke het figuurtje onder meer kan interageren met Sam en Frodo werden door de acteur Andy Serkis vertolkt, maar visueel is Gollum helemaal vanaf nul weer opgebouwd met bytes, bits en pixels. Men zal zeggen dat we overdrijven, maar nog nooit, en dan bedoelen we werkelijk nog nooit, hebben we een CGI-creatuur in een film gezien dat op een geloofwaardige manier een dergelijk scala aan emoties kon vertonen, tot en met een bijzonder intense maar oh zo geloofwaardige gespleten persoonlijkheid. Waar dergelijke figuren in andere films meestal gebruikt worden om een leeg hoekje op te vullen, hetzij op komisch niveau (Dobby The House Elf in Harry Potter), irritant niveau (Jar Jar Binks in Star Wars) of gewoon fungeren als karakterloos monster dat hoofdzakelijk tot doel heeft de nevenacteurs op te vreten (Reign Of Fire, anyone?), heeft Gollum een ziel, een karakter, en krijg je zowaar medelijden met hem.

En als laatste goede nieuwtje: de aftiteling bij deze disc is, in tegenstelling tot de 2-discversie van The Fellowship Of The Ring, wél gewoon in het Engels.


BEELD EN GELUID
Ook op deze release worden we weer tot het uiterste in de watten gelegd met een uitstekende Dolby Digital 5.1-EX track, die enorm veel punch en ruimtelijkheid uitstraalt. In tegenstelling tot de 4-discversie van de eerste film met de pitch correction-hikjes in de DTS-track is deze geluidstrack helemaal zuiver op de graat, en van begin tot einde één langgerekt feest. Uiteraard worden tijdens de ruim een half uur durende slag om Helm's Deep de surroundkanalen maximaal benut, en davert de subwoofer mee wanneer de Orcs ongeduldig op de grond stampen. Ook de subtielere effecten, zoals de rondvliegende pijlen, het gesijpel van water wanneer Aragorn zich uit de rivier moet hijsen of de creepy geluidjes wanneer Frodo en Sam de Dead Marshes trachten over te steken, zijn zonder meer okee, en de score van Howard Shore, die in verhouding tot de eerste film wat meer neigt naar de Gaelische volksmuziek, komt prima tot zijn recht.


The Two Towers is in zeker opzicht nog een beetje meer een duistere film dan zijn illustere voorganger, want luchtigere scènes zoals in the Shire of in Rivendel ontbreken hier volledig. De fotografie is dus nagenoeg gedurende de hele film erg donker van timbre, maar dat belet niet dat de beelden zelf messcherp zijn, met hier en daar misschien wat licht edge enhancement, en hooguit een paar kleinere artefacts over de hele film gespreid. De scènes in Edoras en Helm's Deep bulken echter van detail, waardoor deze film over de ganse lijn misschien net iets beter qua beeld scoort dan de 2-discversie van The Fellowship. Wat de vertaling betreft werden, net als bij de 4-discversie van The Fellowship de plaatsnamen wél volgens de Nederlandse vertaling uit de boeken van uitgeverij Het Spectrum vertaald, en de eigennamen niet.


EXTRA'S
De selectie van extra's is erg, maar dan ook erg gelijkend op het pakket dat we op de 2-discversie van de eerste film terugvonden. Wat eens te meer betekent dat de lekkerste brokjes voor de in november verschijnende 4-disc bewaard werden. Desalniettemin is dit weer een meer dan aardige selectie, die, als dit de finale versie was geweest, ook al niet had misstaan. Maar uiteraard zijn vooral de documentaires eerder promotioneel van aard, en moet je voor de échte Making Of nog een paar maanden geduld oefenen.


De menu's zijn in dezelfde stijl uitgevoerd als bij de eerste film, uiteraard met op de achtergrond andere beelden en andere muziek. Net als bij de eerste film vind je op de eerste disc een soort easter egg: klik op het symbool onderaan, en je krijgt de credits van de DVD-makers. Voor het échte werk nemen we beter even disc 2 onder de loep. Eerste thumbs up: alle materiaal, uitgezonderd de videoclip, is van Nederlandse ondertiteling voorzien.

On The Set: The Lord Of The Rings - The Two Towers - Starz Encore Special (14 min)
De eerste documentaire is voornamelijk weer een stukje promotiemateriaal om de mensen naar de cinema te lokken, begint met een paar fragmenten van de eerste film, en bevat de inmiddels bekende trailer, aangedikt met stukjes interview en korte behind the scenes-stukjes. Leuk maar niets baanbrekends.

Return To Middle-Earth: WB special (43 min)
That's more like it. In deze documentaire wordt naast wat promotie dieper ingegaan op hoe de voornaamste acteurs het hebben uitgehouden om twee jaar van hun leven op elkaars lip te zitten. En alhoewel veel van de verhalen hier al wel eens verteld zijn, krijgen we toch nog interessante bijkomende achtergrondinformatie. Zo komen we onder meer te weten dat Orlando Bloom ruim een jaar voor het begin van de film zijn rug gebroken had, en voor hetzelfde geld nooit meer had kunnen gaan. We volgen tevens de hobbit-acteurs na de uurtjes, in de pub, op het surfboard of zelf een klein filmprojectie uit de grond stampend, zoals Sean Astin deed. We zijn tevens getuige van een reünie drie jaar na de originele opname, waar Peter Jackson een deel van de crew nog eens heeft opgeroepen voor enkele additionele scènes te draaien. Ook bijzonder indrukwekkend is dat men toont hoe men uiteindelijk heeft besloten om van Edoras noch Helm's Deep maquettes te maken, maar de sites op ware grootte na te bouwen. We krijgen ook te zien hoe men het probleem heeft moeten oplossen dat bepaalde scènes in de winter werden gedraaid, terwijl dat in de film niet te zien mocht zijn.


The Long And Short Of It: A Short Film Directed By Sean Astin (7 min)
Acteur Sean Astin (Sam) wist een deel van de crew te overtuigen om een vijf minuten durend kortfilmpje te draaien, hiermee zijn levensdroom verwezenlijkend. De rollen worden gespeeld door drie medewerkers, en Peter Jackson vervult een cameo als de buschauffeur. Astin zelf leidt zijn filmpje in, en vele andere medewerkers aan de film (Elijah Wood, Andy Serkis, ...) verleenden achter de schermen hun medewerking. Het grappigste aan het hele project is dat de cast en de crew op een mooie zondag hun rollen eens omdraaiden, met dit verrassende stukje film als resultaat.

The Making Of Long And Short Of It (8 min)
En alsof dat nog niet genoeg was, heeft men over het draaien van dit kortfilmpje nog een kort en grappig stukje documentaire gedraaid, dat langer duurt dan het filmpje zelf. Vooral wanneer Peter Jackson komt klagen dat de regisseur (Sean Astin) zijn acteurs nogal redelijk afbeult, is hilarisch, en toont alleen maar hoe goed de sfeer onder cast en crew wel was.


lordoftherings.net Featurettes
Hier krijgen we een verzameling van 8 korte documentaires die reeds eerder op de officiële website van de film verschenen, en die inhoudelijk nauw aansluiten bij de drie grotere documentaires. Jammer genoeg is er geen play all-optie voorzien.
• Forces Of Darkness
• Designing The Sounds Of Middle-Earth
• Edoras: The Rohan Capital
• Creatures Of Middle Earth
• Gandalf The White
• Arms And Armour
• The Battle Of Helm's Deep
• Bringing Gollum To Life

Trailers
Een teaser trailer en een volledige trailer.

TV Spots
16 TV-spots van elk ongeveer een halve minuut, ditmaal echter wél voorzien van een play all-optie.

Emiliana Torrini "Gollum's Song" Music Video (4 min)
Enya was voor deze film blijkbaar niet meer beschikbaar, vandaar deze bijdrage van Emiliana Torrini, wiens muziekstijl erg nauw aansluit bij Björk.

Extended DVD Edition Preview (5 min)
Uiteraard krijgen we ook nu weer een voorproefje van Peter Jackson's in november te verschijnen 4-disc director's cut. Als we het filmpje mogen geloven, krijgen we naast meer Entmoot en meer Gollum een uitgebreide selectie aan flash-backs waarin het broederschap tussen Faramir en Boromir wordt geschetst, wat onder meer betekende dat we de in de theatrical cut afwezige Sean Bean als Boromir weer even zullen zien opduiken, alsook John Noble, die normaal gezien pas in de derde film zijn opwachting maakt als de vader van Boromir en Faramir, Denethor, de stadhouder van Gondor.

Behind-the-scenes: Preview Of The Return Of The King (12 min)
En - het is bijna een traditie aan het worden - neemt Peter Jackson ons tot slot mee in de montagekamer, waar hij naar eigen zeggen bloed, zweet en tranen uitscheidt om The Return of The King, het laatste deel van de trilogie, op tijd in de zalen te krijgen. We krijgen hier onder meer al een tipje van de sluier opgelicht over hoe men in het derde deel Minas Tirith zal op het scherm brengen, en als we de makers op hun woord mogen geloven, zal de slag op de vlakte van Pelennor die aan Helm's Deep tot stof en as doen verpulveren. Laat maar komen!

The Return Of The King Videogame Preview (3 min)
En naar goede gewoonte moet Electronic Arts vanaf november, een maand voor de cinemarelease, alweer wat spelletjes aan het gamende publiek slijten.

Dus: wat vinden we feitelijk niet op de extra's terug? Commentaartracks, meer technisch getinte making of-documentaires, en om de voor de hand liggende reden verwijderde scènes.


CONCLUSIE
Uiteraard zal de in november verschijnende 4-discversie deze versie alweer in de schaduw doen verschrompelen, maar omdat niemand het waarschijnlijk zo lang zal uithouden, is hier alvast het tweede deel van de filmtrilogie waarvan we hopen dat die als één van de meest toonaangevende ooit de filmgeschiedenis zal ingaan. A-Film heeft bovendien op technisch vlak deze release zeer goed onderbouwd.