FILM
We ontmoeten Don Johnston, een ietwat wereldvreemde snuiter, terwijl z'n zoveelste vriendin haar koffers pakt en met de noorderzon uit z'n leven verdwijnt. Niet veel later komt er een brief op z'n deurmat vallen met een niet alledaagse boodschap: Johnston zou destijds bij één van z'n ex-lieven een zoon verwekt hebben die ondertussen reeds de leeftijd van 19 jaar bereikte. De brief laat de identiteit van de moeder en de zoon in het ongewisse, waardoor Johnston voor een mysterie staat. Een mysterie dat hem op het eerste zicht weinig kan schelen, ware het niet dat z'n buurman Winston het beroep van privé-detective ambieert en dusdanig Johnston weet aan te sporen op queeste te gaan om de identiteit van moeder en zoon te achterhalen. Z'n zoektocht voert ons mee langs 4 in aanmerking komende vrouwen, elk met hun eigen specifiek karakter.

Tot daar de flinterdunne plot van deze minimalistische komedie van de hand van Jim Jarmush, de regisseur die in z'n films graag de non-dramatische momenten van het alledaagse leven beschrijft. De film werd speciaal geschreven met de Bill Murray van de 21ste eeuw in gedachten. Niet meer de Ghostbusters- of Caddyshack-lolbroek, maar de ietwat cynisch, kurkdroge en melancholische Lost In Translation-Murray. De rol die hem bijna een oscar opleverde en z'n carrière nieuw leven inblies. De personages die Murray vertolkt in beide films lijken dan ook in veel opzichten op elkaar, waardoor nogal wat mensen deze Broken Flowers als een vervolg op Lost In Translation zagen. Niks is echter minder waar, de creatie van Jarmush staat volledig los van Sofia Coppola's meesterwerk. Niet alleen Murray is subliem in een rol die hem als gegoten zit, ook de 4 dames die hij tijdens z'n zoektocht passeert acteren stuk voor stuk op de toppen van hun tenen. Sharon Stone, Frances Conroy, Jessica Lange en Tilda Swinton spelen vol overgave de meest uiteenlopende vrouwen. Na de zoektocht naar z'n zoon en de moeder van z'n kind is dit het meest intrigerende aspect van de film. Hoe kan een op het eerste zicht vrij ééndimensionele en introverte man in staat zijn om een dergelijke verscheidenheid aan vrouwen in z'n leven gehad te hebben. Dit is uiteindelijk ook de bedoeling geweest van de regisseur. Het zijn immers niet de vragen die de protagonist zich stelt die het voorwerp uitmaken van de film, het is hoe het publiek de protagonist in al z'n facetten leert kennen tijdens het verloop van de prent. En daar werkt de combinatie Murray – Jarmush perfekt

BEELD EN GELUID
Alhoewel het hier niet gaat om een blockbuster-affaire maar een eerder bescheiden Indie-release, werden beeld- en geluidskwaliteit meer dan voldoende verzorgd. Het beeld krijgen we gepresenteerd in een 1.78:1 anamorfisch formaat, welke Jarmush' specifieke visuele stijl perfekt tot z'n recht brengt. Elke vrouw die Don bezoekt bezit een ander karakter en bijgevolg ook een andere kleur, kleuren die stuk voor stuk adequaat in beeld worden gebracht. Geluid wordt in 5.1 gebracht maar geeft de film geen echte meerwaarde. Het is dan ook voornamelijk een dialooggedreven prent die enkel de soundtrack, samen met een paar luttele omgevingsgeluiden, gebruik laat maken van de surroundluidsprekers.

EXTRA'S
Naast de originele biscooptrailer zijn er 3 korte featurettes aanwezig: 'Girls on the Bus', 'Start To Finish' en 'Farmhouse'. Samen duren ze nog geen 15 minuten en bevatten achtereenvolgens enkele outtakes van kakelende schoolmeisjes, een korte 'making of' van de film en enkele toelichtingen van de regisseur die lijken op een audiocommentaar. Het moet wel gezegd dat het vrij interessant is om Jarmush over z'n eigen prent bezig te horen. Je kan hierdoor sommige zaken zelfs in een ander perspectief plaatsen.

CONCLUSIE
Een aanrader voor liefhebbers van dit soort 'zachtaardige' komedies. Een must voor Jarmush- en Murray liefhebbers. Beeld- en geluidskwaliteit zijn meer dan voldoende. Het departement van de extra's is echter aan de korte kant.