FILM
Helen Faraday (Marlene Dietrich) is de echtgenote van de Amerikaanse wetenschapper Edward Faraday (Herbert Marshall). Helen is een voormalige cabaretzangeres die in Duitsland is opgegroeid en met Edward heeft ze een zoontje, Johnny. Wanneer blijkt dat Edward besmet is met radium kan hij alleen naar Duitsland – naar zijn ex-professor – voor een behandeling. Die kost handenvol geld en Helen besluit om terug aan de slag te gaan als zangeres om de nodige fondsen bij elkaar te sparen. Edward is het daar niet helemaal mee eens, maar er blijft hem weinig keus.

Helen gaat terug naar het nachtclubleven en wordt er in geen tijd razend populair met haar zwoele donkere stem, haar aparte looks en verleidelijke verschijning. Ze maakt kennis met de steenrijke rokkenjager Nick Townsend (Cary Grant) die zich tot haar aangetrokken voelt. Hij geeft haar het nodige geld om Edward naar Europa te laten afreizen. Helen is niet ongevoelig voor de charmes en de levensstijl van Nick Townsend en gaat in op zijn avances. Hij installeert haar en haar zoontje in de lege flat van vrienden en Helen beleeft de tijd van haar leven. Maar wanneer Edward onverwacht eerder terugkomt uit Duitsland, vindt hij hun appartement leeg en zijn laatste brieven ongeopend op de mat achter de voordeur.

Er is niet veel voor nodig om de waarheid aan het licht te brengen en Edward is geschokt door wat hij verneemt. Hij verkoopt één van zijn recente vindingen en betaalt Helen de 1500 dollar terug die ze voor zijn reis van Townsend heeft gekregen. Hij wil dat ze uit zijn leven verdwijnt en hun zoontje Johnny bij hem achterlaat. Inmiddels is Nick voor een lange tijd naar Europa vertrokken in de hoop Helen te vergeten. Voor haar zit er niks anders op dan met haar zoontje de stad uit te vluchten en de detectives die Edward achter haar aanstuurt vóór te blijven. Een lange en vermoeiende vlucht van stad naar stad en van nachtclub naar nachtclub begint, een tijd van weinig geluk en grote armoede. Maar Helen wil voor geen geld haar zoon verliezen. Wanneer ze in Parijs optreedt loopt ze Nick tegen het lijf die haar voorstelt om samen naar huis terug te keren en te vechten voor Johnny.

Blonde Venus op een scenario van Josef von Sternberg, Dietrichs persoonlijke regisseur, is een sterk verhaal met romantisch en emotionele momenten over een vrouw die haar huwelijk verliest en nadien alles in het werk stelt om tenminste haar enig zoontje te houden. Het is een verhaal over grote liefde, verraad, overspel en het gevecht om de voogdij en Von Sternberg bouwt rond de figuur van Marlene Dietrich een sterk en realistisch verhaal met tal van invalshoeken en onverwachte wendingen. Zonder veel dialogen en met een minimum aan uitleg wordt Blonde Venus een goedlopende film met een zekere vaart waarin Helen Faraday's karakter voldoende wordt uitgediept om de toeschouwer te interesseren voor het behandelde onderwerp. Marlene Dietrich is niet de grote en afstandelijke diva, maar de toegewijde echtgenote en moeder die aan de slag gaat om haar gezin van de ondergang te redden, onder de invloed komt van het milieu waarin ze is beland en niet kan weerstaan aan de verleidingen die op haar pad liggen. Cary Grant als de betoverende politicus speelt een sleutelrol in de ontwikkeling van het verhaal, maar Von Sternberg ontwikkelt zijn karakter minimaal en schildert hem af als de mondaine kerel die dit keer toevallig het naïeve en aantrekkelijke vrouwtje Helen als slachtoffer kiest, maar straks met hetzelfde gemak een andere vrouw het hoofd op hol brengt. Helen Faraday mag dan ook rekenen op het medeleven van de toeschouwer die vanbinnen hoopt dat het uiteindelijk allemaal goed komt, te meer omdat Edward Faraday misschien wel harteloos lijkt wanneer hij haar Johnny afneemt, maar niet ongevoelig is voor de behoeften en noden van zijn zoon.

BEELD EN GELUID
Blonde Venus is en zwart-witfilm met voldoende contrast en weinig beschadigingen of vuil op de pellicule. De film is met andere woorden in zeer goede staat en dat maakt het bekijken tot een aangenaam tijdverdrijf. Ongewoon voor die tijd (1932) is de snelheid waarmee de regisseur het verhaal laat ontwikkelen en het zeer geloofwaardige – zij het niet meteen onverwachte - slot dat hij in petto heeft. De film put zijn kracht hoofdzakelijk uit de lichamelijkheid van Marlene Dietrich die hij op een zeer aantrekkelijke manier ten tonele voert zonder veel overbodige tralala. De actrice heeft er ook duidelijk zin in en brengt haar rol met een zeldzame eenvoud waarbij ze het aura van onbereikbare superster aflegt. Eenvoudige middelen als licht en schaduw zijn voor Von Sternberg genoeg om haar in een roesachtige sfeer te dompelen, zowel op momenten van groot succes als op ogenblikken van groot verdriet. Het geluid is aanvaardbaar van kwaliteit. De muziek is zoals vaak bij Von Sternberg eerder ondergeschikt en verwaarloosbaar, de stemmen klinken duidelijk en voldoende scherp. Het zal niemand verwonderen dat er ondanks de wonderen van de digitale techniek een ruime marge voor ruis overblijft wanneer het geluid extra luid wordt gezet. Op een normaal geluidsniveau stoort dat gelukkig allemaal niet zo erg. Het gaat hier uiteindelijk om een film die ruim 70 jaar oud is.

EXTRA'S
Deze dvd heeft geen extra's.

CONCLUSIE
Blonde Venus is voor zijn tijd een zeer bekijkbare film met een goed uitgewerkt verhaal, realistisch en intimistisch. Voor Cary Grant hoeft u het echt niet te doen, maar Marlene Dietrich levert een topprestatie, ingehouden en afgewogen, waardoor deze film bij de fans nog altijd zeer geliefd is. Het jongetje Johnny (Dickie Moore) was zeven jaar oud toen hij deze rol speelde. Hij levert een ongelooflijk spontane en natuurlijke prestatie, maar hij had dan ook al meer dan 25 films achter zijn naam staan toen hij voor Blonde Venus werd gecast.