FILM
Love, Prozak And Other Curiosities is een Spaanse komedie naar het succesvolle romandebuut van journaliste, schrijfster en feministe Lucía Etxebarría. Zij doet het verhaal van de zusjes Cristina, Rosa en Ana die na de zelfmoord van hun moeder elkaar uit het oog zijn verloren en een eigen leven hebben opgebouwd in Madrid. Hun verstandhouding is slecht, want ze vinden van elkaar dat er verkeerde keuzes zijn gemaakt en bovendien delen ze de pijn van oude herinneringen die hun doen en laten hebben beïnvloed. Cristina, de jongste, studeert literatuur aan de universiteit. Om te overleven neemt ze een job als barmeisje aan in één van Madrids hippe nachtclubs. Ze leeft vooral 's nachts, versiert elke aantrekkelijke man die ze tegen het lijf loopt en lijdt op z'n minst aan een lichte vorm van nymfomanie. Haar zusjes keuren haar losbandige gedrag af. Ze vinden dat Cristina haar leven vergooit. Rosa, haar oudere zus, heeft het heel anders aangepakt. Zij heeft voor haar plaats in de maatschappij gevochten en een succesvolle carrière opgebouwd. Rosa woont in een riante flat en rijdt met een muisgrijze BMW. Ana, de oudste, is gewoon huismoeder. Zij leeft voor haar man en zoontje van zes die haar nodig hebben en haar een gevoel van veiligheid en geborgenheid geven. De vrouwen leven in aparte werelden, zien elkaar zelden en bellen elkaar nooit. Na de dood van moeder zijn we uit elkaar gegroeid, vertelt Cristina aan haar nieuwste verovering Willy (Guillaume Depardieu).



Als de film begint neemt Cristina samen met haar vriendin Pili de bus naar huis. Ze zijn een nachtje gaan stappen en vertellen elkaar op luidruchtige toon over hun recente veroveringen, de acrobatische standjes die ze hebben uitgeprobeerd en de seksuele perversies waartoe ze zich hebben geleend, terwijl een stel bouwvakkers hen met toenemend ongeloof van op de achterbank gadeslaat. Twee keer ontsnapt de verbouwereerde buschauffeur op het nippertje aan een verkeersongeluk en hij verplicht Cristina en Pili om uit te stappen. Als je mijn dochter was zou ik je mond met zeep schoonmaken!, stuurt hij haar nog als laatste boodschap na.

Heel anders vergaat het Rosa. Op een ochtend, onderweg naar kantoor, realiseert ze zich dat ze jarig is. Ze wordt dertig. Ze neemt een dagje vrij en rijdt naar Biarritz, een plaats waar ze als kind vaak kwam bij een tante. Slenterend langs het water realiseert Rosa zich dat ze eenzaam is, dat ze weinig met haar leven heeft gedaan. Haar carrière is haar enige compagnon. Een jonge Française spreekt haar aan en neemt haar mee naar huis. Rosa twijfelt, gaat terug naar de auto, piekert een tijdje en keert dan op haar stappen terug.

Voor Ana zijn alle dagen gelijk: zoontje naar school brengen, schoonmaken, eten bereiden en dan naast echtgenoot Borja – altijd bezig met het lezen of verbeteren van manuscripten – op de bank. Veel praten doen ze niet meer, maar dat is niet nodig. Tegen bedtijd trekt ze een sexy nachthemdje aan, brengt voorzichtig eau de toilette aan achter haar oren, tussen haar stevige borstjes en euh.. ja, ook daar… en zweeft als een nimfje naar de slaapkamer. Wat doe je, Borja, vraagt ze zoetjes. En jij?, is z’n ongeïnteresseerde antwoord terwijl hij gewoon doorgaat met lezen. Ana kijkt verbluft, ontgoocheld en een traan schittert in haar ooghoek. Dus legt ze zich te rusten, draait zich naar de muur, trekt het laken tot onder de kin en huilt.

Love, Prozak And Other Curiosities, het mag duidelijk wezen, is een film over vrouwen, voor vrouwen, geschreven door een vrouw, maar eigenaardig genoeg gerealiseerd door een man. Maar dat kan de pret niet bederven, want op een tweetal té sentimentele fragmenten en evenveel overbodige belerende commentaren na, bereikt deze productie moeiteloos het beoogde doel, nl. een beeld te schetsen van drie vrijgevochten en geëmancipeerde vrouwen die in alle vrijheid hun eigen pad uitstippelen en desondanks niet tevreden zijn met het leven dat ze leiden. Als reactie op het saaie en mondaine bestaan van haar zusjes, kiest Cristina resoluut voor het avontuur, voor de spanning van steeds nieuwe ontmoetingen. Wanneer ze Willy leert kennen, een Fransman op zoek naar balsem voor een bezeerd hart, is ze in de zevende hemel. Maar de droom is van korte duur als Willy conservatiever en behoudsgezinder blijkt te zijn dan goed is voor Cristina’s tomeloze natuur. Voor ze het goed en wel beseft is ze weer alleen, eenzaam tussen al die andere eenzamen die de nachtlokalen opzoeken, te bang om naar huis te gaan. Hetzelfde gevoel ervaart Rosa als ze naar zichzelf kijkt: geen intieme vrienden, nooit een vriendje, alleen een gapende leegte. Gelukkig is er Prozak om te vergeten, in grote hoeveelheden in een bruin kistje op de kast. Niet veel beter vergaat het Ana wanneer ze tijdens het stofzuigen via de telefoon verneemt dat hun oom Mikel in Biarritz is overleden ten gevolge van een overdose. Het nieuws breekt haar hart en Ana grijpt naar slaappillen, kalmeermiddelen, andere pillen...

Regisseur Miguel Santesmases neemt zijn tijd om de levens van de drie vrouwen voor de kijker te beschrijven. Zijn camera cut van Cristina naar Rosa en dan naar Ana en terug. Hun verhalen beginnen ongeveer op hetzelfde moment en houden nadien gelijke tred. De zorgvuldig opgebouwde façades breekt de regisseur brutaal af, beginnende bij Cristina, degene die anders is, degene die het leven uitdaagt en helemaal alleen de keuzes maakt die goed voor haar zijn, niet belemmerd door een carrière of een gezin. Haar drama zal uiteindelijk alle andere overschaduwen, maar Santesmases houdt de toon te allen tijden luchtig of zo luchtig mogelijk, zij het niet gespeend van provocerend taalgebruik, maar wat gebeurd is, is gebeurd en draait niemand nog terug. Rosa krijgt een heel andere, delicatere behandeling. Zij is de fijnzinnige intellectuele, de geharde, degene die altijd de beste keuzes maakt, maar Santesmases toont haar twijfel en vervolgens haar ontreddering. De loutering zorgt voor nieuwe vastberadenheid en zij is dan ook degene die Ana, waarmee ze jaren in onmin heeft geleefd, de hand reikt en haar het beetje moed en zusterliefde schenkt dat het verschil kan maken tussen opgeven en opnieuw beginnen.

Zoals eerder aangegeven is er hier een daar een overbodig streepje sentimentaliteit, maar wellicht zien vrouwelijke filmfans dat anders dan de weinig romantische of meevoelende kerel die deze recensie neerschrijft. Een keer, tijdens een emotionele en heftige scène vol verontwaardiging en pijn, komt het feministenduiveltje iets te duidelijk om de hoek kijken, waarbij z'n vermanend vingertje iets te lang in de richting van de toeschouwer wijst. Gelukkig gaat het om een korte en verwaarloosbare uitschuiver in een film die wel degelijk iets pakkends mee te delen heeft.

Love, Prozak And Other Curiosities wordt gedragen door de vrouwelijke acteurs: Pilar Punzano (Cristina), Rosa Mariscal (Rosa) en Esther Ortega (Pilli) zetten geloofwaardige en interessante rollen neer. De mannen in deze film spelen geen belangrijke rol, het zijn noodzakelijke decorstukken, onvermijdelijke attributen, ondanks verwoede pogingen van Guillaume Depardieu (zoon van) om op te vallen tussen al het vrouwelijk schoon. Misschien ligt het aan de taalbarrière, maar wellicht ook aan een desinteresse van de auteur en de regisseur voor zijn karakterontwikkeling. In geen enkele scène kan Depardieu voluit gaan of opboksen tegen het verbale en fysieke overwicht van Christina.



BEELD EN GELUID
Love, Prozak & Other Curiosities is voorzien van een uitgebreid pallet zachte en pastelachtige kleuren. In de zeldzame buitenopnamen zijn de tinten oververzadigd, de interieuropnamen zijn gedempt en romig, in de vele nachtelijke scènes domineren de donkere kleurschakeringen met donkerblauwe en grijze accenten. Het zwart-witcontrast is meer dan behoorlijk, jammer genoeg is de gebruikte master niet van de beste kwaliteit en heeft men niet alle moeite genomen om vuile vlekken, zwarte strepen en witte punten digitaal te verwijderen. De film is met andere woorden niet in de allerbeste omstandigheden te bekijken. Het geluid heeft was ruis, maar voldoet voor de rest aan de standaardvoorwaarden. Het zeer aanwezige surroundeffect is vooral in het voordeel van de aanstekelijke popdeuntjes (Françoise Hardy, Santana) en stuurt de basdreunen rijkelijk door de huiskamer, mede door de stevige ondersteuning van onderuit. Vertaling en ondertitels zijn in orde.

EXTRA'S
Geen extra's van belang, tenzij u de Promotionele Trailers op prijs stelt.

CONCLUSIE
Love, Prozak & Other Curiosities is geen echte topfilm, maar heeft alles van een goedgemaakte, aantrekkelijke en onderhoudende dramatische komedie met iets meer. De aangekaarte problematiek is veelzijdig en geloofwaardig, de acteerprestaties zijn acceptabel. Vooral jonge vrouwen zullen zichzelf makkelijk met de hoofdpersonages uit Love, Prozak & Other Curiosities identificeren. De drie verhalen bevatten voldoende stof en roepen voldoende vragen op voor een zelfonderzoeksessie. Spaart een prozakje.