FILM
We schrijven 2131. De wereld is een plaats vol kapotgeschoten ruïnes en verkeert in een totale chaos. Uit deze onuitzichtloze hel wordt Deunan Knute (Ai Kobayashi) opgepikt en overgebracht naar het utopische Olympus. Daar komt ze al snel Briareos (Jûrôta Kosugi) tegen, haar vroegere geliefde. Briareos werd bijna volledig aan flarden geschoten tijdens de grote oorlog, maar werd nadien volledig opgelapt met cybernetische onderdelen en gaat door het leven als een cyborg. Terwijl Deunan haar probeert aan te passen aan haar nieuwe leventje in Olympus broeien er allerlei duistere samenzweringen achter de schermen van deze zogenaamd vreedzame metropool...

In 1988 al kwam Kazuyoshi Katayama - bekend van onder meer Super Atragon en The Big O - op de proppen met Appleseed, een anime die gebaseerd was op de manga van de legendarische Masamune Shirow (Dominion: Tank Police, Ghost In The Shell). De ongeveer 69 minuten durende videoproductie ging helaas niet zo diep als het originele sciencefictionwerk, dus het stond dan ook al even vast dat er vroeg of laat een nieuwe versie zou komen. In 2004 was het dan eindelijk zover! De weinig ervaren regisseur Shinji Aramaki (Metal Skin Panic Madox-01, Genesis Surviver Gaiarth) opteerde er niet voor om een standaard handgetekende animatiefilm af te leveren, maar trachtte met zijn Appurushîdo de grenzen te verleggen met een 'state of the art' mix van oogverblindende computergegenereerde achtergronden, een hippe westerse hitsoundtrack (met onder andere Basement Jaxx en Paul Oakenfold) en flarden van reguliere animatie. Na de film gezien te hebben valt er te concluderen dat Shinji Aramaki deels in zijn opzet geslaagd is. De CGI is werkelijk verbluffend en je twijfelt soms zelfs of je niet naar live-action beelden aan het kijken bent. Maar dit mes snijdt helaas spijtig genoeg aan twee kanten, want de achtergronden zijn zo knap gedaan dat deze soms écht vloeken met de handgetekende personages ook al zijn deze nog gepolijst met de computer. Spijtig, want dit haalt de algemene kwaliteit van het geheel wat naar beneden. Inhoudelijk wist men Masamune Shirow's visie op de toekomst dit keer iets beter te grijpen, maar dit maakt het er voor een leek (dus mensen die de manga's of zelfs de eerste verfilming niet meegepikt hebben) helemaal niet makkelijker op. Deze nieuwe Appleseed is een verdienstelijke poging om iets nieuws te doen en de overdonderende actiebeelden zijn om van te smullen, maar toch zal de prent ongetwijfeld geen nieuwe fans van het wonderlijke Japanse animatie-universum creëren.

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch uitgevoerde 1.85:1 beeld ziet er verbluffend uit, met heldere en levendig ogende kleuren. De scherpte is uitstekend en het beeld barst van het detail. Ook het contrast is prima en het zwartniveau is solide. Vuil en beschadigingen zijn uiteraard niet aan de orde en ook qua andere oneffenheden is er weinig tot niets te melden. Op het gebied van geluid loopt het helaas iets minder vlot. De puristen moeten het namelijk enkel stellen met een Japanse Dolby Surround 2.0-track, die qua lage tonen en dynamiek behoorlijk plat uitdraait. En een actierijke sciencefiction-prent zoals deze schreeuwt gewoon om een meerkanaalstrack! Deze zijn aanwezig, maar schandalig genoeg énkel in de Franse taal. Het wringt dan ook enorm als we bij het luisteren naar het Franse DTS-spoor explosief tegen de achterzijde van onze sofa geblazen werden door het volle en 'ambiance'-rijke geluidsbeeld! Een enorm gemiste kans en de zuivere en goed verstaanbare dialogen van de Japanse 2.0-track nemen spijtig genoeg de zure nasmaak van het gemis niet echt weg.

EXTRA'S
Helaas niet veel om over naar huis te schrijven. We moeten het doen met een resem promotietrailers van andere bij Kaze verschenen anime's, terwijl de omliggende landen steelcases en zwaar beladen speciale edities in de winkelrekken hebben staan. Een teleurstelling voor de fans en een absolute gemiste kans!

CONCLUSIE
Shinji Aramaki's nieuwe Appleseed is een lust voor het oog, met verbluffende door de computer geanimeerde achtergronden en fraaie handgetekende personages. Toch heb je een vlees noch vis gevoel zoals bij Enki Bilal's sciencefictionfiasco Immortel (Ad Vitam) uit 2004. Zodoende kunnen we de film enkel maar aanbevelen bij de liefhebbers en kenners. Voor de rest is eerst huren ons advies! Vooral omdat de uitgave van Kaze - welke bij ons verdeelt worden door de mensen van De Filmfreak - geen potten breekt met Franse tracks en het ontbreken van echt bonusmateriaal.