FILM
De mierenkolonie van werkmier Flik (Dave Foley) heeft nu niet dadelijk wat je noemt een luizenleven. De mieren werken de poten van onder hun lijf om voedsel te verzamelen, dat systematisch wordt ingepikt door de sprinkhaan Hopper (Kevin Spacey), die samen met zijn knokploeg de mieren komt terroriseren. Door Fliks onhandigheid belandt dit jaar tot overmaat van ramp de voedselstapel in de rivier; als compensatie eist Hopper tegen het vallen van het laatste blad het dubbele van wat hij gewoonlijk wil. Flik wordt er door de prinses van de mieren, Atta (Julia Louis-Dreyfus) uitgeknikkerd, met als handig excuus dat hij een reis moet ondernemen naar de buitenwereld om een oplossing voor hun probleem te zoeken. Flik beeldt zich hierbij in dat, als hij maar een bende nog grotere schurken dan de sprinkhanen kan vinden, hij ze hopelijk kan bewegen om Hopper en de zijnen eens flink in te peperen. Hij belandt daarbij bij het reizende circus van P.T. Flea (Brad Garrett), die net zijn personeel
en masse heeft afgedankt nadat er een gevaarlijk nummer bijna fataal is afgelopen. Door een opeenvolgende reeks misverstanden volgt het bonte gezelschap Flik, in de waan dat ze de voorstelling van hun leven gaan geven. En op een manier is dat ook wel zo.
Na het kritische en commerciële succes van
Toy Story zocht en vond het team van John Lasseter een waardige opvolger in dit klassieke verhaal van de onderdrukte zwakkelingen die het opnemen tegen een brutalebende pestkoppen. De invalshoek van het verhaal mag dan niet bijster origineel zijn, en de karakters een beetje karikaturaal, de ruggengraat waar de verdere succesfilms van Pixar van getuigen is in deze prent al duidelijk te zien.
A Bug's Life bevestigde alvast dat het succes van
Toy Story geen toevalstreffer was, en dat het genre van computeranimatiefilms levensvatbaar was. De passie waarmee filmmakers als John Lasseter en Andrew Stanton begeesterd zijn, maakt hen tot een generatie boeiende tekenfilmmakers, die de beproefde recepten met een nieuw gevoel voor smaak aan hun publiek kan serveren. Bovendien moet het na
Toy Story een redelijke beproeving geweest zijn om opnieuw een kwalitatieve familiefilm af te leveren met de grote bazen van Disney, de aandeelhouders en meedogenloze critici die op de vingers zitten te kijken. Het verdient dan ook alle respect dat de scenaristen niet hebben geprobeerd om hun eerste film klakkeloos te kopiëren, maar er een soort van antropomorfe versie op kindermaat van
Seven Samurai van hebben gemaakt, gekruid met een fikse portie Jean de la Fontaine. De studio heeft nooit echt gerekend op
star power van de acteurs om hun films een duwtje in de rug te geven: alhoewel Kevin Spacey als wreedaardige Hopper natuurlijk een zekere naambekendheid geniet, stuurt Pixar voor hetzelfde geld een nobele onbekende als Dave Foley in het veld, of rekent op hun vaste waarden als Joe Ranft; de casting is met zorg gedaan en bezorgt de film alleszins meerwaarde.
A Bug's Life is niet het hoogtepunt in het oeuvre van Pixar, maar er is niet echt sprake van laagtepunten.
BEELD EN GELUID
Zonder uitzondering brengt Pixar met deze Blu-ray alweer een kwaliteitsproduct uit dat op technisch vlak niets aan kracht verloren heeft door de ouderdom. Vooral het magnifieke kleurenpalet waarin alle subtiliteiten van de animatie tot hun recht komen, is een aaneenschakeling van superlatieven. Ten opzichte van de
dvd, waar reeds het maximaal technisch haalbare werd uitgehaald, en de eerste digital-digital transfer was, is de film in high definition nog net dat ietsje spectaculairder. Uiteraard is er op deze digitale bron geen enkele onrechtmatigheid of artefact te bemerken, en zijn vuile trucjes als edge enhancement compleet overbodig. Het niveau van detaillering is griezelig perfect en de zwarte en heldere aflijning maakt dat deze film ook weer straalt. Het enige wat op te merken valt, is dat zelfs voor Pixar de technologische verfijning de film intussen ingehaald heeft. Het geluid werd opgewaardeerd naar een propere DTS-HD MA 5.1-track met goeie dialogen, leuke surroundeffecten zoals het daveren van het mierennest wanneer de sprinkhanen-
stampede arriveert en kwetterende vogeltjes. De goed verstaanbare dialogen springen van speaker naar speaker in bijvoorbeeld de scène waarin de insecten hun circusact uitvoeren.
EXTRA'S
Totnogtoe kregen we in onze contreien enkel een
magere dvd-release, waar in de Verenigde Staten in 2003 een Collector's Edition de schappen sierde. Met de komst van deze Blu-ray wordt al het materiaal terug bij elkaar gebundeld, en er werd nieuw materiaal toegevoegd; de enige opmerking is dat een deel van het oude materiaal nog is uitgevoerd in standaard definitie, maar dat mag de pret niet drukken.
Als u het
kortfilmpje "Geri's Game" (5 min.) al niet lang kent van op de
Pixar Short Film Collection, dan hebt u aan deze fantastische cartoon over een oud mannetje dat schaak speelt aan zichzelf nog een flinke dosis genot te betrekken. Het filmpje was één van de enige bonussen die op de originele dvd reeks prijkten. Voor de nieuwe Blu-ray werd er echter een nieuwe
Filmmaker's Roundtable (21 min.) opgenomen, waarop regisseurs John Lasseter, Andrew Stanton en producenten Kevin Reher en Darla Anderson terugblikken op de tweede film die ooit uit hun studio kwam gerold. Anders dan de meeste dergelijke featurettes heeft deze niet dadelijk iets zelfcomplimenterends, en alhoewel de zelfzekerheid er bij de deelnemers afstraalt, lijkt de inzet bij iedereen in het panelgesprek oprecht.
A Bug's Life First Draft (11 min.) toont ons aan de hand van storyboards een hele nieuwe versie van hoe de film er in eerste instantie had uit kunnen zien. Lasseter en de zijnen zijn duidelijk geïnspireerd door het vroege werk van Walt Disney, en Lasseter en Stanton presenteren hier een lichtjes aan de hoofdrilm gerelateerde
cartoon uit de
Walt Disney Silly Symphony-collectie
Grasshopper & The Ants" (9 min.). Een Pixarfilm is niet compleet zonder een geëngageerde, zeer informatieve
audiocommentaartrack. Hierin vertellen John Lasseter, Andrew Stanton en Lee Unkirch over de ontstaansgeschiedenis van hun tweede langspeelfilm, de technische en inhoudelijke kapen die te omzeilen waren en leggen ze verbanden met hun overig oeuvre.
In de sectie
Pre-production vinden we eerst de zogenaamde
Fleabie reel (4 min.) terug. Dit is een bizarre promofilm waarmee Lasseter met behulp van een pop de executives van Disney moest overtuigen om geld in hun project, dat nog gewoon
Bugs heette, te stoppen. In
Storyboard and editorial (6 min.) komen we niet alleen te weten wat een storyboard is, maar wordt dit ook nog eens geïllustreerd aan de hand van materiaal uit de film, gepresenteerd door wijlen Joe Ranft. In
Storyboard-to-Film Comparison (14 min.) zien we de scène waarin Dot wordt gered van de vogel, eerst in storyboardvorm, dan in de finale opzet, en tenslotte met split screen naast elkaar. Jammer genoeg speelt het segment niet met een multi angle-optie af, maar sequentieel. In de verwijderde scènes (5 min.) zien we de originele openingssequentie, die zich afspeelt in een museum, alsook een alternatieve scène waarin P.T. Flea zijn personeel aan de deur zet. De
Research Documentary (5 min.) bevat wat los beeldmateriaal waarmee de animatoren hebben geprobeerd hun stijl om te filmen vanuit het standpunt van de insecten te verfijnen.
De sectie
Production bevat eerst de korte
EPK-documentaire Behind the scenes of A Bug's Life: Production feature documentary (4 min.). De volgende featurette
Voice casting (4 min.) bevat losse fragmentjes interview met de stemmencast, onder wie een hoogstverbaasde Dave Foley die de hoofdrol heeft gekregen, en een piepjonge Hayden Panettiere die tegenwoordig grote naambekendheid heeft gekregen voor haar rol van Claire Bennet in
Heroes. In de
Early tests (6 min.) proberen de animatoren uit of bepaalde bewegingen vlot genoeg overkomen. In de laatste Production-sequentie kijrgen we een
Progression demonstration (13 min.) zijnde de
flaming death-scène in verschillende stadia van afwerking, gaande van storyreel over layout, eerste animatie en na toevoeging van belichting en schaduw. Ook hier was waarschijnlijk een multi angle-presentatie een welkomen feature geweest.
Er wordt redelijk aandacht geschonken aan invoegen van geluidseffecten in
Sound Design (13 min.), waarin sounddesigner Gary Rydstrom de effecten op een overzichtelijke manier opbouwt. In de promotiesectie krijgen we
twee trailers, en een grappig stukje
faux interview waarbij presentator Jeff Kurtti zogezegd op de scène praat met Flik, Hopper, Heimlich en Francis alsof het echte acteurs waren. Waarom er op de aftiteling van Pixarfilms altijd nepbloopers staan, ziet u in
The Story Behind the Outtakes (4 min.), en twee zulke
outtake reels (5 min.) sluiten de bonussectie af.
Ik ga echter wat in de score van de extra's plukken, want we worden ten opzichte van de Amerikaanse release weer eens benadeeld. Een galerij met tekeningen en schetsen die tussen Pre-production en Production thuishoort, is verdwenen op de Benelux-release, alsook de postercampagne.
CONCLUSIE
Nu
The Incredibles en
Finding Nemo nog, en de ganse backcatalogus van Pixar is op Blu-ray verschenen. Dit is een waardige Blu-rayrelease, maar wie een fetisjisme heeft voor complete bonussecties moet naar de Amerikaanse versie uitwijken.