Another Thin Man maakt deel uit van de Thin Man Collectie, een box met zeven dvd’s waarin de andere titels The Thin Man, After The Thin Man, Shadow of the Thin Man, The Thin Man Goes Home en Song of the Thin Man luiden. De zevende schijf is gevuld met een selectie extra’s.

FILM
Nadat het speurdersduo Nick en Nora Charles in de twee vorige films succesvol een stel moordzaken oploste, namen ze twee jaar vrijaf van de detectivebranche om zich toe te leggen op het opvoeden van hun zoon, Nick jr. Maar de huishoudelijke rust wordt onderbroken als een kennis, kolonel McFay, vermoedt dat zijn mysterieuze buurman hem naar het leven staat. Nick en Nora nemen de zaak serieus, maar kunnen niet voorkomen dat McFay inderdaad het tijdige voor het eeuwige ruilt. En hij is niet de enige. Een voor een vinden mensen uit zijn omgeving de dood. Het is aan ons speurderskoppel om een verklaring te zoeken voor de vloedgolf aan moorden en de dader te klissen voor hij opnieuw toeslaat.

Another Thin Man bouwt naadloos verder op de fundamenten die eerder in de reeks werden vastgelegd. Opnieuw is een intrigerende moordzaak immers de katalysator van de plot en moeten Nick en Nora op hun geheel eigen, onconventionele wijze de sleutel van het mysterie ontrafelen. Bijkomende verwikkeling is ditmaal de additie van een kind in het gezin. Dit roept meteen herinneringen op aan de Tarzan-reeks – ook van de hand van regisseur W.S. Van Dyke – waar eveneens een zoon werd toegevoegd om de verhalen fris te houden. Spijtig genoeg gaat dit ten koste van de rol van Nora. Waar zij in de tweede Thin Man prent nog volop mee speurde naar moordenaars en dieven, is ze hier veroordeeld tot een rol in de achtergrond.

Een wijze les die de filmmakers aan het vorige avontuur onthouden hebben, is dat de centrale plot van de prent niet te lang op zich mag laten wachten. Geen drie kwartier duimendraaien dus dit maal, maar al na tien minuten een lijk. Zo hoort het! Helaas vergeten de scenaristen om de ontrafeling van het moordverhaal even snel af te handelen. Door moord na moord na moord – met occasioneel en brandstichting – op het scherm te toveren, proberen ze de kijker op het puntje van de stoel te houden, maar verkrijgen ze eigenlijk het omgekeerde effect. Ze kunnen immers niet verhullen dat de verhaallijnen nergens heen gaan en slechts als vulsel dienen voor een stel losjes aaneengeregen, pseudo-mysterieuze scènes. Nagels in de doodskist zijn hierbij twee cruciale factoren in het succes van Nora en Nick die ontbreken. Ten eerste zijn de verwijzingen naar het drankmisbruik van Nick tot een absoluut minimum herleid, waardoor zijn personage nauwelijks nog verschilt van twaalf dozijn andere speurneuzen. Maar ook de dialogen missen de venijnige, gevatte humor van de vorige delen, zodat de film in de kalmere segmenten volledig tot stilstand komt.



Over de vertolkingen valt niet veel wereldschokkends meer te zeggen in deze derde Thin Man film. Zowel William Powell als Myrna Loy kennen hun karakter inmiddels van binnen en van buiten, wat deels verklaart waarom het lijkt alsof beiden op autopiloot spelen. In de nevencast zien we de terugkeer van Nat Pendleton, die ook al in deel 1 de rol van politieluitenant speelde, en is er een gesmaakt optreden van een van de beste karakteracteurs uit de geschiedenis van Hollywood: Otto Kruger. Voor de verandering mag de acteur eens opdraven als iemand die aan de juiste kant van de wet staat, i.p.v. als de misdadiger waar hij vaak voor getypecast werd.

Another Thin Man bezit dan nog wel de charme die de andere delen uit deze filmserie zo genietbaar maakt, maar de flinterdunne, soms aan soap grenzende plot, verhindert de prent ervan om tot de beste episodes van de reeks uit te groeien. Het gebrek aan goede dialogen, intrigerende nevenpersonages en een solide vertelstructuur dragen evenmin bij tot de kwaliteit van de film. Occasioneel zijn er opflakkeringen van humor en inventie – zoals in het handvol scènes waarin hond Asta en zoon Nick jr. het scherm delen – maar nu reeds, halverwege de zes films die in totaal rond Nick en Nora gemaakt zouden worden, schijnt de spoeling dun te worden. Pretentieloos entertainment is Another Thin Man nog steeds. Maar de ergernissen over gemiste kansen blijven langer hangen dan de amusante scènes.

BEELD EN GELUID
Iedere titel uit de Thin Man Collectie kreeg een transfer mee die de goede naam van Warner op het vlak van dvd-presentaties enkel maar bevestigd. Prima zwartniveaus, uitstekende scherpte, goede contrasten en een minimum aan filmgrain en printfoutjes domineren dus opnieuw het beeld. Het geluid staat eens te meer in de vorm van een monotrack op de disc, die dynamisch weliswaar tekort schiet, maar niettemin heldere dialogen weet weer te geven.

EXTRA’S
Alle extra’s op de discs van de Thin Man sequels zijn op dezelfde lijst geschoeid: ze bevatten een trailer, een korte zwart-wit film en een kleurencartoon. De Trailer (3 min.) is dezelfde die ook al op de eerste disc in de Thin Man Collectie te vinden was. Love on Tap (11 min.) is een korte film, geregisseerd door niemand minder dan George Sidney, die later een reeks heerlijke musicals zou maken voor MGM. In deze kortfilm toont hij al affiniteit te hebben met het genre, hoewel de saaie plot zijn talent enigszins verdoezelt. De cartoon, The Bookworm (8 min.), utiliseert bekende literaire personages als de heksen uit MacBeth of de raaf uit Edgar Poe’s ‘The Raven’ om een avontuurlijk sprookje te vertellen.

CONCLUSIE
Another Thin Man behoudt de frivoliteit van de eerder delen uit de reeks, maar een zwakke plot en een ondermaats scenario zorgen voor een te langdradige film, die de charme van zijn voorgangers niet kan evenaren. Beeld en geluid zijn naar gewoonte prima, en het bonusmateriaal is beperkt maar van goede kwaliteit.