FILM
Robert Rodriguez slaagde er in 1993 in om met een budget van een luttele 7.000 dollar het meesterwerkje El Mariachi in elkaar te knutselen. Het veroverde enkele prijzen en wordt tot op heden nog altijd als een grote cult-klassieker aanzien. Carlos Gallardo paste perfect in de prent als een gitaarspelende zwerver die, op zoek naar werk, aankomt in een dorpje waar hij verkeerdelijk aanzien wordt als een huurmoordenaar en zo terechtkomt in een net van corruptie, liefde en dood. De plot zat goed in elkaar en het talent van Rodriguez als regisseur was zo overduidelijk dat de man z'n carrière onmiddellijk uit de startblokken schoot.

We vreesden ervoor toen we vernamen dat Rodriguez een sequel ging maken op zijn klassieker en zeker toen Antonio Banderas de hoofdrol aangeboden kreeg. Uiteindelijk viel het allemaal nog goed mee en alhoewel dit vervolg aanzien kan worden als een Hollywood-blockbuster blijft Rodriguez zijn specifieke filmstijl trouw en neemt de film zichzelf, gelukkig genoeg, niet serieus. Het verhaal is echter flinterdun te noemen en is ver ondergeschikt aan de actie en macho-gehalte van de film: Banderas speelt de zwervende Mariachi die neerstrijkt in een Mexicaans stadje om de moordenaar van zijn geliefde te wreken. Iedereen die hij daarbij op z'n weg tegenkomt gaat eraan en hij wordt verliefd op blijkbaar de enige vrouw die er rondloopt. Bovendien bezit ze een bibliotheek en werkt ze voor de plaatselijke drugsbaron.

Je kan gerust zeggen dat dit geen voer vormt voor een echt goeie film en dat is Desperado ook niet, maar toch steekt hij boven de middenmoot uit. Dit is volledig de verdienste van de regisseur die meesterlijk kan editeren. De film is zodanig 'smooth' afgewerkt dat hij rechtstreeks uit de filmschool lijkt te komen. Daarnaast krijgen we in de actiescènes nadrukkelijk te zien dat Rodriguez een serieuze fan is van John Woo. De stijl en de slow-motion scènes doen onmiddellijk denken aan een 'Hard Target' of een 'Face-Off'. Daarnaast krijgen we ook een lekker Spaansklinkende soundtrack voorgeschoteld en zijn er cameo's van ondermeer Quentin Tarantino en Carlos Gallardo, de originele Mariachi. De overige acteurs zijn in de oren klinkende namen als Steve Buscemi, Danny Trejo, Cheech Marin en natuurlijk Salma Hayek, één van de meest sexy actrices die er op dit moment rondloopt in Hollywood. Een hele resem aan klasse-acteurs die de film natuurlijk een meerwaarde geven. Tenslotte melden we ook nog dat veel elementen uit deze film terug te vinden zijn in Rodriguez' bizarre maar sublieme misdaad/horror-epos From Dusk 'Till Dawn. Ongeveer 3/4 van de acteurs zien we hier opnieuw verschijnen, de soundtrack werd ook voor het grootste gedeelte gecomponeerd door Tito Tarantula en verder zijn er nog enkele kleine verwijzingen zoals 'the penis-gun', die in 'From Dusk..' wel degelijk gebruikt wordt (hoe onwaarschijnlijk ook!).

BEELD EN GELUID
Men is volop bezig om de in Amerika nu al zeer geliefde superbit DVD nu ook bij ons te promoten. Vier titels staan op til waar Desperado er één van is. Verder worden binnenkort ook Gattaca, Johnny Mnemonic en Godzilla op ons losgelaten. De extra's maken plaats om superieure beeld- en geluidskwaliteit toe te laten. Daarom ook dat het merkwaardig is dat de ruimte op deze schijf niet volledig gebruikt wordt. We krijgen wel degelijk een betere beeldkwaliteit ten opzichte van de vorige release: in de donkere scènes is opmerkelijk meer detail aanwezig, het contrast is beter, de gezichten van de acteurs zijn gesatureerder en de zwarttinten komen ook beter tot hun recht. Kortom, gedurende de gehele film krijgen we constant een hoge bitrate voorgeschoteld.


Anderzijds krijgen we op geluidsvlak naast een Engelse DTS-versie (754 kbps) onbegrijpelijk ook een Engelse Dolby Surround (192 kbps) en een Franse Dolby Digital 5.1 (448 kbps) gepresenteerd. Met andere woorden, wie niet over een systeem met DTS-output beschikt, is eraan voor de moeite. Waarom geen Engelse Dolby Digital 5.1 of een audiocommentaar in plaats van het surroundgeluid dat, laten we eerlijk zijn, niet echt past op een superbit DVD. Men had immers nog plaats over op de disc en de DTS bitrate werd ook niet volledig benut. Aan de andere kant doet de DTS soundtrack wel degelijk z'n werk. Gedurende de volledige film worden alle speakers optimaal gebruikt, de dialogen blijven op elk moment helder en verstaanbaar en tijdens de actiescènes en ontploffingen gaat de subwoofer lekker diep en worden ook de gewenste surround-effecten met brio bereikt. Een enorm verschil met de Dolby Digital 5.1 (384 kbps) van de vorige versie.

EXTRA'S
Een Superbit DVD bevat geen extra's, vandaar dat we geen score toekennen.

CONCLUSIE
Aangaande deze film zal het een moeilijke keuze worden. Wij zouden in elk ander geval gaan voor de superieure beeld- en geluidskwaliteit, maar dit is een twijfelgeval. De vorige release van Desperado bevat namelijk ook het originele 'El Mariachi', een niet te versmaden extraatje! Zoals we reeds eerder vermeldden in de bespreking van Gattaca: hopelijk krijgen we in de toekomst dubbeldvd releases van onze favoriete films met enerzijds de Superbit DVD en anderzijds de extra's op de verschillende schijfjes, wie weet?