FILM
In 1958 werden de roekeloze luchtmachtpiloten Frank Corvin en Hawk Hawkins definitief uit het programma van de ruimtevaart geschrapt door hun overste, Bob Gerson, nadat ze een (zoveelste) ultra geheim X2-vliegtuig de grond hebben ingeboord. Als toppunt van vernedering wordt hun plaats op het ruimtevaartprogramma, dat in de toekomst niet meer door de luchtmacht maar door de burgerlijke NASA zal verzorgd worden, ingenomen door een aap.

Veertig jaar later is er een klein probleempje met een Russische communicatiesatelliet, waarin om de één of andere obscure reden Amerikaanse technologie in verwerkt is. Niemand schijnt daarover de ware toedracht te weten, maar het staat vast dat de satelliet binnen een paar weken zal neerstorten, en ter plekke terug in de juiste koers geduwd moet worden. Frank Corvin (Clint Eastwood) ziet zijn kans schoon om de NASA in de tang te nemen, en dwingt af dat het oorspronkelijke team Daedaelus terug wordt bij elkaar gebracht om de klus te klaren. Het team bestaat uit stuntpiloot Hawk Hawkings (Tommy Lee Jones), technicus Jerry O'Neill (Donald Sutherland) en naviagator Tank Sullivan (James Garner). Oorspronkelijk wil projectleider Gerson (James Cromwell) hen zo snel mogelijk dumpen, maar wanneer in de pers uitlekt dat de NASA vier bejaarden de ruimte insturen, levert dat hen immense populariteit én de broodnodige fondsen op. Eens in de ruimte echter merken ze dat de communicatiesatelliet niet helemaal volgens de regels van de kunst in elkaar steekt, en wordt de routinemissie al gauw een dodelijk gevaar.

Space Cowboys is zeker een van de minst originele films aller tijden; het lijkt alsof iemand de plots voor Armageddon, The Right Stuff en Cocoon tot één geheel heeft willen samensmelten. Als echter de ingrediënten meevallen, valt het uiteindelijke afkooksel toch ook nog wel redelijk mee, en dus staat de film garant voor twee uur ontspanning, zonder overdreven ingewikkelde plotwendingen of doorgedram over filosofie of realiteitszin. De ontelbare flaws in het scenario moet je maar over je heen laten gaan, en dan is Space Cowboys een meer dan genietbaar spektakel, voor het grootste deel levendig en boven de middelmaat gehouden door de keurige acteerprestaties van Eastwood, Jones en vooral Sutherland, die de hele zaak constant wat schijnt te relativeren. Je ontsnapt natuurlijk niet aan de gratuite selectie van zestigplusser-grappen, maar er is ruimte voorzien voor een lach en een traan. Space Cowboys is geen ultiem meesterwerk, en sommige van de plotlijnen zijn zodanig voorspelbare cliché's, maar is desondanks een licht verteerbaar filmpje geworden.

BEELD EN GELUID
Dé zaak bij uitstek die deze productie boven de middelmaat verheft, zijn de uitstekende geluids-en beeldkwaliteit van Warner, die op technisch vlak zelden teleur stelt. Wat de 5.1-mix betreft, de film is nog geen minuut bezig of er knalt al een supersonisch vliegtuig door de geluidsmuur (én, en passant., door je huiskamer) In alle details. Overig commentaar overbodig zeker? Ook het beeld is overal helder en scherp, en vooral de ruimte-scènes waar er wat meer wordt gespeeld met het contract tussen licht en donker komen bijzonder helder over. Hier en daar is de scherpte toch een klein beetje minder geprononceerd, zoals in de scène in het café, waarbij twee van de protagonisten op de vuist dreigen te gaan. Desalniettemin is er niet veel aan te merken op het geheel.

EXTRA'S
Men heeft toch de moeite gedaan bij Warner om tenminste de DVD van een paar extra's te voorzien. Er zijn een viertal documentaires (drie korte en één lange) met materiaal achter de schermen, zoals de verschijning van de vier bejaarde astronauten in een fictieve aflevering van de Jay Leno Show. Het interessantste stukje extra is het interview met Joel Cox, de man die de montage van de film heeft verzorgd, en hier en daar een paar bravourestukjes heeft moeten uithalen, hetgeen in de film echt niet opvalt, totdat je er bij gaat nadenken. Verder bevat de DVD een trailer, maar al voornoemde extra's zijn enkel ondertiteld in het Engels, het Frans en het Italiaans (de gesproken talen), en niet in de andere ondertitelingstalen, een duidelijk minpunt. De DVD bevat ook nog wat encyclopedische informatie over de voornaamste acteurs, en een DVD-rom sectie, met o.a. een link naar de website. Niet slecht, maar kon véél beter. Nederlands ondertitelde extra's! Als ze dat bij Columbia en Fox kunnen, dan moet dat bij Warner ook gaan!

CONCLUSIE
Toch wel knap gemaakt, deze Space Cowboys. Tommy Lee Jones en Clint Eastwood zijn rasacteurs, maar vooral de rol van Donald Sutherland, één van de in mijn ogen minder gewaardeerde acteurs, verdient een lintje. En als dit niet je genre film is, toch volgens mij minstens een keer waard om te huren.