FILM
Fernando (Frederico Luppi) is professor literatuur aan de universiteit van Buenos Aires. Hij heeft het erg naar zijn zin en valt door zijn progressieve manier van denken en lesgeven bijzonder in de gratie van zijn studenten. Op zijn zestigste verjaardag dient hij echter noodgedwongen met vervroegd pensioen te gaan, aangezien de unief moet bezuinigen omwille van de slechte economische toestand in het land. Fernando valt in een zwart gat en kan samen met zijn liefdevolle vrouw Liliana (Mercedes Sampietro) met moeite financieel de touwtjes aan elkaar knopen. Hun enige zoon die in Madrid woont inspireert hen om een moedige beslissing te nemen en volledig het roer om te gooien in hun leven. Fernando en Luliana storten zich op hun oude dag in een radicaal levensveranderend avontuur.

Deze film van de Argentijnse regisseur Adolfo Aristarain (Roma, Martin, Un Lugar en el Mundo) werd gebaseerd op een boek van familielid Lorenzo Aristarain. De film is rustig van aard en focust zich uitsluitend op de karakters en hun verwikkelingen. In de dialogen zit een licht politiek-getinte boodschap die vrijwel nergens de geloofwaardigheid van de personages in de weg zit. Vooral Fernando is binnen het verhaal redelijk gedetailleerd uitgetekend en acteur Frederico Luppi (Lisboa, Cronos) vertolkt de rol met verve. Eens ingeleefd in de situatie leeft de kijker volledig mee met de personages, hun toestand en hun beslissingen. Enkel het einde van de prent is misschien een beetje misplaatst wegens het aansnijden van een ander delicaat onderwerp waar koppels van respectabele leeftijd vroeg of laat allemaal mee geconfronteerd worden. Het einde werd misschien beter bewaard om dienst te doen als inspiratie voor een volgende film. Op dit punt na, en het feit dat je echt wel open moet staan voor een rustige filmervaring, kunnen we stellen dat Lugares Comunes best wel de moeite loont.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.85:1 beeld is van een ongekend scherpe kwaliteit. Er is letterlijk en figuurlijk geen vuiltje aan de lucht. Het kleurenpalet is warm en nergens zijn noemenswaardige compressiefoutjes te detecteren. Het Dolby Digital 5.1 geluid concentreert zich voornamelijk op het centerkanaal waaruit in zuivere en verstaanbare vorm de dialogen komen. De twee voorste stereo kanalen worden gebruikt voor muziek en omgevingsgeluiden maar bieden weinig richting. De surrounds en subwoofer blijven zo goed al volledig buitenspel. Dit stoort geenszins aangezien het hier over een dialoog georiënteerde film gaat.

EXTRA’S
Naast de bioscooptrailer is er enkel leegte.

CONCLUSIE
Lugares Comunes is een dialoogfilm die draait om karakters, hun verwikkelingen, hun achtergrond en de situatie waarin ze belanden. De film biedt een redelijke ontwikkeling op dit vlak maar kent verder weinig actie of avontuur. Het is in de eerste plaats een rustig kabbelende karakterfilm, die je zeker eens dient te bekijken wanneer je in de stemming bent voor een subtiel ontroerende ervaring.