FILMS
Bette Davis was in zekere zin een buitenbeentje in de filmindustrie waar schoonheid vaak de enige vereiste is voor een actrice. Ze was niet bijzonder sexy en mooi zoals men dat op een conventionele manier verwacht. Regisseur Michael Curtiz zou haar zelfs omschreven hebben als een “no-good sexless bum” en dus een waardeloze actrice. En toch kon ze ons doen geloven dat ze wel aantrekkelijk was. Tegelijkertijd kroop ze niet weg van rollen waarbij aantrekkelijkheid niet aan de orde was. Zonder enige ijdelheid vereenzelvigde ze zich met zulke personages. Daarbij denken we bijvoorbeeld aan haar vertolking van Elizabeth I in de film The Private Lives of Elizabeth and Essex (1939) waarvoor ze haar haarlijn en wenkbrauwen wegscheerde. Feit is dat de hardheid en de vechtlust van de actrice haar een aantal vijanden opleverden in Hollywood, maar die twee kenmerken verschijnen op een zodanige manier op het witte doek, dat je ze niet kunt negeren. Ze straalt een kracht uit waar rekening mee gehouden moet worden en het is ook die kracht die haar carrière een hogere vervaldatum opleverde dan de meeste leading ladies uit Hollywood. Bette Davis was en is uniek en met deze Bette Davis Collection krijgen filmliefhebbers de kans om nogmaals van haar talent te genieten. Deze Benelux-uitgave telt 4 films en helaas moeten we vaststellen dat onze Amerikaanse collega’s dvd-liefhebbers er een vijfde bij krijgen, namelijk The Star (1952). We zouden blij moeten zijn met wat we krijgen, maar je kunt een consument niet kwalijk nemen dat hij of zij waar zoekt voor zijn geld. Als je dan ziet dat je elders een uitgebreidere collectie voor een lagere prijs kunt bemachtigen, dan is de keuze van een echte dvd-verzamelaar snel gemaakt.



Dark Victory (1939)
Regie: Edmund Goulding
Met: Bette Davis, George Brent, Humphrey Bogart

Er lijkt geen vuiltje aan de lucht voor de rijke en verwende Judith Traherne (Bette Davis). Haar dagen brengt ze door met haar paardentrainer Michael O’Leary (Humphrey Bogart). Haar avonden brengt ze al drinkend en dansend door in het gezelschap van ijdele jongemannen zoals Alec Hamm (Ronald Reagan). Maar plots loopt het fout voor ons welvarend hoofdpersonage wanneer ze last krijgt van hoofdpijn en problemen met het zicht. Haar situatie verslechterd tot op het punt dat ze bezwijkt en van een trap valt. Dokter van dienst is Frederick Steele (George Brent). De man stond eigenlijk op het punt zijn praktijk te verlaten om zich terug toe te leggen op onderzoek, maar de huisdokter van Judith slaagt erin hem te overtuigen om haar te onderzoeken. De zaak intrigeert hem en hij stelt zijn vertrek dan ook uit. Hij stelt vast dat ze lijdt aan, oftwel een hersentumor, en dat enkel een operatie redding zou kunnen brengen. Al snel blijkt echter dat Judith ongeneesbaar ziek is en de dokters schatten dat ze nog maar 10 maanden te leven heeft. Haar beste vriendin Ann (Geraldine Fitzgerald) en dokter Steele doen hun uiterste best om de prognose geheim te houden, maar wanneer Judith het vreselijke nieuws dan toch te horen krijgt, stort ze zich in een roekeloze levensstijl. Ze is ondertussen verliefd geworden op dokter Steele en hij op haar. Die liefde blijkt voor haar de enige inspiratie om nog iets van zichzelf te maken alvorens het te laat is. Ze moet er dan wel op kunnen vertrouwen dat zijn liefde voor haar oprecht is en geen vorm van medelijden.



The Letter (1940)
Regie: William Wyler
Met: Bette Davis, Herbert Marshall, James Stephenson

We bevinden ons op een rubberplantage in Singapore. De maan pronkt trots aan de hemel. Terwijl de arbeiders bekomen van alweer een zware werkdag weerklinkt er een schot. Er komt een man het landhuis uitgestrompeld. Hij struikelt en valt. Kort daarop komt een jonge vrouw hem achterna. Met een woedende blik op het gelaat, schiet ze haar revolver leeg op levensloze lichaam van de man. Zo komen we terecht in het verhaal van Leslie Crosbie (Bette Davis), die kort na de moord op haar buurman Geoffrey Hammond, onder arrest komt te staan. Nadat ze het hele verhaal heeft verteld, ziet het er echter niet naar uit dat ze lang in de gevangenis zal moeten blijven. Het verhaal gaat als volgt: Hammond kwam naar haar huis op een avond dat haar man er niet was. Hij had wat te drinken en probeerde zich vervolgens aan haar op te dringen. Ze vroeg hem om haar huis te verlaten, maar hij weigerde en nam haar beet om haar te zoenen. Ze slaagde erin om uit zijn klauwen te ontsnappen en hem, zonder te beseffen wat ze aan het doen was, neer te schieten. De rechtzaak die volgt, zou een formaliteit moeten worden, want mevrouw Crosbie is een vooraanstaand lid van de plaatselijke gemeenschap. Haar man Robert (Herbert Marshall) en haar advocaat Howard Joyce (James Stephenson) verwachten dan ook weinig problemen. De zaken veranderen echter wanneer iemand beweert in het bezit te zijn van een handgeschreven brief van Leslie aan Geoffrey. De eigenaar is bereid de brief te verkopen voor een stevige som geld.



Now, Voyager (1942)
Regie: Irving Rapper
Met: Bette Davis, Paul Henreid, Claude Rains

Charlotte Vale (Bette Davis) gaat haar hele gebukt onder de toorn van haar repressieve, dominante moeder (Gladys Cooper) en wordt bestempeld als het lelijke eendje van de familie. De Vales vormen een rijke familie in Boston en de moeder verwacht een opperbest gedrag van haar ongewenste dochter. De arme Charlotte doet haar uiterste best om aan de grillen van haar moeder te voldoen tot op het punt dat ze een zenuwinzinking krijgt. Op aandringen van haar zus brengt ze een bezoek aan het instituut van de vermaarde psychiater Dr. Jacquith (Claude Rains) voor een behandeling die enkele maanden zou moeten duren. Onder begeleiding van de psychiater ondergaat Charlotte een ware transformatie. Ze valt enkele kilootjes af, kleurt de haren en besteedt meer aandacht aan haar kleding. Vervolgens gaat ze op een cruise naar Rio. Aan boord van het schip ontmoet ze de man van haar dromen. De knappe architect Jerry Durrance (Paul Henreid) lijkt de perfectie nabij, op één klein puntje na: hij is getrouwd en vader van 2 dochters. Hun aanvankelijk vriendschappelijke relatie groeit al snel uit tot een liefdesaffaire met de bijhorende complicaties. We bevinden ons immers in een periode waar een echtscheiding niet zo vanzelfsprekend was. Ondertussen bouwt Charlotte verder aan haar zelfvertrouwen en ze slaagt daar ook in dankzij de nodige volharding. Maar in de buurt van Jerry, voelt ze zich heel wat minder zeker van haar stuk. De mot is veranderd in een vlinder, maar voelt nog altijd de nood om geliefd te worden.



Mr. Skeffington (1944)
Regie: Vincent Sherman
Met: Bette Davis, Claude Rains

Fanny Trellis (Bette Davis) is één van de meest begeerde vrouwen in New York. Ze heeft zodanig veel aanbidders dat er tegelijkertijd minstens 4 mannen haar het hof maken en ten huwelijk vragen. Aan de vooravond van een groots feest, geven zij en haar broer Trippy (Richard Waring) een uitgebreid diner. Plots komt er een man aan de deur. Het is Job Skeffington, de werkgever van Trippy, maar Trippy weigert hem te spreken. Buiten zijn weten om regelen Fanny en haar neef George (Walter Abel) een ontmoeting met de man. Daar krijgen ze te horen dat Trippy al enige tijd geld verduistert van Skeffington. Hij is niet van plan om het daarbij te laten en staat op het punt de rechtsinstanties te contacteren. Fanny en George overtuigen hem om daar nog even mee te wachten. De volgende dag brengt Fanny een bezoek aan meneer Skeffington en het onvermijdelijke gebeurt: er ontwikkelt zich een romance tussen de twee. Wanneer ze halsoverkop in het huwelijk treden, breekt Fanny niet alleen de harten van haar aanbidders, maar ook dat van Trippy. Hij voegt zich bij het leger en trekt naar Europa om mee te strijden aan het front. Ondertussen zien we hoe het huwelijk van Fanny en Skeffington erop achteruit gaat. Het gaat zelfs zo ver dat Fanny een echtscheiding aanvraagt op grond van overspel. Skeffington besluit om hun ondertussen geboren dochter mee te nemen naar Europa. Fanny op haar beurt, stort zich in het uitgaansleven.

BEELD EN GELUID
Warner hoeft zich zoals gewoonlijk niet te schamen voor de technische presentatie van deze klassiekers. De transfers hebben zonder twijfel hun tekortkomingen, maar over het algemeen kun je genieten van een haast verbluffende beeldkwaliteit en een scherpe geluidskwaliteit.

EXTRA’S
Als er één ding schort aan de recente collecties, die Warner de laatste tijd in groten getale uitbrengt, dan zijn het wel de extra’s. Toegegeven, hier en daar zit er heel interessant bonusmateriaal tussen. Daarbij denken we bijvoorbeeld aan een bijzonder scherp audiocommentaar van de bijna 100-jarige regisseur Vincent Sherman. Maar om eerlijk te zijn, is het vet daarmee wel ver van de soep. Een bioscooptrailer is altijd wel aanwezig, maar een wat langere documentaire staat hier toch op zijn plaats en we kunnen ons niet inbeelden dat er niets te rapen valt over legendarische actrices zoals Bette Davis.

CONCLUSIE
Ben je een fan van Bette Davis, dan bestaat er geen twijfel over dat je deze collectie in je bezit moet hebben. Rest alleen nog de keuze of je er, mits het missen van Nederlandse ondertitels, nog een extra film bij wilt of niet. Het is immers jammer om vast te stellen dat we het in de Lage Landen het vaak met minder moeten stellen en dat dat gemis ook vaak gepaard gaat met een hoger prijskaartje. Hoe dan ook, er valt niet te klagen over de technische kwaliteit van deze Benelux-uitgave. Mocht het bonusmateriaal zich over de hele lijn op hetzelfde niveau bevinden, dan zouden we het gemis van die ene film misschien wat makkelijker kunnen accepteren.