FILM
Het is al de derde keer dat een filmversie van Richard Mathesons roman de weg naar het witte doek vindt, maar het is pas de eerste keer dat een verfilming dergelijke blockbuster-allures aanneemt. Er is dan ook op geen dollar min of meer gekeken om deze groots opgezette productie tot stand te brengen. Bovendien is niemand minder dan superster Will Smith binnengehaald om de rol van zowat het enige karakter in de film, zijnde dokter Robert Neville, te vertolken.

Maar we lopen vooruit op de zaken. We schrijven de nabije toekomst. Een middel om kanker te genezen heeft een averechts effect op de bevolking. Zowat de voltallige mensheid sterft een verschrikkelijke dood en het resterende gedeelte muteert in afzichtelijke, zonvrezende gedrochten. Behalve één persoon: dokter Robert Neville, voor de virusuitbraak werkte hij als wetenschapper bij het Amerikaanse leger en schijnbaar is hij de laatste levende persoon op aarde. Dagelijks toert hij samen met z’n trouwe viervoeter rond in het desolate New York op zoek naar eventuele overlevenden van de ramp. Hij stuurt radioboodschappen de wereld in en in afwachting van enige reactie voert hij tests uit om een antigif te vinden voor het verschrikkelijke virus. Tests die hij niet alleen op kleine dieren uitprobeert, maar ook op gevangengenomen monsters, een gevaarlijke bezigheid waar Neville zich aanvankelijk met succes van kwijt.

Eerst de positieve punten van deze grootschalige productie: het verlaten New York wordt prachtig in beeld gebracht en roept voor de kijker het ultieme gevoel van eenzaamheid op. De vereenzelviging met de protagonist verloopt van een leien dakje en we worden onmiddellijk in de film gezogen. Will Smith is het tweede en laatste positieve punt aan deze prent. Dat Smith superster genoeg is om dergelijke actie- en sciencefictionprenten te dragen wisten we al langer dan vandaag. Hij brengt het karakter met veel charisma, empathie en geloofwaardigheid. Daar waar de doorsneeactieheld stopt, gaat Smith nog net dat stapje voort door z’n karakters langzaam verdwijnende sociale vaardigheden perfect in beeld te brengen.

Jammer genoeg stopt het daarmee. Iets meer na het uur zakt de film als een pudding in elkaar. De gebruikte CGI om de zombies uit de film te genereren is van een bedenkelijke kwaliteit, om nog maar te zwijgen over de beperkte gedragingen van hun ‘leider’. We refereren graag naar het recentelijk geslaagde 30 Days Of Night om te tonen hoe het wel moet.

BEELD EN GELUID
Behalve hier en daar een lichte filmgrain is er niks op te merken aan dit anamorfe 2.40:1-beeld. Een sterk zwartniveau, veel contrast en scherpte plus een rijk kleurenpalet. Wat kan een mens nog meer verlangen? Op geluidsvlak zit het ook goed: een dynamische 5.1-track waarin vooral de ondersteuning van de sterke basklank opvalt. Het geluid is op sommige momenten overweldigend en komt van alle kanten op je af. Gelukkig heeft dat op geen enkel ogenblik een overstemming van de dialogen tot gevolg.

EXTRA'S
De eerste van de twee schijven bevat naast de film ook een viertal zogenaamde 'animated comics'. Verschillende artiesten uit het DC/Vertigo-comic-ereldje lieten 4 van hun I Am Legend-gelinkte comics animeren. Alhoewel de ene al beter is dan de andere, hebben ze allevier iets gemeenschappelijk: de 2D-monsters zijn veel beter ontworpen dan hun 3D-tegenhangers uit de film zelf.

Schijf 2 bevat de film met een alternatief einde en een extra duurtijd van zo'n 4 minuten. Aangezien de toon minder optimistisch is, sluit dit einde meer aan bij het originele slot uit het boek, zij het niet voor de volle 100%. Voorts is er een making-of die zo'n 50 minuten beeldmateriaal van achter de schermen bijdraagt. Er zijn interviews met de acteurs, regisseur, producent en zelfs de auteur van het boek. Voorts zien we bijv. ook hoe Manhattan afgesloten wordt, hoe men Smith en z'n hond voorbereidt op bepaalde scènes, hoe New York omgetoverd is tot een verlaten oord, etc... De laatste extra is een twintig minuten durende featurette over de mogelijkheid dat een effectief virus zowat de hele wereldbevolking uitroeit. Het wordt vrij professioneel gebracht met interviews uit o.a de Harvard Medical School en de conclusie is dat de virusbenadering uit deze film wel eens akelig dicht de waarheid zou kunnen benaderen.   

CONCLUSIE
Behalve een slappe 25 à 30 minuten aan het einde van de prent, bezit deze I Am Legend toch héél wat kwaliteiten. Will Smith staat zoals gewoonlijk als een huis en het verlaten New York wordt prachtig in beeld gebracht. Beeld en geluid zijn van een voorbeeldige kwaliteit en de extra's zijn eveneens niet te versmaden. Liefhebbers van het genre mogen zich deze dvd aanschaffen met de ogen dicht, de rest raden we een huurbeurt aan.