FILM
De naam Hugo Pratt zal weinig Vlamingen iets zeggen, maar in de Franse stripwereld is de inmiddels overleden Italiaan een begrip. Vooral zijn reeks over Corto Maltese, een Venetiaanse avonturier die opduikt tijdens kantelmomenten in de geschiedenis van de eerste jaren van de twintigste eeuw, kan er op veel waardering rekenen, zowel bij critici als bij het publiek. Een decennium geleden werden de eerste plannen gesmeed om Corto's verhalen naar het witte doek te brengen. Dat zou geen evidentie worden, aangezien de elliptische vertelstijl en het excentrieke tempo van Pratts vaak zwart-witte tekeningen zich niet eenvoudig naar publiekcinema laten vertalen. Maar in 2002 verscheen dan toch Corto Maltese: La Cour Secrète Des Arcanes. Positief is alvast dat de makers de unieke stijl van Hugo Pratt getrouw hebben gerecreëerd in kleurrijke animatie. Maar dat wil nog niet zeggen dat het een goede film is geworden.

De plot van het stripverhaal Corto Maltese In Siberië wordt nauwkeurig gevolgd in deze verfilming. Corto krijgt in Hong Kong – anno 1919 – het bezoek van zijn oude Russische vriend Raspoetin, die tevergeefs poogt hem mee te lokken naar nieuwe avonturen. Wanneer een geheim Chinees genootschap Corto echter een aanbod doet om in Siberië op zoek te gaan naar een trein die contrarevolutionair goud vervoert, gaat de avonturier alsnog overstag. Maar de reis naar Rusland gaat niet over rozen. Spionnen en vijanden liggen overal op de loer, de betrouwbaarheid van iedere individu moet in twijfel getrokken worden, en de gespannen politieke toestand zorgt voor explosieve situaties in de ondergesneeuwde omgeving.



Meer vertellen over het verhaal is niet mogelijk omdat, naar goede Pratt-traditie, de plot zodanig meandert tussen diverse subplots dat een coherente verwoording ervan nagenoeg een onbegonnen zaak is. In een strip kan zo'n excentrieke, ongedwongen, nauwelijks narratieve structuur werken, maar op het witte doek zijn geslaagde voorbeelden hiervan op de vingers van een hand te tellen. Corto Maltese: La Cour Secrète Des Arcanes is niet een van die vingers, want wat mits een grondige herwerking een best aardige avonturenfilm had kunnen worden, verzandt hier tot een rommelige brij van verwarde motieven, veel te enigmatische personages en onduidelijke verhalen. Er is nood aan één heldere narratieve lijn, die alle acties en reacties in een duidelijke perspectief plaatst, maar bij gebrek daaraan wacht je als kijker enkel een reeks plotwendingen die je op den duur geen barst meer kunnen schelen, omdat je geen flauw idee hebt waar ze naartoe werken. Ook de karakterisering is weinig doordacht. Talloze intrigerende personages bevolken deze animatiefilm, maar de makers gunnen nooit een blik in hun ware aard, wat eerst frustratie en vervolgens afkeer opwekt. Hoofdfiguur Corto Maltese is bovendien een avonturier tegen wil en dank. Zelden neemt hij zelf het initiatief, meestal is hij de speelbal van de wil van anderen. Het maakt hem tot een passief personage, waarvan de impact op de kijker met iedere passerende minuut vermindert.

Alle verhaaltechnische problemen ten spijt, valt er toch te genieten van Corto Maltese: La Cour Sécrète des Arcanes, vooral dan op visueel vlak. De prent werd gemaakt door het tekenfilmbedrijf Nelvana-Ellips, dat eerder al de avonturen van Kuifje en Blake En Mortimer tot tv-reeksen verwerkte. Die expertise komt hen nu goed van pas, want ze apen treffend de stijl van Pratts werk na, zonder daarbij al te slaafs zijn tekeningen te volgen. Op zijn beste momenten doet de film denken aan de vloeiende, haast zweverige animeerstijl van de Japanse Ghiblistudio's, maar in andere scènes heb je dan weer het gevoel naar een lang uitgesponnen aflevering van een tv-tekenfilm te kijken. De grootste troef van de prent zijn de decors en het kleurengebruik. Hong Kong baadt in wonderlijke herfstkleuren, terwijl Siberië in blauw en grijs wordt ondergedompeld. De beeldcomposities van regisseur Pascal Morelli mikken duidelijk op een episch effect, waarbij hij ongetwijfeld de breedbeeldklassiekers van David Lean als ijkpunt heeft gebruikt. In sommige sequenties maakt hij die doorgedreven hommage waar, in de meeste echter schiet hij tekort. De visuele kracht wordt helaas niet ondersteund op audiovlak. Het gebruik van geluidseffecten is schaars, dof en onnatuurlijk, waardoor je als kijker nooit ten volle in de animatiewereld gezogen wordt. Erger nog is de prestatie van de stemmenacteurs, die niet de minste emotie in hun performance toelaten en daarmee de film geen dienst bewijzen.

Ik moet bekennen zelf nooit een grote fan te zijn geweest van Hugo Pratts werk. Zijn afstandelijke manier van vertellen gaat immers regelrecht in tegen de pathos die ik zowel in strips als in cinema verwacht. Toch herkende ik in de verhalen van Corto Maltese de kiemen van een mogelijk uitstekende avonturenfilm. Helaas koos het team achter La Cour Secrète Des Arcanes ervoor te trouw te blijven aan Pratts visie, waardoor de resulterende animatiefilm je nooit in vuur en vlam zet. Hoe prachtig de prent ook is om naar te kijken, het gebrek aan een kloppend hart overkomt de productie niet, waardoor men zich dient af te vragen of de missie van de film – Pratt en Corto bij een groter publiek bekend maken – niet op voorhand tot mislukken gedoemd was.



BEELD EN GELUID
De film werd prima naar het digitale schijfje omgezet. De kleurenpracht komt uitstekend tot zijn recht, met heldere, warme tinten, die de prent meteen wat extra prestige geven. Ook kan men spreken van een gave print, met goede zwartniveaus en een afwezigheid van grain. Minpuntje is dat de achtergronden in duistere scènes niet het contrast bieden dat je zou verwachten in een animatiefilm. Het geluid is aanwezig in drie verschillende tracks, allen Frans gesproken. Voor de verandering zou ik dit keer het stereospoor als ideale track aanbevelen, omdat hierin de mix tussen geluid, muziek en dialogen het best is afgeregeld. In zowel het 5.1-Dolbyspoor als het DTS-spoor, gaat met immers te subtiel om met de geluiden om van een overtuigende soundtrack te kunnen spreken.

EXTRA'S
De belangrijkste segmenten in de bonussectie zijn Interviews (14 min.) met de regisseur, scenarist en twee producenten, die elk hun persoonlijke motivaties en doelen uiteenzetten over het naar het witte doek brengen van Corto Maltese. In Drawing Corto (4 min.) toont de regisseur ons hoe je het gelaat van de held moet tekenen, terwijl Line Test Changaï-Li (1 min.) een ruwe potloodversie van een scène uit de film voorstelt. Tenslotte is er een Trailer (2 min.), die de prent als intelligente actiefilm tracht te verkopen. De hoeveelheid extra's kan niet tippen aan de dubbele disceditie die op de Franse markt te verkrijgen is, maar het is hoe dan ook een aangename verrassing om überhaupt een bonussectie te zien op een budgetrelease als deze.

CONCLUSIE
Corto Maltese: La Cour Secrète Des Arcanes is een fijne poging om de Europese animatiefilm naar een hoger, volwassener niveau te tillen, maar ondanks de technische klasse faalt de prent door een warrig, saai scenario. Beeld en geluid zijn van goede kwaliteit op de dvd, terwijl ook het handvol extra's informatief is.