FILM
Wanneer zelfs Disney-classics als Bambi niet veilig zijn voor sequelitis dan verbaast het ondergetekende compleet niet dat ook Brother Bear een vervolg krijgt. Wat betreft het origineel waren de kampen zwaar verdeeld (zoals dat de laatste jaren wel meer was). Ondergetekende vond de film best leuk, het werken met 2 aspect ratios was weer eens wat anders, al was het zeker niet nieuw in de filmwereld, het wereld bijvoorbeeld zelfs in Around The World In 80 Days gebruikt, nu niet direct de meest recente film. Langs de andere kant waren er de prachtige achtergronden, uiterst leuke muziek (alweer van Phil Collins en Mark Mancina, u allen nog bekend van Disney's Tarzan) en een aangenaam verhaal. Toegegeven, het was niet altijd bijster origineel, maar zoals collega Werner destijds al stelde:

En dan komen we terug bij het uitgangspunt: de Disneyfilm hangt vol van de clichés en de stereotiepe personages, het verhaaltje is inwisselbaar met zoveel andere vorige Disneyfilms. Maar die vonden we ook allemaal goed, dus is dat in feite een nadeel of een voordeel? Ik ben eerder geneigd het laatste te geloven.

Hoe bedenk je nu in godsnaam een vervolg op een film waarin een jongeman in een beer veranderd wordt? Een probleem dat de Disneytoon studios mocht oplossen van de aandeelhouders. Gelukkig zijn ze er vrij goed in geslaagd om dat probleem op te lossen. Aan het begin van Brother Bear 2 vinden we Koda en Kenai terug aan het begin van de lente, ze zijn net uit hun winterslaap gekomen. Ergens anders in de toendra is Nita voorbereidingen aan het treffen om te trouwen. Plots wordt de ceremonie echter onderbroken door het gerammel van een aardbeving. De sjamane van het dorp legt de aardbeving uit als teken van de goden. Nita is reeds aan iemand anders gebonden en kan niet trouwen vooraleer ze die band verbreekt. Probleem is dat die band er net eentje is met Kenai en bijgevolg moet Nita er op uit trekken om Kenai te vinden.

Echt origineel kunnen we het verhaal van deze Brother Bear 2 niet bepaald noemen, maar aangezien het origineel dat eigenlijk ook niet echt was is het nu niet meer het moment om daarover te gaan zitten muggenziften. Gelukkig is de verhaallijn van deze sequel ook niet zo goedkoop als die van andere soortgenoten. Dus voor de verandering eens geen zoon of dochter die hetzelfde avontuur als moeder of vader beleeft... toch al een geruststelling. Grootste probleem bij sequels is echter de kwaliteit van animatie, achtergronden en muziek. Kort samengevat: meestal niet veel soeps. Gelukkig vormt Brother Bear 2daarop toch een uitzondering. Gezien het beperkte budget kan het origineel uiteraard niet geevenaard worden, maar men komt toch aardig in de buurt. Vooral de achtergronden hebben dezelfde aangename sfeer en uitstraling als het origineel. De animatie is degelijk en ook de liedjes vallen best mee, al missen we uiteraard de stemmen van Phil Collins en Tina Turner. Het zou echter niet direct rechtvaardig zijn om de gekozen artiesten te verwijten dat ze geen Tina Turner of Phil Collins zijn, ze hebben er in ieder geval ook iets leuks van gemaakt dat in lijn ligt met het eerste deel.

Brother Bear 2 probeert de sfeer van het origineel te benaderen en slaagt daar bij momenten aardig in. Een klassieker is het in geen geval, maar echte rommel is het ook al niet. Deze sequel zou misschien toch af en toe nog eens uit de kast kunnen komen. Geef hem alvast ooit eens een kans wanneer je hem in de "grabbelbakken" tegenkomt.

BEELD EN GELUID
Brother Bear 2 is een uiterst recente en bovendien quasi digitale productie van de Disneytoon studios. Het verbaast ons dan ook niks dat de transfer nagenoeg perfect te noemen is. Gezien de digitale oorsprong van bijvoorbeeld de inkleuring is het bijna ondenkbaar dat er qua kleurverzadiging en helderheid problemen zouden opduiken. Gelukkig blijft dat in het geval van Brother Bear 2 ook zo. Gezien het feit dat de film realtief kort is en er ook weinig extra materiaal aanwezig is, is er van compressieartefacten en andere dergelijke digitale mankementen compleet geen sprake. Het beeld oogt bovendien haarscherp en tot ons groot genoegen is ook edge enhancement volledig afwezig in de transfer.

Waarom dan geen 10 op 10 voor deze transfer? Bij Brother Bear is het niet ongewoon regelmatig een wijds landschap te zien te krijgen. In die landschappen zijn er veelal subtiele overgangen in kleur waar te nemen, vooral dan wanneer het om azuurblauwe lucht gaat. Af en toe was er wat posterisatie merkbaar, de overgang van de ene blauwtint naar de andere was niet geheel vloeiend. Vooral eigenaars van een modern en groot LCD of Plasmascherm kunnen dit merken en zullen zich daaraan misschien ook ergeren. Dat alles neemt echter niet weg dat het hier gaat om een uitmuntende transfer, al hoeft dat niet volledig te verbazen.

Op auditief vlak moeten we het in de Benelux stellen met een Dolby Digital 5.1 track, in tegenstelling tot de DTS track die in andere delen van de wereld wel beschikbaar is. Langs de ene kant betreuren we het natuurlijk ten zeerste dat we alweer moeten inboeten ten opzichte van een release in een ander land en/of andere regio. Langs de andere kant maken we ons de bedenking: heeft deze release echt een DTS track nodig? Hoe je het ook draait of keert, Brother Bear 2 is een budgetrelease voor Disney, gemaakt op laag budget en verkocht aan normale prijs (maar daar gaan we maar niet op in). Gevolg daarvan is dat de geluidsmix lang niet zo spectaculair is dan bij de films die de Feature Animation afdeling van Disney produceerde. Bovendien haalt deze Dolby Digital 5.1 track al min of meer het onderste uit de kan. Hier en daar had het nog net dat ietsjes agressiever gemogen, maar een echt struikelpunt willen dat niet noemen. Bijgevolg trekken we geen punten af voor het weglaten van de DTS-track. Sterker nog, we zouden zeer blij zijn mocht men al de nutteloze DTS-tracks bij deze sequels gewoon laten vallen. In ruil daarvoor DTS-tracks bij de echte classics zouden we ten zeerste weten te appreciëren, te meer daar deze veelal meesterlijk gemixed werden in 5.1 (wanneer we het hebben over de recentere classics) of zeer kwalitatieve mono/stereotracks bezaten die zeer zeker gebruik konden maken van de hogere bitrate van een DTS geluidstrack.

EXTRA'S
Ronduit pover, meer valt er niet over te zeggen. Naast het verplichte interactieve spelletje, moeten we het verder doen met een korte featurette De Muziek van Brother Bear 2 die dieper ingaat op de muziek en liedjes van de sequel. Op zich zeker geen slechte featurette, maar het is wel de enige ...

CONCLUSIE
Brother Bear 2 was een aangename verrassing tussen de veelal smaakloze, kleurloze (figuurlijk dan) en ronduit saaie sequels. Vooral de knappe achtergronden verdienen toch een echte pluim. Visueel ziet het er nagenoeg perfect uit en ook auditief is er eigenlijk bijna niks op te merken. Ware het niet geweest dat de selectie extras uiterst mager is, dan had dit misschien wel een top DVD kunnen worden, ongeacht de inhoud.