FILM
Jake (Heath Ledger) en Will (Matt Damon) Grimm zijn twee 18de eeuwse versies van de Ghostbusters: in ruil voor een niet geringe betaling verhuren ze hun diensten om goedgelovige dorpelingen te verlossen van alle demonen, heksen en trollen die hen het leven zuur maken. De twee pseudowetenschappers hebben echter twee mannetjes ingehuurd (Julian Bleach en Bruce McEwan) die op hun verzoek spookje gaan spelen, in ruil voor een vorstelijke gage van één tiende van de winst (ze kunnen zelfs marchanderen tot ze elk 1/20ste krijgen!) Helaas komt aan de zegetocht van de Grimms door het door de Fransen bezette Duitsland (we vermoeden dat Pruisen wordt bedoeld, want "Duitsland" bestond eind 18de eeuw nog niet) een einde wanneer het duo gevangen genomen wordt door generaal Delatombe (Jonathan Pryce), op overigens terechte beschuldiging van aftroggelarij. De generaal wil het wel met hen op een akkoordje gooien: in een nabij gelegen dorpje temidden een strook creepy bossen verdwijnen er regelmatig kinderen, en de bevolking gelooft dat er échte hekserij aan het werk is. De twee krijgen hun vrijheid terug als ze het gevaar kunnen bezweren. Met de lichtjes verveldende officier Cavaldi (Peter Stormare) als chaperon en lokale schoonheid Angelika (Lena Headey) als gids trekken de twee het bos in, om dan tot de ontnuchterende conclusie te komen dat ze ditmaal een échte heks (Monica Bellucci) tegenover zich hebben staan. De heks heeft een duivels pact gesloten om het eeuwige leven te kunnen verkrijgen, maar ze is er eeuwige schoonheid bij vergeten te vragen, en ziet er na 500 jaar ongeveer uit als de gemiddelde groupie van Frans Bauer. Met behulp van een weerwolf die ze verleid heeft met haar charmes is ze het brein achter de ontvoering van de meisjes; als ze er twaalf heeft, zal ze - uiteraard ten koste van hun leven - haar schoonheid terug kunnen recupereren, die voorlopig alleen nog maar in een spiegel zichtbaar is. Maar uiteraard zullen de Grimms daar een stokje voor steken. Eén en ander brengt tussen de broers wel een paar onverwerkte jeugdtrauma's naar boven. Én ze zijn allebei verliefd op Angelika.

Na films als 12 Monkeys en Brazil en andere films die enfant terrible ex-Monty Python Terry Gilliam vooral draaide om de Hollywoodstudio's mee tegen de haren in te strijken, is deze Brothers Grimm zijn meest commercieel toegankelijke film totnogtoe, waarin hij braafjes de wil van de studio's volgde, en zijn creatieve ei meer op het gebied van de visualisering kwijt kon. Het scenario van The Brothers Grimm is er ééntje van dertien in een dozijn: een oneerbiedige en historisch compleet onjuiste biografie over de wereldberoemde sprookjesvertellers, waarbij die de mosterd uit veel van hun sprookjes zoals Roodkapje en Repelsteeltje volgens Gilliam althans zouden gehaad hebben bij de avonturen die ze als rondreizende exorcisten hebben opgedaan. Gilliam waagt zich met deze film bovendien voor het eerst in zijn carrière op het gladde ijs van de CGI-trucages, en we moeten toch zeggen dat die niet altijd even geslaagd zijn: de morphende weerwolf kan er nog net mee door, maar de scène met het paard dat een meisje opeet, had even goed kunnen uitbesteed worden aan een eerstejaarsstudent informatica. De film bevat redelijk wat humoristische momenten, maar het zijn eerder zoals we bij Gilliam gewoon zijn subtiele speldeprikken in plaats van burleske lach-of-ik-schiet humor. Dit laatste soort van geintjes, vooral aangebracht door het personage dat Peter Stormare neerzet, is eigenlijk de zwakste schakel van de hele film.

Voor een film met een 12-rating weet Gilliam bovendien de grenzen van de horror wel wat ver te drijven: alhoewel de hoeveelheid bloed beperkt blijft, wordt er toch een lijk in tweeën gehakt, en een andere ongelukkige wordt door de takken van een levende boom gespietst door blijkbaar al zijn lichaamsholten tegelijk. En ook mensen die een aversie hebben van slakken, kakkerlakken of van die witte krioelende spinnetjes kunnen we deze film niet echt aanbevelen. Qua art direction heeft Gilliam goed naar Sleepy Hollow van zijn collega Tim Burton gekeken, zij het dan alleen voor de stijlkenmerken, want het scenario van The Brothers Grimm is veel rechtlijniger, eigenlijk atypisch Gilliam. Alhoewel. Gilliam heeft vooral jonge goden Ledger en Damon goed tegenover elkaar gecast, en hun personages botsen telkens weer opnieuw over het feit dat de goedgelovige Jake het laatste geld dat eigenlijk voor zijn zieke zusje bestemd was, heeft verbrast aan een charlatan die hem 'toverbonen' heeft aangesmeerd. Jake is altijd een beetje een dromer gebleven, terwijl Will meer nuchter is, en pragmatisch de zakelijke kant van de dingen afweegt. Maar de manier waarop het verhaal uiteindelijk zich ontwikkelt, de plannen van de boze heks in het bos uiteindelijk zich ontvouwen voor de ogen van de broers, en hoe ze daar, zij het met een arsenaal aan coole 18de eeuwse gadgets, het hoofd aan weten te bieden, laat eigenlijk weinig ruimte voor verrassingen. De cast stelt wat teleur, zowat alle nevenfiguren zijn voor de goeiekoop in Tsjechië opgevist - waar de film ook gedraaid is - met dan misschien de notoire uitzondering van Monica Bellucci, die we sinds haar optreden in Malèna als één van de mooiste vrouwen op aarde beschouwen, en die in deze film van pure wellust er bijna Heath Ledger zijn oren afbijt. Die scène alleen al is het geld waard.

BEELD EN GELUID
The Brothers Grimm wordt door E1 Entertainment weer in een bare bones-versie afgeleverd, die dus niet zo bijster veel qua specificaties verschilt van de dvd, die ook al, zij het zonder deze te vermelden, een DTS-track bezat. De enige track die men hier kan beluisteren is een DTS-HD MA 5.1-track die toch nogal wat ambiance en feeling bezit; in het angstaanjagende bos hoor je de volgens opvliegen, d'r zit richtingsgevoel in de scène waarin de Grimms in een schuur een hoop booby-traps hebben aangebracht om de lokale bevolking een rad voor ogen te draaien, en de inspanning wordt eigenlijk de hele film lang volgehouden: alhoewel het niet echt de meest grootste soundsetting aller tijden is, kan The Brothers Grimm op gebied van geluid meer dan eens de interesse wekken. De beeldkwaliteit is daarentegen redelijk sober, de kleuren zien er gedempt uit, en over de donkerste scènes hangt er altijd een witte waas, die maakt dat het contrast niet echt schokkend is. Echte printbeschadigingen of compressieproblemen hebben we echter niet gezien, en met de scherpte valt het nog redelijk mee.

EXTRA'S
Bij het opstarten begint de disc met enkele cross-promotionele trailers, en that's it.

CONCLUSIE
The Brothers Grimm is tenminste wel met de juiste specificaties op de disk gezet, en al bij al valt de doorsnee kwaliteit nog best mee; zeker als je er rekening mee houdt dat de Blu-ray geen PAL-speedup heeft en wel degelijk 1080p is en niet 1080i zoals E1 Entertainment al wel eens durft, krijgt de Blu-ray-disk de voorkeur over de dvd.