FILM
Mark is een gewone man. Hij is getrouwd, heeft een huis, een job en zijn vrouw is zwanger van hun eerste kindje. Hoewel zijn leven allerminst spannend is, lijkt Mark zijn weg wel gevonden te hebben. Marks oude vriend Kurt leidt een heel ander leven, vrij en ongeboden. Hij is alleen en trekt zich geregeld terug in de natuur. De vriendschap tussen de twee is door de jaren verwaterd en ze zien elkaar steeds minder. Wanneer Kurt Mark opbelt en hem uitnodigt voor een nachtje kamperen bij een warmwaterbron, gaat Mark graag op het aanbod in, ondanks het feit dat zijn vrouw daar allerminst gelukkig mee is. Tijdens hun tocht wordt het duidelijk hoe sterk hun levens wel verschillen. Ze ervaren ook dat het niet altijd gemakkelijk is om afscheid te nemen van je jeugd.


Beschrijven wat er in Old Joy gebeurt, is simpel. Er gebeurt namelijk helemaal niets in deze film. Er wordt overigens amper in gesproken. Meestal zien we alleen beelden van de weg en de bossen of staren de personages gewoon voor zich uit. De kleine gesprekjes die er toch ontstaan, gaan over koetjes en kalfjes; over een vreemde ontmoeting die Kurt gehad heeft, over augurken of over elementaire deeltjes. Hoe de twee vrienden omgaan met hun vervlogen jeugd wordt amper besproken, maar dat blijkt wel uit heel de film. Hoewel het op zich een onderwerp kon zijn dat heel wat mensen aanspreekt, slaagt deze film er niet in enige gevoelens bij de toeschouwer op te wekken. Dit is waarschijnlijk mede het gevolg van de zwakke personages: Mark is een spreekwoordelijke ‘platte kaas’ en Kurt is gewoon vreemd. Het enige personage dat nog levend en normaal lijkt te zijn is Lucy, de hond van Mark. Dat beestje kwispelt nog wel eens waardoor ze meer emotie toont dan de twee heren op eender welk moment tonen.

Het geluid stelt ook niet veel voor. Behalve het feit dat het geluid alleen stereo is, hebben we een probleem met het volume: er wordt bijzonder weinig gezegd in de film, maar de paar dialogen die er dan toch zijn, zijn zo stil dat je serieus aan de volumeknop moet draaien om toch nog iets te verstaan.