SERIE
Ongeveer een jaar geleden maakte ik op een surfende avond kennis met de Happy Tree Friends, de vreselijk politiek incorrecte internet-cartoon waar enkele lieve bosdiertjes die voortdurend Teletubbie-geluidjes produceren op de meest gruwelijke wijze om zeep worden geholpen. Ongeveer tegelijkertijd werden de drie door RCV uitgebrachte dvd's gebundeld in het zogenaamde Happy Tree Friends Fun Pack, waarvan u de uitvoerige bespreking reeds eerder op deze site kon lezen. Na de verzamelbox werd het echter akelig stil rond de beestjes; een kerstspecial Winter Break was niet meer dan een verzameling reeds eerder uitgebrachte cartoons, uiteraard met twee nieuwe filmpjes om de completisten te melken, en ook de in regio 1 verkrijgbare Overkill-box bevatte naast de eerste drie delen ook nog was extra bonusmateriaal, alweer exclusief geconcipieerd om de fans af te zetten. Ik dacht dan ook even dat de inspiratie compleet op moest geweest zijn, of dat Cuddles, Flippy, The Mole, Petunia, Giggles, Toothy, Lumpy, Handy, Lifty en Shifty, Pop en Cub en de rest van het zooitje écht het tijdige met het eeuwige hadden verwisseld.



De waarheid was echter iets anders dan dat: in plaats van twee of drie minuten durende flash-cartoons werd achter de schermen gewerkt aan een volwaardige televisiereeks. En om het nog wat erger te maken: de makers hebben nog iemand zo gek gekregen om de reeks aan te kopen ook nog! De Amerikaanse zender G4 was zo vriendelijk (óf gek genoeg) om de gok te nemen en 13 afleveringen van een half uur te bestellen. De "langere" filmpjes van de Happy Tree Friends zijn inderdaad telkens drie exemplaren van tot zeven minuten per stuk uitgebreide exponentiële uitvergrotingen van de kortere filmpjes. Wat voornamelijk betekent dat, om de tijd rond te krijgen, ongeveer de hele cast elke aflevering telkens weer opnieuw door de gehaktmolen wordt gedraaid, waarbij bloed en ingewanden in een hels tempo alle richtingen uitspatten. De makers experimenteerden al met deze langere verhaal-aanpak met de two-parter From A To Zoo, terug te vinden op de Overkill-boxset, waarin eland Lumpy de hele bende meeneemt voor een dagje uit naar de dierentuin, maar de éne na de andere Happy Tree Friend sneuvelt op het veld van eer.

Dus kort samengevat: elke aflevering van de Happy Tree Friends is een oefening in op exact zeven minuten tijd zoveel mogelijk knuffelbare diertjes afslachten. Jammer genoeg wordt hier het concept van één aangescherpte grap per aflevering verlaten, en vliegen er tussen de lijnen van het scenario door af en toe wat figuurtjes in het rond die meestal met hun hoofd op de straatstenen terecht komen, om vervolgens vermorzeld te worden door een vrachtwagen, of sommige gaan een wel héél aparte dood tegemoet, gespietst aan de telescoop van een onderzeeër of zo. Hierna volgt er meestal nog een dubbelzinnige moraal-van-het-verhaal, die nog wat extra zout in de wonde strooit of gewoon een al even absurde bijdrage aan het geheel verschaft. "There's plenty of fish in the sea" staat bijvoorbeeld te lezen, wanneer in de aflevering Sea What I've Found net de hele bemanning van twee schepen is gecrepeerd, de ene helft door de onhandigheid van Lumpy en de andere door de hebzucht van Lifty en Shifty. Bij al wie verwant is met het concept is het schokeffect natuurlijk intussen al lang compleet verdwenen, en is elke aflevering opnieuw niet meer dan een dwaze mise-en-scène om een excuus te vinden om zo goor mogelijk van achter de stelling te komen. Dat je de grappen van mijlen ver ziet aankomen is natuurlijk geen bezwaar om in een bijzonder melige bui de lachkramp te krijgen bij het aanschouwen van zoveel ongein, maar er treedt toch een zekere bizarre gewenning op.



Toch toont deze dvd aan dat de Happy Tree Friends hun experimentele fase zijn ontgroeid, en naast mondiale bekendheid bedenkers Rhode Montijo en Kenn Navarro vooral hun bankrekening gespijsd zien met hun uit het niets gegroeide creatie. Eén en ander is uiteraard het gevolg van de enorme kruisbestuiving tussen het televisiemedium en het internet; de éne na de andere fansite duikt op, en er worden hopen merchandise verkocht. Happy Tree Friends staat in schril contrast met de moderne animatie-rommel die als een onophoudelijke stroom ontlasting over kanalen als Nickelodeon en Cartoon Network vloeit, steriel en levensloos, en op de koop toe nog eens lelijk geanimeerd ook. Okee, qua ziekelijkheid staat deze cartoon onbedreigd aan de top, met nog geen schijntje van concurrentie achter zich; niemand anders waagt zich aan dit soort van extreme humor. Er zijn wel enkele pogingen, zoals Joe Cartoon, maar die kunnen geen van allen tippen aan hun grote voorbeeld, noch in commercieel succes, noch in grofheid. Happy Tree Friends is ook simpel qua opzet, en feitelijk is elke grap weer een variatie op hetzelfde thema, dat eindeloos wordt herhaald, zij het in altijd weer andere variaties. Maar de ambitie is ook niet meer dan dat: een persiflage zijn op de "kindvriendelijke" maar oervervelende kinderanimatie, waarmee op zenders zoals Ketnet tussen de interventies van de duidelijk aan de verkeerde soort amfetamines verslaafde presentatoren de tijd wordt gevuld.

Alhoewel extreem geweld een belangrijk ingrediënt is in de show, als het al niet het enige ingrediënt is, proberen de makers hun product toch nog steeds te verkopen als iets wat naast al dat geweld dat de critici uiteraard genadeloos afschieten, meerwaarde zou hebben. En alhoewel de show inderdaad wat tegengas biedt aan al de kindvriendelijke prutterij die het scherm teistert, is dat ook de enige redeeming quality. De Happy Tree Friends zien er als een kindvriendelijke cartoon uit, maar zijn strikt voor volwassenen en moeten naar die maatstaven beoordeeld worden. Ik heb al in vele winkels de discs zien liggen tussen de Bugs Bunny's en de Tom en Jerry's van deze wereld, en blijkbaar is het gros van het verkopende personeel compleet onkundig over het feit dat dit écht niet hetzelfde is als gewone standaard "cartoon violence". Er staat inderdaad uitvoerig op de hoes beschreven dat deze tekenfilms niet geschikt zijn voor kinderen, maar als dat in het kleinst mogelijke font is, en de hoes zelf bevat een collectie hoogst aaibare beestjes, moet je niet met excuses afkomen als er op een dag een ontevreden klant in de winkel komt met bloeddoorlopen ogen, een duidelijk nog aan de naweeën van shellshock lijdende minderjarige aan de hand, met de vraag of ze de dvd kunnen ruilen...



AFLEVERINGEN
Deze disc bevat de eerste drie afleveringen van de vernieuwde Happy Tree Friends-show, met elk drie zevenminuten-filmpjes. De bedoeling is om het volledige seizoen uiteindelijk uit dertien dergelijke bundelingen te laten bestaan, zodat het seizoen vier van dit soort discs beslaat.

1.1. The Wrong Side Of The Tracks
Lumpy baat een rollercoaster-attractie uit, en heeft de achtbaan vernieuwd. Hier en daar steekt er echter nog een spijkertje uit...

1.2. From Hero To Eternity
Splendid doet weer alle moeite om de wereld een paar gigantische rampen, die een gevolg zijn van een uit de hand gelopen sneeuwballengevecht, te behoeden. Maar kan hij intussen zijn was wel veilig in het wassalon achterlaten?

1.3. And The Kitchen Sink
Pop gaat zoontje Cub na een duik in de cactussen een bad geven in de afwasbak. Helaas komt het kleine beertje in de vuilnis-vermorzelaar terecht.

2.1. Party Animal
Flippy, het beertje met het Viëtnam-trauma, krijgt een verrassingfeestje aangeboden van zijn vriendjes. Alleen is het niet zo verstandig om tijdens een dergelijk feestje ballonnen te laten ontploffen, want dan komt het beest in Flippy weer los.

2.2. Ipso Fatso
Disco Bear kampt met overgewicht, en gaat op dieet. Ondertussen blijft hij natuurlijk wel naar goede gewoonte Petunia en Giggles lastig vallen. Een adequate manier om gewicht te verliezen is natuurlijk ook afscheid nemen van een paar ledematen...

2.3. Don't Yank My Chain
Lifty en Shifty gaan er met de wagen van Handy en The Mole vandoor. Uiteraard arresteert officier Lumpy de twee laatste in plaats van de twee eerste, en boeit ze aan elkaar aan dezelfde metalen bol. Het tweetal kiest het hazenpad, en probeert onderweg van de bol verlost te geraken.

3.1. Doggone It!
Cub heeft van Pop een hondje gekregen. Het beestje verandert in een bloeddorstige moordmachine telkens hij een fluitje hoort. Gelukkig is er nog honden- en pijlinktvissenvanger Lumpy!

3.2. Concrete Solution
Nutty gaat voor zichzelf een taart bakken, maar in plaats van een zak met suiker heeft hij op een bouwwerf een zak met sneldrogende cement achterover gedrukt. Het gerecht ligt hem dan ook letterlijk zwaar op de maag.

3.3. Sea What I Found
Lumpy en Russell vinden tijdens het vissen een schatkaart, en ze trekken erop uit om het verloren goud te zoeken. Lifty en Shifty hebben daar ook wel oren naar, maar ze moeten eerst nog wel zien de gele onderzeeër (!) van Disco Bear te kapen.



BEELD EN GELUID
Of de discs nu in PAL of NTSC werden afgewerkt maakt bijzonder weinig uit: de Happy Tree Friends zijn in de eerste plaats ruwe animatie die geconcipieerd werd als flashcartoon. Omwille van de flash-animatie waarin de show wordt opgenomen, zouden er geen beeldproblemen van betekenis mogen zijn, maar toch zien we op deze tv-release soms wat gekartelde randen in de schuine lijnen. Afgezien daarvan is dit een heel nette en zuivere transfer. Dat een programma zonder dialogen zoals deze dan nog eens een Dolby Digital 5.1-mix meekrijgt, kan dus alleen maar gedaan zijn voor de foley-effecten. En inderdaad, er gutst heel wat bloed en er klinken heel wat krakende beenderen door de surroundspeakers. De subwoofer komt zelfs tot leven wanneer bijvoorbeeld Disco Bear met zijn ghetto-blaster door het beeld loopt. Ondertiteling is om de voor de hand liggende reden niet aanwezig.

EXTRA'S
De korte speelduur van de filmpjes wordt ruim gecompenseerd door de brede waaier aan extra's. Uniek aan deze dvd is dat zowel de filmpjes als de extra's in één menu in elkaar overvloeien: het geheel ziet er uit als een soort pop-up boek waarin bij het omslaan van een bladzijde weer andere figuurtjes uit de reeks verschijnen. Naast de gebruikelijke audiotrack kan je ook kiezen voor een commentaartrack van makers Ken Pontac, Warren Graff, David Ichioka en Ken Navarro, en voor elke aflevering is er een reeks storyboards voorzien die niet alleen in een slideshow kunnen bekeken worden, maar het bekijken zelf duurt ongeveer driemaal zo lang als de filmpjes zelf. Nee, dit is geen drukfout! De overschot aan bonusmateriaal bestaat uit vier korte filmpjes. In The Process (2 min.) zien we de scenaristen in een bijzonder kinderachtige bui, en in How Far is too Far? (3 min.) discussiëren Kenn Navarro en Warren Graff over hoe ver het mogelijk is om de grenzen van de goede smaak te overschrijden; de heren hebben duidelijk verregaande ambities in die richting. Cubes (3 min.) toont ons een MTV-achtige montage waarin we met een versnelde camera door de cubicles van de scenaristen gaan. In Splitting Hares tenslotte (1 min), een filmpje dat ongetwijfeld in aanmerking komt als minst subtiel stukje bonusmateriaal ooit aan een dvd toegevoegd, zien we hoe een pluche versie van konijntje Cuddles met een kettingzaag gehalveerd wordt. Life imitating art?

CONCLUSIE
De dierenbescherming zal niet echt opgezet zijn met de dvd-releases van de Happy Tree Friends, maar om eerlijk te zijn, als ze klachten hebben, dat ze zich even tot Flippy wenden, liefst met een hard knallend voorwerp in de buurt, en dan lost het probleem zichzelf op.