FILM
Paul Duncan (Greg Kinnear) en zijn vrouw Jessie (Rebecca Romijn-Stamos) hebben een goed huwelijk. Hun zoontje wordt acht en zij organiseren een verjaardagsfeestje voor zijn vriendjes. De volgende dag gaat Jessie met Adam (Cameron Bright) winkelen en rijdt men de jongen op straat dood. Bij Paul en Jessie komt het verlies van hun enig kind hard aan. Na de begrafenis spreekt een zekere Dokter Richard Wells (Robert De Niro) hun aan over zijn revolutionaire methode, ontwikkeld aan de Godsend Fertility Clinic, om via klonen een replica van overleden dierbaren te maken. Aanvankelijk staan de Duncans afwijzend tegenover het idee, omdat het illegaal en ethisch niet correct is, maar uiteindelijk gaat Paul op Jessie's verlangen naar een nieuwe baby in en zet de bezwaren opzij. Wells verplicht het stel om zich in de buurt van zijn ziekenhuis te vestigen en alle banden met vrienden en familie te verbreken om te voorkomen dat de illegale praktijk ooit aan het licht komt. Jessie wordt geïnsemineerd met een aangepaste eicel waarin het originele DNA vervangen is door dat van de overleden Adam, Paul krijgt een job op een plaatselijke school en de Duncans krijgen een kast van een landhuis ter beschikking. Negen maanden later komt de nieuwe Adam ter wereld en die ziet er precies uit zoals zijn voorganger. Tot de ochtend van zijn achtste verjaardag in elk geval.

Godsend is qua genre een rasechte thriller. In de trailer wordt de film vergeleken met The Exorcist en dat is niet helemaal onterecht, zij het dat deze laatste film veel verder gaat in huiveringwekkende sfeerschepping en suggestie en dat tot het einde volhoudt. Dat geldt minder voor Godsend: de inleiding vanaf het verjaardagspartijtje tot en met de geboorte van de tweede Adam wekt grote verwachtingen, maar regisseur Nick Hamm slaagt er niet in die in te lossen en wanneer de film halfweg is wordt het stilaan duidelijk dat hij zijn toevlucht neemt tot bekende procédés om dit in se prima idee naar z'n epiloog te voeren. Daarbij worden clichés niet geschuwd en kopieert de regisseur regelmatig uit ouder werk, want z'n klassiekers kent Hamm in elk geval: de douchescène van Hitchcock, de waanvoorstellingen en nachtmerries à la Jacob's Ladder, de kelderscène uit The Silence Of The Lambs. De figuur van Dokter Wells wordt bovendien uitdrukkelijk wazig gehouden en zijn verleden verborgen, zodat al heel vroeg in de film de verdenking op hem ligt, alleen heeft de toeschouwer geen vermoeden over het waarom. Hamm doet geen poging om het verleden of de whereabouts van de professor te verduidelijken en Robert De Niro zit bijgevolg opgesloten in een rol en een personage die weinig speelruimte bieden en geen enkele ontwikkeling doormaken in de loop van het verhaal. Een nauwelijks logische evolutie doet zich bij de Duncans voor: Paul en Jessie staan aanvankelijk heel dicht bij elkaar en groeien na de 8ste verjaardag van Adam uit elkaar als gevolg van de misverstanden over zijn ware aard. Vooral Jessie lijkt sterk in de ban te zijn van Dokter Wells en verdraagt nauwelijks Paul's kritiek aan 's mans adres, terwijl zíj aanvankelijk de grootste afkeer van hem heeft. Zij lijkt geen enkele argwaan te koesteren om dan plots het geweer van schouder te veranderen zonder duidelijke aankondiging. Paul's zoektocht naar Zachary Clark – het alter ego van Adam – verloopt zonder dat de toeschouwer veel informatie krijgt over de voortgang van het opsporingswerk. Plots gaat het té makkelijk en té snel en voor de kijker het beseft heeft Paul de kuiperijen van dokter Wells door en weet hij niet te maken te hebben met een vruchtbaarheidsdeskundige maar met een geneticus, een man die de cellen zelf kan manipuleren.

Nick Hamm heeft voor Godsend een zeer actueel, omstreden en daarom uiterst interessant onderwerp uitgezocht: het klonen van mensen. Is Adam godsend, door god gezonden, of is ie gods end, is hij met andere woorden een product van het universum voorbij god, een onnatuurlijke creatie, een vervloekte uitvinding, een nieuwe Frankenstein waarmee de natuur en de natuurlijke evolutie worden uitgedaagd of net bedreigd? Het is dezelfde ethische discussie die aan de orde was in de voorbije decennia over abortus en euthanasie: science fiction is ingehaald door de technologie en het menselijke ras kan beslissen over leven en dood. Mag de wetenschap nu nog een stap verder gaan en zich inlaten met de kwaliteit van het leven zelf? Via medicijnen en ingewikkelde operaties beïnvloedt men uiteraard al decennia lang die kwaliteit, toch gaat het hier om veel fundamentelere keuzes die de natuur zelf nooit heeft gemaakt. Onze bemoeinissen hebben m.a.w. rechtstreeks consequenties voor de structuur van de natuur. Die wordt voor het eerst in miljarden jaren veranderd, niet vanuit z'n eigen kern of z'n eigen zijn, maar door z’n voortbrengsel de mens. Begrazing en bemesting door dieren verandert het uitzicht van de natuur, genetica is een ingreep van een veel hogere macht die het functioneren van de bouwstenen van de natuur beïnvloedt. Is de mens daartoe gemachtigd? Is de natuur daarop voorzien? Heeft de natuur de mens gecreëerd om een helper, een handlanger te hebben bij de verdere uitbouw? Of is die mens een aberratie, een vergissing van het evolutieproces en dus een bedreiging voor de natuur en bij uitbreiding voor het empirische Zijn?

In Godsend raakt regisseur de filosofische discussie nauwelijks aan. Bijna terzijde redetwisten Paul en Jessie over de ethische en morele aspecten van de activiteiten van dokter Wells en telkens zorgen nieuwe ontwikkelingen omtrent Adam voor een snelle terugkeer naar de plot. Want Godsend is niet bedoeld om discussies uit te lokken. Het is in de eerste plaats een avonturenfilm die de toeschouwer trakteert op een niet bijster originele afwikkeling: de suspense komt in hapklare brokken met een dramatische muziekscore ter ondersteuning. Maar het baat niet echt.

BEELD EN GELUID
Deze film oogt bijzonder goed. De kwaliteit van het beeld is voorbeeldig met voldoende contrast tussen donkere en lichtere fragmenten, geen vuiltjes op de pellicule, noch beschadigingen. Het beeld is anamorfisch. De ondertitels zijn goed van kwaliteit en prima geplaatst met af en toe een spellingfoutje. Het geluid kan men beluisteren in 5.1 of DTS, maar het verschil is in deze productie niet aan uw dienaar besteed. Waarom al die moeite? Door de zeer aanwezige geluidsband valt er veel te beleven voor home cinema-bezitters: de stemmen zitten vooraan, terwijl de gevarieerde en welluidende muziekband grotendeels verantwoordelijk is voor het surround-effect.

EXTRA'S
De dvd heeft zo'n 50 minuten extra's: de Originele Bioscooptrailer en een TV-spot plus Andere Filmtrailers, een Interview met de crew en cast, o.a. over de ethische vragen ontrent genetica en tenslotte een korte Behind the Scènes.

CONCLUSIE
Godsend van Nick Hamm begint met de avondlijke berovingsscène van Paul Duncan, een fait divers dat in de loop van de film totaal geen vervolg krijgt. Vervolgens zien we Paul op het verjaardagsfeestje van zijn achtjarige zoon thuis. Alleen in de USA worden partijtjes voor kinderen onder de 10 jaar ’s avonds georganiseerd, zeker? Over het verleden van dokter Wells – een niet onbelangrijk gegeven in deze film – geen woord. De uitwerking van een op zich zeer origineel idee (genetische manipulatie): mager. Fouten qua regie en inhoudelijke keuze maken van Godsend een middelmatige film, zowel voor een publiek van echte fans (is het dat maar?) als voor de zgn. meerwaardezoekers (valt er niet meer over te zeggen?). In tegenstelling tot de wervende hoestekst van een niet nader omschreven bron, is de film niet zo ijzingwekkend als The Omen en zijn de rollen van de drie hoofdfiguren veel minder dan 'fantastisch' omdat hun personages te oppervlakkig zijn uitgewerkt. Ook Adam (Cameron Bright) is niet veel meer dan een voddenpop met vreemde oogjes. Tot zo ongeveer in de helft is Godsend best bekijkbaar, daarna gaat het moeite kosten om de film tot het einde uit te zitten.