FILM
Ray is een biopic over de ups en downs in de carrière van muzieklegende Ray Charles. Regisseur Taylor Hackford gaat vooral dieper in op de man achter de zonnebril. We krijgen een boeiend portret over de kwaliteiten en gebreken van Charles als echtgenoot, vriend, zakenpartner en muzikant. Een portret dat niet altijd even flaterend is voor de man in kwestie.

Acteur Jamie Foxx (Collateral, Ali, Stealth) spéélt niet de rol van Ray Charles, hij is het gewoon. Zijn fysieke presènce is erg treffend: Foxx lijkt als twee druppels water op de jonge Ray Charles. Ook zijn manier van spreken, zingen (uiteraard horen we dan de echte stem van Charles) en het bespelen van de piano zijn zodanig levensecht dat je soms gaat twijfelen of men geen archiefbeelden in de film verwerkt heeft. Meer dan terecht ontving Foxx een Oscar voor deze sterke performance. Foxx maakt de film volledig, stop een andere acteur in hetzelfde pak en de film boet ogenblikkelijk een gigantisch deel aan kracht in. De regie van Taylor Hackford is immers nergens baanbrekend. Hij registreert en maakt gebruik van een aantal interessante flashbacks, maar doet ook niet meer dan dat. De settings zien er allemaal goed uit maar verbleken in stijl naast het acteerwerk van Foxx. Ray is een schoolvoorbeeld van een film die enkel en alleen sterk is door de kwaliteiten van de hoofdrolspeler.

Uiteraard zijn er nog meer positieve punten aan de prent. Zo is het scenario erg degelijk, vooral omdat het op bijna honderd procent waarheid berust. Ook de muziek is erg knap, zowel de manier waarop de nummers van Ray Charles opnieuw zijn geconstrueerd voor deze film als de manier waarop ze technisch klinken. Componist Craig Armstrong vult op geslaagde wijze de overblijvende gaten op met mooie ondersteunende muziek, die in de vorm van rijke klanktapijten verweven zit binnen de soundtrack.

Muzieklegende Ray Charles heeft de première van zijn eigen biografische film nooit mogen meemaken. De man was dolenthousiast over de verfilming van zijn levensverhaal. Net voor zijn dood in 2004 leverde hij voor de soundtrack nog tal van nummers in speciale versies en verleende de volledige medewerking omtrent inhoud en het verhaal. Ray is een warme aanrader.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische beeld met een 1.85:1 verhouding baadt in een warme gloed aan kleuren. Met behulp van allerlei filters ziet het beeld er warm en gladjes uit. Het contrast is eveneens van topniveau met diepe zwartwaarden. De beeldscherpte is nagenoeg overal perfect. Nergens is er sprake van copressiefoutjes. Het Dolby Digital 5.1 geluid klinkt al even warm dan het beeld er uitziet. De algemene mix focust zich vooral op de drie voorste kanalen en de warmte van het subwooferkanaal. De dialogen weerklinken netjes uit het centerkanaal. De muziek wordt netjes gespreid over de voorste drie kanalen en de sub, terwijl de surrounds voor een diepte effect zorgen. Dit is een technisch verzorgde release van Universal.

EXTRA’S
De extra op disc één is een audiocommentaar van regisseur Taylor Hackford. Nergens vallen er tijdens de speelduur van twee en een half uur pauzes, en nergens worden echt overbodige dingen vermeldt. Taylor heeft haast over alles wat te vertellen en is in hoofdzaak bezig met hoe de film tot stand kwam. Best een boeiend commentaar, dat mede door de lange speelduur misschien best in verschillende delen beluisterd wordt.

Op disc twee zijn alle overige extra’s verzameld. Naast 14 deleted scenes die met of zonder commentaar kunnen bekeken worden, zijn er ook twee volledige muziekfragmenten terug te vinden van "What Kind of Man Are You?" en "Hit the Road Jack", die in de bioscoopversie werden ingekort.

Dan volgen er drie featurettes. In "Voorbereiding op de rol" zien we Jamie Foxx en Ray Charles samen en wordt er dieper ingegaan op hoe Foxx zich voor de hoofdrol heeft klaargestoomd. "Herinnering aan Ray" is een vier minuten durende featurette over de tribuutnacht die werd georganiseerd na de dood van de artiest. We zien onder andere Quincy Jones, Al Green en Willie Nelson. "Achter de schermen van Ray" is de minst boeiende extra, die met een speelduur van amper drie minuten dan ook niet veel te vertellen heeft.

De film staat zowel in de bioscoopversie als in de extended edition op DVD. Voor de film van start gaat kan je kiezen welke versie je wil zien. De extended versie is de bioscoopversie waar de 14 deleted scenes aan werden toegevoegd. Telkens wanneer een extra scene te zien is wordt het beeld even zwart en is er een korte pauze. Deze versie is enkel maar leuk als je de film al eens gezien hebt omdat ze behoorlijk de vaart van de film afremt.

Als afronding zijn er nog een trailer voor de bioscoopfilm en een promofilmpje voor de muziek-DVD.

CONCLUSIE
Ray schetst een boeiend beeld van Ray Charles' muzikale carrière. Van het eerste muzikale optreden tot aan het hoogtepunt van de roem. Jamie Foxx schittert in een glansrol waarvoor hij meer dan terecht een Oscar ontving. Universal heeft de prent met een technische prachtige transfer op DVD gezet. Deze double-disc past in ieders collectie en is wat ons betreft een grote aanrader.