FILM
Na zijn avonturen op zoek naar het geheim van de vrijmetselaars geniet Ben Gates (Nicolas Cage) van een relatieve bekendheid: mensen lezen zijn boeken, en komen ook nog eens naar zijn lezingen, voor een populariserende wetenschapper in droge materie een hele eer. Zo komt ook Mitch Wilkinson (Ed Harris) hem met een bezoekje vereren, die beweert in het bezit te zijn van een document waarop een mogelijke betrokkenheid staat tussen een select groepje samenzweerders dat backup verleende aan John Wilkes Booth, de moordenaar van President Lincoln. Mitch beweert dat één van de samenzweerders Bens betovergrootvader Thomas Gates (Owen Gretsch) was, terwijl volgens Bens theorie betovergrootvader Thomas net de moeite deed om de aanwezigheid van een grote native-american goudschat voor de Zuidelijken verborgen te houden. Net als in de eerste film is dit opnieuw een alibi om: (1) de gang van de vorige film bij elkaar te scharrelen, waaronder Gates' ex-lief Abigail Chase (Diane Kruger), zijn sjofele assistent Riley Pool (Justin Bartha) en zijn nukkige vader Patrick (Jon Voight); (2) op zoek te vertrekken naar de schat, waarvan de vindplaats zich laat raden door het combineren van raadseltjes en puzzeltjes over de hele wereld, en (3) onderweg een paar booswichten op te scharrelen die het ook op dezelfde schat voorzien hebben, in casu Mitch Wilkinson. Zelfs agent Sadusky (Harvey Keitel) zit hem op de hielen, ditmaal omdat hij bij het zoeken van één van de aanwijzingen de president moet ontvoeren (ik verzin dit niet!) om hem een belangrijke aanwijzing te ontlokken. De zoektocht leidt ons over hopen autowrakken, ditmaal in de steegjes van Londen waarin Wilkinson het lumineuze idee heeft om de achtervolging in te zetten met een vrachtwagen, tot aan de majestueuze beeldhouwwerken van Mount Rushmore.

De inzet is hoog: voor Ben is het vooral zuivering van de door het slijk gesleurde naam van zijn familie die hij nastreeft, voor de geldwolf Mitch gaat het natuurlijk alleen om het goud, en, last but lot least, slagen vader en zoon Gates er zelfs in om hun moeder, een antropologe (Helen Mirren), mee te betrekken in het avontuur, uit wetenschappelijke interesse. Waar de eerste helft van de film zich dan nog voornamelijk laat kenmerken door het oplossen van puzzeltjes, waarna er plots weer naar een andere wereldstad moet gevlogen worden, is het in de tweede helpt eerder de claustrofobische kaart wordt getrokken: wie komt er nog levend uit de grot van de schat, en wie niet meer? Het had een verfilming van Kuifje kunnen zijn...

National Treasure 2 is een onderhoudende, maar voor niet-Amerikanen vaak nogal veel voorkennis over de geschiedenis van het land veronderstellende, actieprent die niet echt schittert door originaliteit of verrassende intriges, waarin er evenwel redelijk wat wordt afgeknokt en auto's in de prak worden gereden. De verschillende scènes overtreffen elkaar wel in toenemende mate qua onwaarschijnlijkheid, en tenzij voor wie niet graag al te veel nadenkt is de manier waarop de raadseltjes van naaldje tot draadje worden uitgelegd zodat zelfs de grootste simplissimus nog kan volgen, een klein beetje van het goede teveel. Nicolas Cage wil zich duidelijk iets té nadrukkelijk profileren als een iets jongere versie van Indiana Jones, maar moet het op punten toch afleggen tegen Harrison Ford: alhoewel Cage al een dagje ouder en kaler wordt, en zeker nog de fysiek heeft om een rol als deze aan te kunnen, is de spitante humor van Indy een kunstje dat Cage niet echt onder de knie heeft. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de kibbeldialogen die Cage samen met Diane Kruger als ex-tortelduifjes moet opvoeren, die werkelijk nergens op slaan ("als je me helpt dat historisch document helpt door te lichten, krijg jij bij de echtscheiding het theeservies...") Zijn personage Ben Gates wordt ten opzichte van de eerste film ook geen meter verder gedragen, waardoor Cage op automatische piloot verder kan cruisen. In één van de interviews vertelt Cage iets te nadrukkelijk dat hij van sequels houdt, en we kunnen niet om het feit heen dat dit toch in dit geval is omdat hij met het opvoeren van hetzelfde kunstje een tweede keer langs de kassa passeren betekent. De cast wordt weliswaar wat uitgebreid met interessante namen als Helen Mirren en Ed Harris, maar wie op een heruitgave van de confrontatie tussen Cage en Harris uit The Rock zit te wachten, zal honger blijven lijden. National Treasure 2 is een doorsneetje van het soort films waar Jerry Bruckheimer zijn naam doorgaans aan verbindt als producent.

BEELD EN GELUID
Zelfs in de vele donkere scènes in vochtige grotten met niet al te veel natuurlijk licht blijft het contrast meer dan voldoende in deze anamorfische transfer. Kleuren zijn niet té overgesatureerd, compressie is minimaal, zelfs wanneer er nogal veel jachtige camerabewegingen te zien zijn, en zoals het een recente film betaamt bevat National Treasure 2 geen printbeschadigingen van betekenis. In de panoramische shots van bijvoorbeeld Mount Rushmore was een beetje meer detail echter geen overbodige luxe geweest. Alhoewel de Engelse Dolby Digital 5.1-geluidstrack een fijne belevenis is, met genoeg knallende surroundeffecten, worden we op deze disc weer eens royaal gescrewed, want voor een Engelse DTS-track was er geen plaats, maar blijkbaar voor een Italiaanse dub in DTS 5.1 wél. Begrijpe wie begrijpen kan. Al bij al is er bij een actiefilm van dit kaliber op gebied van geluid waarschijnlijk wel méér mogelijk.

EXTRA'S

Naast een stel cross-promotionele trailers voor zowel cinema als dvd is de enige extra op de eerste disk een audiocommentaartrack. Naast regisseur Jon Turteltaub is van alle castleden oudgediende Jon Voight uitverkoren om een rondje mee te kouten over effecten, productie, locatie, muziek en diens meer. Turteltaub drukt zijn visie het hardste door en in sommige scènes zit Voight er echt voor spek en bonen bij.

Op disk 2 wordt de aftrap gegeven met vijf verwijderde scènes, die alle vijf van een kleine intro door Jon Turteltaub voorzien zijn. De scènes verwijderen heeft in de meeste gevallen het tempo van de film wat versneld, wat niet echt een slechte zaak is. The Treasure Reel bevat niet meer dan vijf minuten gegiechel en gegibber, en dient meer als bladvulling dan wat anders. Meer substantieel is een collectie van acht documentaires. "Secrets of a sequel" (7 min.) is een wollige en erg promotioneel getinte bijdrage waarin onder meer regisseur Turteltaub, producent Jerry Bruckheimer en castleden Nicolas Cage en Diane Kruger mogen komen vertellen hoe zeer ze na deel 1 meer cash nodig hadden. "The Book of Secrets on location" (10 min.) geeft een forum aan de crew, vooral de location scouts, en castleden Justin Bartha en Helen Mirren, en behandelt onder meer de complicaties bij het schieten in Londen. Inhoudelijk is dit echter ook een mager beestje, want er wordt iets te veel en te vaak et loze kreten omgesprongen hoe geweldig iedereen het wil vindt om in Londen (Parijs, Bachten-de-keuppe...) te zijn. "Street stunts: Creating the London chase" (10 min.) gaat over het gecompliceerde stuntwerk dat te pas is gekomen bij de demolition derby in Londen, en in "Underground action" (7 min.) krijgen we wat beelden op lokatie van de Mount Rushmore-scènes te zien. Daarop wordt nog wat voortgeborduurd in "Evolution of a golden city" (10 min.), waarin we de maquettebouw van Cibola te zien krijgen. In "Knights of the golden circle" (3 min.) vertellen de maker en enkele historici ons heel kort iets over de historische achtergronden van de Amerikaanse burgeroorlog. Dit stukje is te kort om iets substantieels te kunnen bijdragen. Ook "Cover story: Creating the president's book" (5 min.), waarin de creatie van het boek waar de titel naar verwijst uit de doeken wordt gedaan, is aan de korte kant, zeker in verhouding tot het werk dat daarin is gestoken. "Inside the Library of Congress" (9 min.) tenslotte gaat over het bewaren van manuscripten in de genoemde bibliotheek, maar ook dit is nogal promotioneel getint en moet vooral de kijker aansporen om eens een bezoekje aan het museum te brengen. Gaat u tenslotte zelf eens graag op zoek naar een schat, dan moet u maar eens proberen alle easter eggs te vinden. Onze eigen bevindingen terzake kan u hier vinden.

CONCLUSIE

Voor een sequel met inhoudelijk niet echt veel substantie is National Treasure 2 nog behoorlijk te doen, maar voor een portie diepgang moet u elders wezen. De dvd heeft een aanvaardbare beeld-en geluidskwaliteit, zonder echt uit te schieten naar boven of beneden; het pakketje extra's is ook acceptabel.