FILM
Blue Crush is een tienerprent die bol staat van de clichés eigen aan het genre en daarbovenop een voorspelbaar verhaal bezit. Links laten liggen zegt u? Misschien toch maar niet want er zijn bepaalde aspecten aan de prent die hem boven die anders zo middelmatige tienerfilm uittillen. Deftige acteerprestaties bijvoorbeeld, iets wat we zelden aantreffen in dit genre. Kate Bosworth (Remember The Titans) neemt de hoofdrol voor haar rekening en zet een geloofwaardig karakter neer waarvoor je toch enige sympathie voelt naarmate het vorderen van de film.

Het verhaal is gebaseerd op een artikel uit een tijdschrift, geschreven door Susan Orlean (Adaptation, iemand ?). Kate Bosworth kruipt in de huid van Anne Marie, een ex-surfkampioene die tijdens een wedstrijd bijna het leven liet toen ze in een enorme golf terechtkwam, haar hoofd stootte en bijna verdronk. Er staat een grote surfcompetitie op til in Hawaii en Anne Marie is volop bezig met het voorbereiden van haar comeback. Gerenomeerde surfers van overal komen op deze wedstrijd af en het is voor iedereen de ultieme gelegenheid om een gegeerd sponsorcontract en de bijbehorende roem in de wacht te slepen. In de strijd om haar angst te overwinnen en opnieuw de fantastische Hawaii-golven te lijf te gaan wordt ze bijgestaan door een stoere american-football speler die toevallig met z'n team voor de 'Pro-Bowl' op het eiland logeert. De romantische toets is natuurlijk niet veraf op deze manier. Verder zijn er nog haar 2 vriendinnen Eden en Lena alsook haar zusje Penny die voor de verschillende subplots zorgen.

Naast de meer dan bevredigende acteerprestaties is de prachtige cinematografie de tweede troef van deze film. David Hennings zorgde met veel respect voor de surfsport ongeveer voor het beste beeldmateriaal die je ooit van deze discipline op het witte doek zag. Perfect in beeld brengen van reuzachtige golven al dan niet in slow-motion, gebruik van kikkerperspectief om het geheel nog indrukwekkender te maken en de kijker via verschillende camerabewegingen meenemen in de 'pipe' (de ruimte onder de golf). Het wordt allemaal blijkbaar zonder moeite op het scherm gereproduceerd en op bepaalde momenten zaten we met open mond naar onze tv te staren.

BEELD EN GELUID
Een release van een recente big budget Hollywoodproduktie moet gewoon referentiekwaliteit zijn, en we worden dan ook niet teleurgesteld. Het anamorfische breedbeeld heeft een aspect ratio van 1.85:1, is uitermate scherp en bezit veel detail. We vonden nergens sporen van grain of andere oneffenheden en de kleuren worden warm en helder weergegeven. Enig minpuntje misschien is dat er af en toe sprake is van een lichte edge-enhancement, gelukkig nooit storend.

Het geluid is op zijn beurt minstens even indrukwekkend te noemen met de indrukwekkende surfscènes voorop. De woeste golven dringen je huiskamer binnen en maken dat je surroundspeakers en baskast overuren presteren. Het geheel is echter goed uitgebalanceerd zodat we een mooi geluidsveld krijgen waarin de dialogen perfekt verstaanbaar blijven. Dit is er echt eentje die je HT-set tot het uiterste drijft en waarmee je een perfecte demonstratie kan geven aan argeloze vrienden en familieleden.

EXTRA'S
Deze mooie set aan extra's trappen we af met maar liefst twee audiocommentaren. Eentje door regisseur John Stockwell, z'n zoon en producent Rick Dallago. De regisseur is logischerwijze meestal aan het woord en voorziet ons o.a. van enkele interessante weetjes betreffende het filmen van de perfekte scènes tussen de gevaarlijke, metershoge golven. Het andere audiocommentaar is speelser en luchtiger want aan het woord zijn dan ook drie vrouwelijke hoofdrolspeelsters waaronder de ster van deze Blue Crush: Kate Bosworth. Ze spelen constant in op de verschillende scènes uit de film en halen enkele leuke anecdotes op.

'Three friends, one passion' is een promotionele making-of waarin we o.a opnieuw de gevaren te horen krijgen van het surfen in extreme omstandigheden. Producent Brian Gazer legt er ook in uit dat hij in deze prent op een zo correct mogelijke wijze de surfcultuur wou vastleggen. We gaan verder met zo'n 18 minuten aan verwijderde scènes. Commentaar door de regisseur is hierbij optioneel. De scènes zijn niet apart te bekijken en volgens ons is het maar best dat het merendeel de film niet haalde. 'Filming Blue Crush' is een vier minuten durende montage waarin we beeldmateriaal te zien krijgen van de crew die probeert op de best mogelijke manier de surfers in beeld te brengen. 'Female Surfing Revolution' is een twee minuten durende featurette die ons een vrij goed beeld geeft van het vrouwelijke aandeel in de hedendaagse professionele surfscène. Verder zijn er dan nog enkele surf- en skateboard-outtakes, opnieuw met optioneel commentaar door regisseur Stockwell. Vrij indrukwekkend beeldmateriaal hier. Afronden doen we met een een muziekvideo, een bioscooptrailer, enkele productienota's, cast&crew info, een Blue Crush-promoclip, tekstuele informatie over de surfsport zelf en nog een korte featurette over de modegevoelige kant van de surfers.

CONCLUSIE
Blue Crush in een vrij onderhoudende prent met fantastische cinematografie en meer dan degelijke acteerprestaties. Universal zorgde voor referentiekwaliteit op gebied van audio en video en ook aan de liefhebbers van extra's werd gedacht.