FILM
In 2022 is de wereld finaal naar de knoppen. De mens heeft alle natuurlijke voedings- en energiebronnen uitgeput waardoor het milieu onherstelbare schade opgelopen heeft. Alle dieren zijn uitgestorven en het water is ondrinkbaar geworden. Natuurlijk voedsel is zo schaars en peperduur dat iedereen naar de synthetische producten van multinational Soylent grijpt. Menselijke waarden zijn verdwenen en vrouwen zijn gebruiksvoorwerpen die bij een pand horen als ‘Meubilair’ voor de rijke eigenaar. New York telt ondertussen 40 miljoen inwoners waarvan de helft werkloos is en waardoor de criminaliteit een angstwekkende hoogte bereikt heeft. In deze omstandigheden probeert politieagent Robert Thorn (Charlton Heston ) samen met zijn gepensioneerde vriend annex huisgenoot Sol Roth (Edward G. Robinson) misdaden op te lossen. Op een dag wordt een zekere Simonson dood teruggevonden in zijn appartement. Thorn wordt belast met het onderzoek en na de ondervraging van Shirl (het ‘Meubilair’ van Simonson’s woonst, gespeeld door Taylor-Young) wordt duidelijk dat het hier gaat om een hoge piet van de firma Soylent. Hij komt er ook achter dat de zakenman verraden werd door zijn eigen bodyguard Tab Fielding (Chuck Connors). De vraag is nu: wat wist Simonson waardoor hij opgeruimd moest worden? Hoe dieper Thorn zich in deze smerige zaak verdiept, hoe gevaarlijker het voor hem wordt. De oude Sol, die met zeer veel heimwee terugdenkt aan de goede oude tijd, ontdekt hoe de vork juist in de steel zit. Deze waarheid is voor hem zo schokkend dat hij het niet meer aankan verder te leven in de huidige, verdorven wereld en hij besluit een einde te maken aan zijn leven. Het is nu aan Thorn om na te gaan of Sols beweringen werkelijk kloppen. En dat kan alleen door binnen te dringen in de plaats waar alle sporen naartoe leidden: de fabriek van Soylent.

Het einde verklappen zou het kijken naar ‘Soylent Green’ serieus verpesten, dus dat gaan we hier niet doen. Regisseur Fleischer schetst op realistische manier een zeer negatief beeld van de toekomst, waarin hij de maatschappelijke tendensen van 1973, zoals een verregaande industrialisering, uitvergroot. Een deel van de toenmalige problemen zijn nu achterhaald, maar anderen zijn jammer genoeg nog steeds zeer actueel. De film zelf komt vrij traag op gang maar éénmaal de eigenlijke intrige naar voren komt, is het best wel een interessante en spannende prent met enkele visuele hoogstandjes. Het einde is vrij abrupt en geeft eigenlijk geen verdere afloop van de moordzaak. Men gokte waarschijnlijk een beetje op een schokeffect zoals bij die andere Heston-klassieker ‘Planet of the Apes’, maar dat niveau wordt hier toch niet echt bereikt. Een betere afwikkeling van het verhaal had hier dus wel op zijn plaats geweest.

BEELD EN GELUID
Het originele 2.35:1 beeldformaat werd keurig gerespecteerd voor deze release en de anamorfe print is zeker het bekijken waard. Een zuivere en scherpe transfer die nooit de leeftijd van 30 jaar verhult. Opvallend is wel dat er bij alle buitenscènes een duidelijke verkleuring en zeer veel grain aanwezig is. Het verschil met alle andere shots is echter zo overduidelijk groot dat het niet anders kan, dan dat het de bedoeling was van de filmmakers om het klimaat en de buitenomgeving zo vervuild en ongezond mogelijk voor te stellen. Warner deed de nodige inspanningen om het originele beeld te restaureren, en ook voor de soundtrack hebben ze gekozen het oorspronkelijke monogeluid te behouden. Uiteraard hadden we liever 5.1 surround, maar deze klankband is zeker niet slecht. De dialogen zijn goed verstaanbaar en vervormingen hebben we niet gehoord.

EXTRA’S
Audiocommentaar van regisseur Fleischer en actrice Taylor-Young.
Speciaal voor deze dvd-release werden regisseur Fleischer en actrice Taylor-Young (Shirl in de film) nog eens samengebracht om een audiocommentaar op te nemen. De keuze om de regisseur, nu bijna 90 jaar oud, te laten vertellen lag voor de hand, maar we hadden graag eens het monument Heston zijn zegje horen doen. Desondanks is de commentaar (opgenomen in stereo) interessant en bevat hij genoeg interactie tussen beide sprekers.

Viering Edmond G.Robinson (4 min. 50)
We nemen een kijkje op de party ter ere van de 101ste film van acteur Robinson (Sol in de film). We horen een korte speech van Heston en Robinson. Op de beelden van de feestelijkheden uit 1973 herkennen we oa ook wijlen George Burns.

A Look at the World of Soylent Green (10 min. 4)
Een korte documentaire (ook uit 1973) over de evolutie van het toekomstbeeld en meer bepaald hoe Soylent Green van de gangbare visies afweek. Voor die tijd zeker niet slecht, maar de beelden van de viering van Robinson (zie extra 2) worden ook hier nog eens gebruikt en het invoegen van enkele fragmenten versterken het te repetitieve karakter van het geheel.

Trailer (3 min. 20)
Normaliter valt er over zulke filmpjes weinig te zeggen, maar dit is toch het vermelden waard. In deze lange trailer vertelt men immers chronologisch bijna het ganse verhaal en worden er langere fragmenten uit de film getoond. Wie de huidige overdonderende en flitsende promofilmpjes gewoon is, zal vol ongeloof naar dit ‘epos’ kijken.

Op de regio 1 versie staat ook nog een retrospectief van Charlton Heston’s carrière in Sci-Fi films. Jammer genoeg ontbreekt dit op deze release en dus komt Heston, toch dé ster van de film, in de extra’s nauwelijks aan bod.

CONCLUSIE
Soylent Green was één van de eerste SF-films die de toekomst zeer realistisch en negatief voorstelde. Hij heeft de tand des tijds goed doorstaan, wat niet evident is aangezien Hollywood zich sinds Star Wars (1977) vooral op spectaculaire ruimteavonturen is gaan concentreren en de maatschappelijke kritiek in dergelijke films nauwelijks meer te bespeuren is. De disc moet het vooral hebben van een goede beeldtransfer, want vele andere titels hebben momenteel nu éénmaal meer te beiden op vlak van geluid en extra’s.