FILM
Vronsky (Fredric March) is op weg naar het treinstation. Hij wordt vergezeld door Stiva (Reginald Owen), die zijn zuster Anna (Greta Garbo) moet oppikken. Van zodra Vronsky en Anna elkaar zien, slaat de vonk over. De twee worden echter gestoord door een ongeval waarbij een man om het leven komt. Anna beschouwt het ongeval als een voorteken. Tijdens haar bezoek aan Moskou loopt ze Vronsky nogmaals tegen het lijf op een bal. Hij vraagt haar ten dans en Anna toont interesse, maar er is één groot probleem: ze is namelijk getrouwd. Een paar dagen later keert Anna terug huiswaarts naar haar man Count Karenin (Basil Rathbone) en haar zoontje Sergei (Freddie Bartholomew). Karenin is 20 jaar ouder dan Anna en de enige reden waarom hij met haar trouwde was omdat ze jong en mooi was. Hij beschouwde haar als een trofee. Karenin gedraagt zich koud en afstandelijk tegenover zijn vrouw en na haar ontmoeting met Vronsky, beseft Anna hoe eenzaam ze haar hele leven al geweest is. Het is dan ook een aangename verrassing wanneer ze hoort dat Vronsky haar gevolgd is naar Sint-Petersburg. Wanneer ze samen worden gezien op een picknick, treedt het roddelcircuit in werking. Later op de avond confronteert Karenin zijn vrouw met de roddels. Het enige wat hij daarmee bereikt, is dat Anna verder en verder van hem afdrijft. Wanneer Vronsky bijna om het leven komt na een val van zijn paard, kan Anna haar gevoelens niet meer bedwingen. Tot groot ongenoegen van Karenin vraagt ze een scheiding aan, maar hij weigert op haar verzoek in te gaan. Anna gaat een harde maand tegemoet waarin Karenin haar tot een breekpunt drijft. Ze verlaat hem en trekt samen met Vronsky naar Venetië waar ze voor het eerst in jaren echt gelukkig is. Haar geluk wordt echter verstoord wanneer Vronsky orders krijgt om naar het front te gaan. Anna is er het hart van in en houdt vol dat Vronsky haar wil verlaten omdat hij niet van haar houdt. Er volgt een tweede brief met het bevel om te vertrekken waarop Vronsky besluit dat hun relatie niet voorbestemd was. Anna schrijft hem nog een brief, maar krijgt die ongeopend terug. Die avond gaat ze met de ongeopende brief naar het station om afscheid te nemen van Vronsky, maar daar doet ze een verschrikkelijke vaststelling.

Het enigmatische verhaal van Anna Karenina, geschreven door Leo Tolstoy, was een inspiratiebron voor veel regisseurs. Daarbij denken we bijvoorbeeld aan de films van Frederic Zelnik (1919), Tatyana Lukashevich (1953), Aleksandr Zarkhy (1967) en natuurlijk ook de meer recente versie van Bernard Rose met o.a. Sophie Marceau en Sean Bean in de hoofdrollen. De discussie over de meest waarheidsgetrouwe adaptatie van Tolstoy’s tijdloze roman blijft aan de gang, maar de versie van Clarence Brown die we hier bespreken, behoort ongetwijfeld bovenaan het lijstje. Het is en blijft natuurlijk een adaptatie en dat betekent dat bepaalde verhaalelementen verloren gaan. Zo besteedt Brown eerder aandacht aan het liefdesverhaal dan aan de politieke en economische situatie van het toenmalige Rusland. Daarbij volgt hij de moeizame weg van Anna om haar gevoelens voor Vronsky te overwinnen.

De film kende internationaal succes en dat resulteerde in een aantal niet te versmaden onderscheidingen waaronder de prestigieuze Mussolini Cup for Best Foreign Film tijdens het filmfestival van Venetië in 1935. Regisseur Clarence Brown verdient in elk geval een pluim voor de manier waarop hij het talent van zijn hoofdrolspeelster weet te capteren. Garbo’s vertolking kwam er tijdens het hoogtepunt van haar carrière en haar succes bij zowel de critici als het grote publiek is dan ook niet verwonderlijk. Zo wist ze de felbegeerde New York Critics Best Actress Award in de wacht te slepen voor haar rol als Anna Karenina. In tegenstelling tot haar vorige films, onthult de Zweedse schone zich als een zeer gesofisticeerde, volwassen actrice die zich bewust is van haar uitstraling en présence voor de camera. Tegenover haar staat Basil Rathbone als Karenin. Hij zorgt voor een perfecte weergave van de ernstige en koude echtgenoot. Aanvankelijk steunt hij zijn vrouw, maar zijn woede groeit evenredig met het geroddel. Het is echter niet zijn passie voor Anna die zijn woede voortstuwt. Karenin ziet een scheiding als een manier om een zonde te rechtvaardigen en het geroddel over Anna en Vronsky als een professioneel ongemak. Ook Maureen O'Sullivan levert een opmerkelijke prestatie in haar rol als Kitty, het voormalige liefje van Vronsky. Net zoals Garbo, slaagt ze erin verschillende pagina’s uit een verhaal in één oogopslag te vertellen.

BEELD EN GELUID
Voor een film van deze leeftijd levert Warner alweer uitzonderlijk restauratiewerk met als resultaat een uitstekend contrast en zwartniveau. We zijn niet blind voor het aanwezige film grain, de printbeschadigingen en een lichte flikkering. Het zijn echter tekortkomingen die je door de vingers moet kunnen zien voor een film uit 1935. Er valt trouwens ook weinig aan te merken op het Dolby Mono geluidsspoor dat evenzeer blijk geeft van een degelijke restauratie en volledig vrij is van opmerkelijke storingen.

EXTRA'S
Het bonusmateriaal van deze dvd zich tot een bioscooptrailer (2 min. 58).

CONCLUSIE
Anna Karenina toont Greta Garbo aan het hoogtepunt van haar carrière en is ongetwijfeld een kanshebber op de titel van meest waarheidsgetrouwe adaptatie van Tolstoy's roman. Clarence Brown weet met zijn uitstekend camerawerk en belichting het beste uit zijn hoofdrolspelers naar boven te halen. Hoewel het deze uitgave ontbreekt aan bonusmateriaal, blijft Warner opmerkelijk restauratiewerk leveren.

Anna Karenina maakt deel uit van de Greta Garbo Collection. Die collectie bestaat uit 8 discs en bevat naast Anna Karenina ook de titels Anna Christie, Camille, Flesh And The Devil, Mata Hari,The Mysterious Lady, Ninotchka en Queen Christina.