SERIE
Tien jaar na de oprichting van de Interstellar Alliance keert John Sheridan (Bruce Boxleitner) terug naar Babylon 5 voor de daar georganiseerde feestelijkheden. Onderweg laat technomage Galen (Peter Woodward) Sheridan iets zeer verontrustends zien: amper 30 jaar later wordt de aarde vernietigd door een vloot Centauri oorlogsschepen. Wat kan hij daar aan doen?

Ondertussen is Kolonel Lochley (Tracy Scoggins) druk bezig met de voorbereidingen van het feest wanneer er zich iets zeer bizar lijkt voor te doen. Een van de technici op het station lijkt bezeten te zijn door de duivel. Wie haal je er bij om duivels te verdrijven? Een geestelijke natuurlijk. Al snel blijkt echter dat er meer aan de hand is dan op het eerste zicht het geval leek.

Het was inmiddels weer vrij stil geworden rond het sciencefictionepos Babylon 5. Legend Of The Rangers was niet bepaald een succes en kreeg, zoals origineel gepland, geen vervolg als tv-serie. Sinds het einde van de serie in 1998 bleek het een groot probleem om nog iets van de grond te krijgen dat ook maar in de verste verten te maken had met Babylon 5.

Er volgden nog wat tv-films, maar die waren veelal relatief langdradig en hadden waarschijnlijk beter kunnen dienen als afleveringen in de reguliere reeks. De spinoff Crusade werd na amper 13 afleveringen al afgevoerd, zonde dat de reeks zelfs niet de tijd kreeg om zich fatsoenlijk te ontplooien. Een aantal jaar later kwam Straczynski met veel beter nieuws: er kwam waarschijnlijk een echte film van Babylon 5, inclusief een enorm budget en als alles goed ging kwamen er nog vervolgen. Zowel de fanbase als Straczynski zelf waren zeer enthousiast toen het licht dan ook eindelijk op groen sprong. Spijtig genoeg kwam Warner op de proppen met wat kleine lettertjes. Een van de voorwaarden bleek het aannemen van een populairdere cast te zijn, populair in de zin van "bekende" Hollywoodsterren. Dat was uiteraard geen optie, temeer omdat de serie geschreven was voor de originele cast en haar interpretatie van de personages die het Babylon 5-universum bevolken. Resultaat: het project eindigde in de prullenmand en de fans bleven weer op hun honger zitten.

Straczynski bleef echter niet bij de pakken zitten en besloot het iets kleinschaliger aan te pakken. Er werden onderhandelingen gestart over een bescheiden reeks direct-to-dvd verhalen van elk zo'n 35 minuten. De verhalen zouden hier en daar gaten vullen door een bepaald personage wat verder uit te diepen. Voorwaarde was dat er wel degelijk een beroep gedaan kon worden op de originele cast waar mogelijk en nodig. Het groen licht kwam er en bleef gelukkig ook branden.

Het resultaat was Voices iIn The Dark, een eerste titel in de nieuwe Babylon 5: The Lost Tales-reeks. Voices In The Dark bestaat uit de verhalen Over Here en Over There die respectievelijk kolonel Lochely en president Sheridan belichten. Het grote budget van een filmproductie was nu uiteraard geen optie meer en dat is spijtig genoeg ook te merken. Grote sets zoals we die kennen uit de serie en de daaropvolgende films, hoef je niet te verwachten, zelfs de cast is vrij beperkt gehouden. Door het ontbreken van de bedrijvigheid die zo typerend was voor Babylon 5, lijkt het geheel soms nogal klein in tegenstelling tot de visuele effecten van de buitenzijde van het station, dat simpelweg enorm is.

Het onbreken van de voor de serie zo typerende C&C (het command-center) en de Zocalo (de winkelstraat van Babylon 5) dragen daar nog het meest toe bij. De visuele effecten zijn er echter wel serieus op vooruitgegaan en dat maakt het des te spijtiger dat er geen ruimte en geld was om er wat meer echte elementen aan toe te voegen.

In het eerste verhaal moet je het vooral van de dialoog hebben, want echt veel actie zit er niet in. Daarin valt het dan ook des te meer op dat de omgeving er nogal kaaltjes bijligt. De kijker kan zich niet ontdoen van de gedachte dat het om acteurs op een set gaat in plaats van acteurs in een gigantisch ruimtestation. In het 2de verhaal zit wat meer actie en dat zorgt er ook voor dat we ietwat vergevingezinder kunnen zijn voor het ontbreken van kleurrijke en dichtbevolkte sets. De sets en cast mogen dan wel niet echt uitgebreid zijn, datgene dat er wel is, hoort perfect thuis in het universum. Het kostuum van de Centauri prins-regent Vintari lijkt zo uit de originele reeks te komen en doet je net om die redenen ook een beetje denken aan de bijna extravagante stijl die de serie op dat vlak hanteerde. Dat uitte zich dan vooral in de entourage van ambassadeur/keizer Londo Mollari die nu spijtig genoeg ook ontbreekt.

Eigenlijk blijven we met gemengde gevoelens achter na het bekijken van deze schijf. Langs de ene kant is het schitterend om weer wat beweging te zien in het Babylon 5-universum en langs de andere kant is het uitermate spijtig dat het op zo'n beperkte manier moet gebeuren. Mits een voldoende groot budget, relatieve creatieve vrijheid en een echte kans is het nochthans meer dan mogelijk om een nieuwe film of Babylon 5-serie te produceren die het beste van het origineel combineert met enerzijds de geboekte technologische vooruitgang en anderzijds de talrijke bollebozen die jaarlijks wel één of ander prachtig concept voor televisie uitwerken. We kunnen enkel hopen dat het ook echt gebeurt...

BEELD EN GELUID
Babylon 5: The Lost Tales is een direct-to-dvd productie en dat heeft in het geval van Babylon 5 enkel voordelen op het gebied van beeld en geluid. Het is inmiddels weer even geleden dat de originele reeks op dvd verscheen, dus schetsen we eerst even een kort beeld van de visuele kwaliteiten van die releases.

Babylon 5 werd reeds van in het begin in widescreen gefilmd. Het was in 1994 echter alles behalve vanzelfsprekend of logisch om het ook daadwerkelijk zo te gaan uitzenden. Net daarom werd er voor een 4:3-transfer gezorgd in de post-productie. Aan diezelfde post-productie moesten echter ook alle visuele effecten nog toegevoegd worden met als logisch gevolg dat alle CGI in datzelfde 4:3-formaat gebeurde. Een of andere bolleboos bij Warner kwam er bij de voorbereidingen voor de dvd's in 2002 echter achter dat de hele reeks in widescreen opgenomen was. Gelukkig waren er hier en daar nog wat gaatjes in het budget en besloot men die op te vullen met nieuwe widescreen-transfers van de serie. Probleem hierbij waren natuurlijk wel de digitale effecten, want die waren simpelweg niet beschikbaar in widescreen en ze voor de hele reeks overdoen was simpelweg geen optie. Er werd uiteindelijk besloten om de shots met digitale componenten te matten en tussen het overige breedbeeldmateriaal te voegen. Gezien de beperkte resolutie van de tape die toen gebruikt werd, had dat ook gevolgen voor de kwaliteit van de transfers op de dvd's. De nieuwe widescreen-elementen waren veelal goed tot erg goed te noemen, de gematte shots waren daarentegen veel softer en minder gedetailleerd. Misschien dat men in een verre toekomst toch ooit nog eens besluit om de CGI een opkuisbeurt te geven en dan kunnen we hopelijk genieten van een volwaardige widescreen-release van het Babylon 5-universum.

Deze direct-to-dvd titel heeft echter het voordeel dat er geen rekening gehouden moest worden met televisie en anno 2007 zou dat ook niet echt meer voor problemen gezorgd hebben. Quasi elke zichzelf respecterende serie of andere tv-productie hanteert immers widescreen als beeldformaat. De digitale effecten op deze schijf werden met andere woorden in breedbeeld verzorgd en dat heeft zo zijn voordelen, zeker voor een sciencefictionserie à la Babylon 5. Bijkomend voordeel is natuurlijk dat deze shots nu ook haarscherp zijn en bovendien veel gedetailleerder dan ooit te voren. Dat heeft natuurlijk gedeeltelijk ook te maken met de geboekte vooruitgang op het gebied van digitale animatie. Leuke anekdote daarbij is dat de modellen die in de originele serie gebruikt zijn (en toen zeer zwaar waren om te genereren), nu enkel nog als pre-viz modellen dienen. Voor degenen onder ons die geen techneuten zijn: met pre-viz bedoelen we de weergave van bijv. een ruimteschip als lijntekening op het computerscherm, met andere woorden zonder laagje verf, lichteffecten en dergelijke meer. Men gebruikt dergelijke modellen om op een snelle manier een overzicht te krijgen van een digitale scène, zonder ze helemaal te moeten laten genereren.

Wel merkten we af en toe op dat de echt gefilmde elementen soms wat extra verscherpt zijn ten opzichte van hun digitale achtergrond. Het loopt nergens de spuigaten uit, maar zorgt er soms wel voor dat de personages voor een green-screen lijken te staan.

Op auditief vlak is een Dolby Digital 5.1-geluidstrack geen nieuws onder de Babylon 5-zon. Over de doeltreffendheid van de tracks bij de originele serie valt te discussiëren. Naarmate de serie vorderde werden de tracks wel enigszins dynamischer en ruimtelijker. Het zou enigszins bizar geweest zijn indien deze dvd het zonder 5.1-track had moeten stellen. De track in kwestie ademt trouwens nog steeds dat typische Babylon 5-sfeertje uit, m.a.w. veelal dreigende, elektronische muziek die niet altijd even effectief lijkt te zijn, maar schijn bedriegt natuurlijk makkelijk.

Technisch gezien valt er op de track niet direct iets aan te merken: voldoende dynamiek en ruimtelijke spreiding, een compleet gebrek aan ruis en andere storingselementen en bovenal kraakheldere dialogen.

EXTRA'S
Voor een dergelijke "kleine" release is het toch enigzins verbazingwekkend wat men nog aan extra materiaal wist te verzamelen. Eigenlijk des te schandaliger dat zoveel echt grote titels het in veel gevallen moeten stellen met een onnozel trailertje of een pseudodocumentaire (lees: propagandafilm).

Als voorgerecht zijn er een 3-tal interviews, samen goed voor zo'n 17 minuten. In de interviews, alias discussies, hebben Bruce Boxleitner, J. Michael Straczynski, en Peter Woodward het over de productie van deze schijf. In een derde fragment neemt Tracy Scoggins je mee op de set van The Lost Tales.

Memorials voor Andreas Katsulas en Richard Biggs, respectievelijk Citizen G'Kar en Dr. Stephen Franklin in de serie, vormen het tussengerecht. Straczynski, Boxleitner en Scoggins blikken terug op het leven van de 2 mannen en wat ze betekenden voor het Babylon 5-universum.

Het hoofdgerecht bestaat uit de kleine maar fijne The Straczynski Diaries waarin J. Michael Straczynski je meeneemt achter de schermen van de productie en post-productie. Alles samen goed voor een dikke 21 minuten achter de schermen van het Babylon 5-universum en bovendien heeft het ook nog eens een echte meerwaarde. Als dessert zijn er uiteindelijk nog de Fireside Chats waarin Straczynski tal van vragen probeert te beantwoorden die sommige mensen waarschijnlijk al sinds 1994 achtervolgen.

Alles bij elkaar genomen ben je bijna even lang zoet met de extra's als met de film zelf en dat weten we wel te appreciëren.

CONCLUSIE
Babylon 5: The Lost Tales is in geen geval de beste bijdrage tot het Babylon 5-universum, maar toch weet het de charme en sfeer van het origineel bij momenten vrij goed te benaderen. Een groter budget zou al veel dingen kunnen oplossen, hopelijk komt er dus ooit nog eens een iets grootschaliger project waarin Straczynski zich nogmaals kan uitleven op het gebied van scenario's zoals dat ten tijde van de originele reeks het geval was. Op het zilveren schijfje zelf valt weinig tot niks aan te merken: prima beeld en geluid en een mooi selectie extra's. Voor de fans van de serie is dit zonder twijfel verplichte kost, alle anderen willen we toch aanraden om te beginnen met het origineel (en dan nog liefst met de inleidende film The Gathering als het even kan).