FILM
King Kong uit 1933 is inmiddels uitgegroeid tot een onvervalste filmklassieker. De schrijver van dit legendarische oerverhaal, Edgar Wallace, overleed jammer genoeg een jaar voordat zijn verhaal bewerkt werd tot een filmscenario. De prent uit 1933 maakte veelvuldig gebruik van stop-motion technieken, een vorm van special-effects waarbij er met miniaturen, een fotocamera en veel geduld een rubberen dier tot leven kon worden gebracht. Een techniek die later geperfectioneerd zou worden door stop-motion legende Ray Harryhausen, die bij het bekijken van King Kong op jonge leeftijd de smaak voor dit soort werk te pakken kreeg. De sequels, spin-offs en remakes die na de jaren dertig volgde van King Kong zijn niet bij te houden.

Dat ook Lord Of The Rings-regisseur Peter Jackson als kind beïnvloed werd door het tijdloze verhaal van King Kong staat buiten kijf. Hij had al geruime tijd een scenario klaar waarin hij hulde aan de grote aap van Skull Island wilde brengen. Het gebrek aan middelen, technische mogelijkheden en vooral de release van de concurrerende film Mighty Joe Young weerhielden Jackson ervan om de film eerder te maken. Nadat hij zich met de trilogie van Tolkien ruimschoots bewezen had, vond hij dat de tijd aangebroken was om zijn persoonlijke droomproject te verwezenlijken. Dat het hem gelukt is mag naderhand wel duidelijk zijn. Jackson brengt een groots epos waarin de focus niet enkel op actie en avontuur maar ook op de personages ligt. Hoe groots het spektakel bij momenten ook moge zijn, Jackson verliest nergens het overzicht, laat geen enkel personage uit de schijnwerpers en heeft evenveel oog voor detail als voor het totaalbeeld. Een hele prestatie die enkel voor de grootste regisseurs op deze aardkloot is weggelegd. Deze verwezenlijking heeft ook deels te maken met de structuur van de film. Het eerste uur van de prent hoort toe aan de opbouw van het verhaal waarbij we voornamelijk kennismaken met de personages en hun achtergrond een klein beetje wordt uitgediept. Eens aangekomen op het mysterieuze Skull Island gaan alle remmen los. Massaspektakel, gore inboolingen, achtervolgingen met dinosaurussen, slijmerige insecten die zowel in aantal als grootte op een bepaald ogenblik de overtreffende trap vormen van de bekende insectenscène uit Spielbergs Indiana Jones & The Temple Of Doom, vuurgevechten, misleiding, dood en verderf. De prent mag dan wel een 12+ label meegekregen hebben, sommige scènes zitten (op zichtbaar bloedvergiet na) dicht tegen een 16+ rating aan, als je het ons vraagt. Het is overduidelijk dat bij sommige van deze angstaanjagende momenten de achtergrond van Jacksons horrorperiode, met Braindead, naar boven komt.

De acteurs geven op uitstekende wijze gestalte aan hun personage. Naomi Watts mag zich lekker uitleven als wulpe blondine, Jack Black kreeg nooit eerder (op High Fidelity na) een degelijke rol voorgeschoteld, Adrien Brody en zijn kompaan Thomas Kretschmann (beiden uit The Pianist) zetten eveneens goede rollen neer, die dan misschien iets minder eervol zijn dan wat ze eerder deden, maar waaruit nogmaals blijkt dat massaspektakel niet noodzakelijk minderwaardig op gebied van kwaliteit hoeft te zijn.

Need we say more? We zijn wild van Peter Jacksons versie van King Kong!!

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 2.35:1 breedbeeld is voortreffelijk, waarbij vooral de stevig onderbouwde kleuren en het volle contrast de grootste troeven zijn. De beeldscherpte is schitterend en maakt van deze beeldtransfer een ware streling voor het oog. Het Dolby Digital 5.1 geluid heeft een schitterende kanaalspreiding en maakt veelvuldig gebruik van de subwoofer. Jammer dat er niet geopteerd werd voor een stevige DTS-track, want de prent was er ongetwijfeld nog indrukwekkender door geweest. De door de lange speelduur van de prent iets hogere graad van datacompressie op de geluidstrack, is ervoor verantwoordelijk dat de dynamiek en de frequentiespreiding bij bepaalde filmpassages nog beter had kunnen zijn. Misschien dat er ooit een ultimate collector's edition uitkomt bestaande uit vier discs met een DTS-track? Voorlopig is deze versie zeker ruimschoots voldoende.

EXTRA'S
De twee extra's op de eerste schijf zijn amper het vermelden waard. Een reclamespotje voor een niet nader te noemen automerk en een lokroep van de toeristische dienst van New York zijn onwaarschijnlijk overbodig en alles behalve informatief.

Gelukkig worden de extra's inhoudelijk gered door de tweede schijf. Na een vier minuten durende Inleiding Door Peter Jackson wordt duidelijk wat we aan extra’s te zien zullen krijgen. De grootse extra's zijn de Post Productions Diaries #55-#90. De regisseur hield elke week een soort videodagboek bij waarin hij alle aspecten van de film uit de doeken deed. De eerder apart uitgebrachte King Kong: Production Diaries stopten bij de post-productie van de film. De 35 production diaries (met een speelduur van twee uur en half!) staan nu in volle glorie op de S.E. Zaken die aan bod komen zijn onder meer digitale effecten, CGI, de geluidsmix, muziek en de promotie van de prent. The Natural History Of Skull Island is een ruim vijftien minuten durende mockumentary. Hierin wordt in pure National Geographic-stijl ingegaan op de dinsaurussen die nog steeds op dit eiland zouden leven. Erg grappige kortfilm. De laatste exra is Kong's New York, 1933 waarbij het New York uit de jaren dertig wetenschappelijk (echt deze keer) wordt belicht.

In het DVD-doosje zit tevens een Informatiebooklet met enkele productie-aantekeningen opgeborgen. Zeer leuke extra's, waarbij vooral een bondige Making Of featurette als een gemis kan worden ervaren en de afwezigheid van een audiocommentaar en bioscooptrailer.

CONCLUSIE
Peter Jackson doet het opnieuw! Inhoudelijk mag King Kong dan iets minder stijlvol zijn dan de Lord Of The Rings-trilogie, de entertainmentwaarde is van een even hoog niveau. De flow van de prent is perfect en de (relatief) lange speelduur van drie uur is wat ons betreft zeker gerechtvaardigd.