FILM
1943. Joe Enders (Nicolas Cage) is als enige uit een dodelijke hinderlaag geraakt, maar de spoken van zijn gesneuvelde kameraden jagen nog steeds door zijn geest. Hij is aan één kant zijn gehoor kwijtgeraakt, waardoor hij zichzelf nauwelijks nog in evenwicht kan houden, maar toch is hij vastbesloten om zijn geweten te sussen. Met behulp van verpleegster Rita (Frances O'Connor) vervalst hij zijn fysieke geschiktheidstest, en wordt hij terug verscheept naar Saipan, waar de geallieerden een landingsbaan willen neerplanten om vandaaruit het Japanse vasteland te kunnen bestoken. Hij krijgt de speciale missie om te waken over soldaat Ben Yahzee (Adam Beach), een Navajo-indiaan, waarvan de inzet op het veld een strategisch sluitstuk is. De Navajo worden namelijk ingezet als communicatie-officieren, omdat hun taal voor de Japanse vijand nauwelijks te ontcijferen valt. Enders krijgt ook specifieke instructies voor wat er moet gebeuren als Yahzee in de handen van de vijand zou dreigen te vallen: de code mag in geen enkel geval door de Japanners gekraakt worden, en enkele foto's van een gemartelde Navajo moeten Joe doen inzien dat een korte, snelle dood in voorkomend geval te prefereren valt. Sergeant Ox Henderson (Christian Slater) heeft de hoede over Bens vriend, soldaat Charlie Whitehorse (Roger Willie), en heeft ongeveer gelijkaardige instructies. Alhoewel Ben zijn best doet om vriendelijk en voorkomend te zijn tegen Joe, kan die het niet opbrengen om vriendschap te sluiten met de man die hij mogelijk zelf in geval van gevaar moet omleggen. Bovendien worden de Navajo door sommige soldaten op dezelfde - lage - trede geplaatst als de Japanners, en zijn ze regelmatig het mikpunt van racistische pesterijen.

Is het nog mogelijk om na Saving Private Ryan een interessante film over de tweede wereldoorlog te maken? De Chinese regisseur John Woo (Mission Impossible 2) dacht alleszins van wel, en wilde in deze film de rol van de Navajo-codebrekers bij de slag van het eiland Saipan vertellen. De film werd niet het verhoopte kassucces, ondanks de naam van Nicolas Cage, altijd goed voor een rol van een door frustraties getormenteerde kasplant, op de affiche. Windtalkers is voorwaar geen slechte film, maar leunt toch iets té veel op de overbekende oorlogsfilms-clichés van koene manschappen die alle vijf voet onverhoeds in een val lopen, geestdriftig plannen maken voor na de oorlog, om vervolgens aan flarden te worden geschoten, en heftige marines die de wrede en onmenselijke Japanners liefst per dozijn afslachten. America troef, dus! De vele slachtpartijen hebben door de hand van regisseur John Woo zelfs iets meegekregen van één of andere balletvoorstelling, want de manier waarop het ongelukkige kanonnenvlees nog eerst in slow motion tweeëneenhalve flikflak achterwaarts maken vooraleer ze op de grond tuimelen, neemt een deel van de druk, maar ook van de realiteitszin weg. En alhoewel de cast degelijk is, en vooral nieuwkomer Adam Beach toont dat hij over het nodige charisma beschikt, acteert niet iedereen in de cast met volle overtuiging, en is een vertolking zoals die van Peter Stormare zelfs ondermaats. John Woo heeft met deze film gegokt en verloren, en een oorlogsklassieker zal dit wel nooit worden. Desalniettemin een aardig brokje kijkplezier.

BEELD EN GELUID
Beeld en geluid zijn allebei van een uitstekende kwaliteit. Vooral het beeld is bijna van referentiekwaliteit: artefacts en ruis zijn volledig niet aanwezig, en de mooi contrasterende kleuren laten het fotografische aspect van de film goed tot zijn recht komen. Zowel de landschappen op Saipan als de vuile schietpartijen in moddervelden vol prikkeldraad tonen een fantastisch mooie schakering aan details, en de scherpte van het beeld is nagenoeg perfect, zonder dat er sprake is van edge enhancement. De zwarttinten zorgen voor een mooi schaduwdetail. Een oorlogsfilm moet uiteraard beschikken over een dynamische geluidstrack, en de Engelse Dolby Digital 5.1-track voldoet ruim aan de verwachtingen, alhoewel de eerlijkheid ons gebiedt te zeggen dat de 5.1-track op Saving Private Ryan, toch voor dit soort films dé referentie, nog net iets dynamischer klinkt. Niettegenstaande dat wordt er erg goed gebruik gemaakt van split-surround, en klinkt de subwoofer bij de ontploffingen en het mortiervuur erg goed door. Vermits het overgrote deel van de film bestaat uit gevechtsscènes, wordt deze inspanning de hele film lang volgehouden. Prima zo!

EXTRA'S
Eerder kon U ook op deze pagina's de bespreking van de R1-release van Windtalkers vinden; de voornaamste reden waarom we hier nog eens de R2-release aan een grondige test onderwerpen, is het feit dat deze rijkelijker is bedeeld met extra's; uitzonderlijk wint de R2-release het daarmee van de R1. Eerst en vooral vinden we twee audiocommentaren terug. Op de eerste krijgen hoofdacteurs Nicolas Cage en Christian Slater het woord, en met een aaneenschakeling van anecdotes en achtergrondinformatie kunnen ze de luisteraar toch voldoende geboeid houden. Het tweede audiocommentaar werd ingesproken door acteur Roger Willie en ene Albert Smith, een authentieke Navajo-codespreker. Deze track scoort misschien hoger op de educatieve schaal, maar wordt op de duur redelijk eentonig. Dan vinden we drie kortere documentaires terug. "Windtalker Bravo Special" (11 min) is het standaard promotioneel filmpje, doorspekt met fragmenten, dat we al op zoveel andere releases hebben teruggevonden. "Actor's Boot Camp" (15 min) toont ons hoe een deel van de cast als voorbereiding op de film een stukje para-opleiding moesten volgen, met Nicolas Cage als grote afwezige - waarschijnlijk uit schrik dat zijn laatste paar haren ook nog zouden uitvallen. Desondanks is dit een redelijk grappig stukje werk. De laatste featurette, "Fly On The Wall Set Diaries" bestaat uit 4 stukjes film van elk ongeveer 5 minuten, waarin de voorbereiding op enkele cruciale scènes in wordt getoond. Concreet gaat het over de "Marine March On Saipan", "Bazooka", "Friendly Fire", en "Village Ambush". Tot slot vinden we nog een fotogallerij terug met een dertigtal productie-foto's. De trailers die we wel op de R1-versie terugvonden, zijn verdwenen.

CONCLUSIE
Zeker wat de extra's betreft is deze R2-versie van Windtalkers superieur aan de R1-versie. Echter, naar verluidt is er intussen een half uur langere director's cut uit in R1. Zo blijven we natuurlijk bezig!