FILM
Oktober, 1969. Alan Parker (Jonathan Jackson) is een jonge kunststudent aan de Universiteit van Maine. De beelden die hij maakt zijn doordrongen van de dood. Wanneer hij denkt dat zijn vriendin Jessica (Erika Christensen) hem zal verlaten, probeert Alan zelfmoord te plegen op zijn verjaardag. Enkele vrienden kunnen hem tegenhouden, maar zijn daad heeft een deur geopend waardoor de dood letterlijk in Alan's leven binnendringt. Korte tijd later krijgt Alan heel slecht nieuws te verwerken: Jean (Barbara Hershey), zijn moeder, ligt na een zware hartaanval op sterven in het ziekenhuis van Lewiston. Alan besluit om de afstand, 150 km, al liftend te overbruggen. Het is 31 Oktober, Halloween. Wanneer Alan tijdens zijn toch opgepikt wordt door een mysterieuze vreemdeling begint voor hem een helse rit.

Ondergetekende kan bezwaarlijk omschreven worden als een Stephen King-liefhebber, noch een fan van de vele verfilmingen die de laatste decennia van zijn romans gemaakt zijn. De gemiddelde Stephen King verfilming varieert van slecht naar zeer slecht, een handvol uitzonderingen niet te na gesproken, waaronder The Shining, Carrie, Stand By Me en The Shawshank Redemption. Het pleit in ieder geval voor Stephen King dat hij vaak helemaal niet tevreden is over wat regisseurs en producenten allerhande met zijn werk aanvangen. Riding The Bullet, ook gekend als Stephen King's Riding The Bullet, kunnen we met een beetje goede wil in de categorie "redelijk te pruimen" onderbrengen. Toen regisseur Mick Garris (ook gekend van een aantal andere King verfilmingen zoals het zeer slechte Quicksilver Highway en Sleepwalkers) in maart 2005 Riding The Bullet kwam voorstellen op het BIFFF (Brussels International Festival of Fantastic Film) werd de film door het publiek niet bepaald enthousiast onthaald. Het verhaal, de verfilming van een kortverhaal dat lange tijd exclusief online te lezen viel, wist ons zoals bij de meeste King-verfilmingen en een serieus deel van romans slechts zeer matig te bekoren. Wij hadden het originele verhaal nooit gelezen dus zal dit wellicht niet liggen aan de veranderingen die regisseur Mick Harris aan het bronmateriaal van King heeft aangebracht. Zo situeert Harris het verhaal in 1968 terwijl Kings versie zich enkele jaren geleden afspeelde. In tegenstelling tot de meeste Stephen King verfilmingen (vaak TV- of B-films) wordt er ditmaal op een redelijk niveau geacteerd en is de cinematografie verdienstelijk te noemen.

BEELD EN GELUID
In tegenstelling tot wat we van Paradiso gewoon zijn staat er foutieve informatie op de verpakking van deze Riding The Bullet release. In tegenstelling tot het vermelde 2.35.1 formaat staat het beeld wel degelijk in het correcte 1.78.1 formaat. De transfer oogt scherp met een goed contrastniveau. Op de hoes is enkel sprake van een Engelse Dolby Digital-track, op de dvd troffen we echter ook een DTS track aan. Beide tracks klinken goed, met een lichte voorkeur voor de DTS track die een betere spreiding heeft.

EXTRA'S
Naast de trailer voor Riding The Bullet krijgen we trailers voor Trauma, Resident Evil: Apocalypse en The Last Sign.

CONCLUSIE
Slecht kunnen we Riding The Bullit niet noemen, toch lijkt deze film ons eerder een huurtip of iets voor Stephen King verzamelaars. Volgens King zelf is Riding The Bullet de beste indiefilm (gebaseerd op zijn werk) sinds Stand By Me, iets wat veel zegt over het niveau van de gemiddelde King-verfilming.