FILM
Moldavië, 17de eeuw. Prinses Asa Vajda is veroordeeld voor hekserij en vampirisme. Als straf hamert een beul in haar frêle gelaat een afzichtelijk demonisch masker, volledig bezet met stalen spijkers. Net voor haar dood spreekt Asa een vloek uit over al wie haar verdoemd heeft, vooral haar eigen familie. Twee eeuwen later gebeurt het ondenkbare. Asa komt weer tot leven, eist haar wraak op en probeert de huidige prinses Katya te beheersen.

Black Sunday was het regiedebuut van de Italiaanse horror-maister Mario Bava. De man had de smaak tot regisseren te pakken gekregen tijdens zijn medewerking aan Vampiri, waar hij enkele scènes voor deed. Bava had op dat ogenblik al een rijk verleden als cinematograaf en het is vooral deze ervaring die hem uitstekend van pas kwam bij zijn eerste film. Volgens Bava bestaat het succesvol inblikken van een horrorfilm uit het visueel vertalen van sfeer en dreiging, iets wat uitstekend kan met verschillende cameratruukjes. Black Sunday is een erg invloedrijke prent. Het verhaal werd geïnspireerd op Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen, en vormt meteen het eerste echte horrorverhaal dat in Europa op pelicule werd vastgelegd. Visueel is de productie dan weer geïnspireerd op de gotische klassieker Dracula uit 1931. Niet enkel was Black Sunday de eerste Italiaanse horrorfilm die het levenslicht zag, ook tot ver over de landsgrenzen is de invloed van de prent van belang geweest voor het werk van cineasten als David Cronenberg, Quentin Tarantino en Tim Burton. In verschillende interviews haalde Burton trouwens aan dat Black Sunday zijn favoriete film allertijden is, en dat hij ooit van plan is om zich aan een remake/homage te wagen.

Actrice Barbara Steele heeft de rest van haar carrière aan haar rol in Black Sunday te danken. Haar dubbelrol als Katja en Princess Asa is erg opmerkelijk. Haar performance was letterlijk en figuurlijk een vreemd gezicht. Sommige scènes zijn erg theatraal en houterig, terwijl het acteerwerk ook niet bepaald Oscarmateriaal vormt. Toch is Black Sunday kunnen uitgroeien tot een wereldwijd erkende klassieker. Een titel die vooral te danken is aan de fotografie van Bava, de aparte sfeer en de gewaagde mengeling van lust, passie en horror in het verhaal.

BEELD EN GELUID
Het beeld werd vastgelegd in het originele anamorfsiche 1.66:1 formaat. De print is in vergelijking met de door de wereld gaande VHS-versie een gigantische stap voorwaarts. Vuiltjes, krasjes en grain werden tot een strikt minimum gehouden. Het geluid is een Dolby Digital 1.0 mono track. Er is aardig wat vervorming en ruis merkbaar, maar gezien de leeftijd van de film, en de manier waarop de originele print bewaard werd, is dit niet verwonderlijk. Alles is netjes te volgen, ook al springt de vreemde dubbing wel in het oog. Italiaanse films uit die tijd werden altijd zonder geluid opgenomen, zodat de dialogen achteraf opnieuw dienden te worden ingesproken. Aangezien sommige acteurs Amerikaans waren, en anderen Italiaans, spraken ze ook hun tekst in hun moedertaal. Hierdoor zie je sommige personages Italiaans spreken maar hoor je hun stem in het Engels (zo zou er ook een versie bestaan waarbij iedereen Italiaans spreekt, zodat de Engelstaligen dan weer niet lipsynchroon spreken). Verwarrend, maar dit is nu eenmaal de manier waarop de film in 1960 geschoten werd.

EXTRA'S
De extra's bij deze release bestaan uitsluitend uit een Bioscooptrailer. Jammer dat een invloedrijke film als deze geen audiocommentaar en making of heeft meegekregen. Door de gunstige aankoopprijs van de DVD kunnen we hier echter niet grenzeloos rouwig om zijn.

CONCLUSIE
Black Sunday is ongetwijfeld de beste film die Mario Bava ooit gedraaid heeft. Visueel is de prent erg sfeervol en zeer gedurfd voor zijn tijd. De film heeft door de jaren heen nog maar weinig van zijn invloedrijke kracht moeten inboeten. Green Cow brengt de film in een prachtige breedbeeld transfer op de markt, waarbij alleen het ontbreken van extra's als een minpunt kan worden ervaren. Desalniettemin is deze DVD een grote aanrader voor liefhebbers van historisch films, gothic fans en horrorverzamelaars.