FILM
Zeven studenten die in hun middelbare jaren onafscheidelijke vrienden waren, hebben moeite om hun weg in de volwassen wereld te vinden. Leslie (Ally Sheedy) en Alec (Judd Nelson) waren vroeger altijd het perfecte koppel, en nu ze hebben besloten om gaan samen te wonen, probeert Alec Leslie te overtuigen om met hem te trouwen. Probleem is dat Alec het huwelijk als een soort therapie ziet om van zijn eigen losbandig gedrag verlost te geraken. Enkel zijn vriend Kevin (Andrew McCarthy), een verlegen would-be schrijver, is op de hoogte van zijn systematisch overspel. Wanneer op een feestje Leslie Alec beschuldigt van overspel, denkt die dat Kevin zijn mond voorbijgepraat heeft, en vliegen ze elkaar naar de hals. Kevin heeft zijn onuitgesproken liefde voor Leslie totnogtoe enkel kunnen substantiëren door een reeks foto's van Leslie te bewaren in een koekjesdoos. De nakende scheiding tussen Leslie en Alec zou voor hem wel eens de allerlaatste kans kunnen zijn om zijn liefde voor haar te kunnen opbiechten. Wendy (Mare Winningham) is nog verre van aan trouwen toe, ondanks de vriendelijke bemoeienissen van haar steenrijke vader, die haar aan een andere rijkeluiszoon wil koppelen en aan een huwelijk denkt in termen van aandelen in elkaars onderneming. Wendy is al jaren verliefd op de rebelse saxofonist Billy (Rob Lowe), die intussen al een tienerhuwelijk, een vaderschap en een echtscheiding heeft moeten verwerken, en van de éne job in de andere sukkelt. Kevins kamergenoot Kirby (Emilio Estevez) heeft het intussen zwaar te pakken van de oudere Dale (Andie McDowell), een verpleegster, die hij met de moed der wanhoop stalkt. Jules (Demi Moore) tenslotte probeert zich op haar werk via de lakens van haar baas naar de top te werken, maar worstelt wel met een drugprobleem en een met de dag groter wordend onevenwicht op haar kredietkaart.


Met de huidige revival van de eighties, leek het ons interessant één van de grootste bioscoophits uit die tijd nog eens boven te halen. St. Elmo's Fire is een doorwinterde coming-of-age film, waarbij de op zich niet zo boeiende beslommeringen van een zevental zeer herkenbare karakters op een intelligente en vlotte manier worden verweven tot een solide en lekker voortkabbelend tiener-drama, dat naadloos in het rijtje van zijn tijdgenoten past, waaronder Some Kind Of Wonderful (Howard Deutch) en The Breakfast Club (John Hughes). De uitgangspunten lijken misschien op het eerste zicht nogal banaal, en erg veel spektakel vind je in deze film niet terug, maar de thematiek van het volwassen worden is een tijdloos gegeven, ingekleurd met thema's als liefde en scheiding, het zoeken naar een stukje eigenwaarde en naar evenwicht in je leven. Het leuke aan dit soort films is dat er zonder overdreven moraal enkele wijze simpele levenslessen uit kunnen worden getrokken. Iedereen zal zich ongetwijfeld wel kunnen tenminste gedeeltelijk inleven in de beslommeringen van één van de hoofdrolspelers, en misschien was in dat opzicht de briljantste zet van regisseur Joel Schumacher om zeven jonge, veelbelovende maar in die tijd relatief onbekende acteurs - eertijds ook de brat pack genoemd - die klaarblijkelijk overlopen van talent, hun ding te laten doen. Het talent en de screentime is bovendien vrij homogeen verdeeld, zodanig dat geen van de zeven protagonisten overwicht krijgt op de rest, wat een goeie zaak is. Kortom, St. Elmo's Fire heeft zichzelf overleefd, en het gros van de cast heeft de film als een springplank naar een succesrijke carrière kunnen gebruiken.


BEELD EN GELUID
Ondanks het feit dat de film slechts op een single layer disc gezet is, heeft Columbia met deze release alweer een kwaliteitsprodukt afgeleverd. Vooral het feit dat deze intussen zeventien jaren oude film er uitziet alsof hij vorig jaar nog is gedraaid, verdient bewondering. De ouderdom kan niet volledig onder de mat geschoven worden, maar de kleuren zien er rijk en vibrant uit - kijk maar eens naar de scènes in de appartementen van Jules - de scènes in het stamcafé van de vrienden zijn gedetailleerd en scherp, en ook in de donkerdere scènes is nog voldoende scheidend vermogen aanwezig. Ruis of artefacts van betekenis zijn niet aanwezig. Er zit een klein beetje telecine-wobble in de openingstitels, maar in de film zelf is deze, als deze nog aanwezig is, amper merkbaar. Het geluid is een ander paar mouwen: vreemd genoeg heeft men voor deze release geopteerd voor een Dolby Digital 4.0-track, waarbij dus enkel de drie voorste kanalen en een surround-kanaal gebruikt worden. Alleszins beter dan het originele tweekanaalsgeluid waarin de film geschoten werd, maar waarom geen upgrade naar een 5.1-track? De dialoog is duidelijk en wordt niet overstemd door de achtergrondgeluiden of de muziek, maar klinkt vrij frontaal en niet erg gericht, wat jammer is voor een film waarin een hoop verschillende personages door elkaar praten, zoals hier het geval is. Het LFE-kanaal werd niet gebruikte. De uitgebreide selectie aan jaren '80-muziek klinkt zeer helder en geeft de film net dat tikje authentieke nostalgie mee die het nodig heeft.


EXTRA'S
De disc bevat een Nederlands ondertitelde commentaartrack door regisseur Joel Schumacher. Die heeft het vooral over de cast, met anekdotes over bijvoorbeeld de moeite die ze hebben moeten doen om Andie McDowell in een bijrol te kunnen casten, en niet zozeer over de filmtechnische aspecten. Verder zitten er op de disc nog twee trailers van andere films met Demi Moore vervat, namelijk About Last Night en Mortal Thoughts, en bevat de disc nog een paar lijstjes met andere films van de regisseur en zes van de zeven hoofdrolspelers (Mare Winningham zit er niet bij).

CONCLUSIE
St. Elmo's Fire is een verplichte brok jeugdnostalgie voor iedereen van 25 jaar en ouder, met feitelijk een boodschap voor iedereen die ooit jong geweest is.