FILM
Breakfast At Tiffany's is een schattige film met een schattige actrice in de hoofdrol en een acteur die we over het algemeen met een andere, actievere rol identificeren. Audrey Hepburn is perfect gecast als Holly Golightly, een jonge hyperkinetische actrice wier grootste plezier het is te ontbijten in of rondom de New Yorkse juwelierszaak uit de titel, maar ook George Peppard - u weet wel, de man die jarenlang het personage kolonel Smith vertolkte in de populaire tv-serie The A-Team - trekt zich goed uit de slag in de rol van Paul Varjak, een opgebrande schrijver die nu al een tijdje onderhouden wordt door de steenrijke Patricia Neal.

Het verhaal zelf, nochtans geschreven door topauteur Truman Capote, valt een beetje licht uit. Breakfast At Tiffany's vertelt de wat naïef aandoende geschiedenis van Holly Golightly (schitterende naam trouwens), een wat verwarde waternimf die uit pure menselijkheid vriendschap sluit met de in de Sing-Singgevangenis geïnterneerde maffiabaas Sally Tomato (what's in a name) die haar allerlei boodschappen in code doorspeelt en die zij dan op haar beurt doorgeeft aan de kompanen van de boevenkoning. Het boevenverhaal vormt echter niet de kern van deze film, maar wel de relatie tussen Holly en Paul die zich ontwikkelt van buren over vrienden tot minnaars, zij het met een afwijzende Holly die het moeilijk heeft om zich aan iemand of iets te binden.

Meer diepgang vinden we op het einde van de film als Holly, door haar eigen demonen tot het uiterste gedreven, haar levensvisie aan Paul verwoordt en tot het besef komt dat ze niet voor zichzelf en haar gevoelens kan blijven vluchten. Een mooie ontknoping trouwens met de derde hoofdrolspeler, Hollys kat, in een sleutelrol die ze op een hoogst symbolische manier trouwens een hele film lang vervult. Alles beschouwd dus een zeer genietbare film die de fans van het oude Hollywood zeker wat te bieden heeft.

BEELD EN GELUID
De soundtrack wordt voortgestuwd door "Moon River", het schitterende filmthema geschreven door Henry Mancini (en Johnny Mercer) waarvoor die laatste trouwens een Oscar won (zowel voor de song als voor de volledige soundtrack, twee Oscars dus). Het geluid wordt ons aangeboden in zowel Dolby Digital 5.1 als in Dolby Surround en voor de Franstalige medemens onderons is er zelf een Franse soundtrack voorzien, zij het slechts in mono.
Het beeld is speciaal voor deze disk aangepast aan het 16x9-formaat, wat toch een mooie geste is van Paramount voor een film die het zeker verdient een klassieker te worden genoemd. De technicolorkleuren maken het geheel helemaal af, al is dat natuurlijk een hoogst persoonlijke visie. Het mag duidelijk zijn dat ik zelf nogal van dit soort softcolor hou.

EXTRA'S
Zoals gewoonlijk (toen dit soort films gemaakt werd, had men vanzelfsprekend geen boodschap aan extra's voor video of dvd) weinig features te vinden op deze classic-dvd, maar toch nog de originele bioscooptrailer en ondertiteling zowel in het Engels als het Frans.

CONCLUSIE
Breakfast at Tiffany's is lichtvoetig, maar de prachtige acteerprestaties tillen de film naar het niveau van klassieker. De technische kwaliteit van de dvd is goed, de bonussectie is eerder mager.