In 1943 worden de Amerikaanse troepen ingezet op het eiland Guadalcanal in de South Pacific met de opdracht om een Japans bolwerk op het strategische eiland te veroveren. Terwijl ze moeizaam hun weg banen door de dichte jungle storten sommige soldaten ineen van fysieke uitputting terwijl anderen alles wat hen is aangeleerd ernstig in vraag beginnen te stellen. Wanneer het uiteindelijk tot een gewelddadig treffen komt met de Japanners beginnen sommigen hun verstand te verliezen en gaan ze compleet door het lint. De hele missie wordt grotendeels gevolgd door de ogen van vijf mannen die deel uitmaken van Charlie Company: Luitenant Kolonel Tall (Nick Nolte uit Hotel Rwanda), een onverzettelijke vechter die de mening is toegedaan dat zijn participatie aan de oorlog de enige manier is om te bewijzen dat hij een geboren leider is; Private Witt (James Caviezel uit The Passion Of The Christ) die tot de vaststelling komt dat de oorlog waarin hij terechtkomt een smerige affaire is die hij zo snel mogelijk de rug wil toekeren; Sergeant Welsh (Sean Penn uit Milk), de ongevoelige cynicus; Private Bell (Ben Chaplin uit London Boulevard) die niet kan ophouden te denken aan de mooie vrouw waarmee hij gaat trouwen en Sergeant Staros (Elias Koteas uit The Curious Case Of Benjamin Button) die het helemaal oneens is met de opvattingen van Luitenant Kolonel Tall.

Nadat hij met Badlands (uit 1973) en Days Of Heaven (uit 1978) twee van de meest toonaangevende films uit de jaren 70 op zijn conto schreef, verdween de Amerikaanse cineast Terrence Malick voor een periode van maar liefst twintig jaar van het Hollywood-toneel. Pas in 1998 liet hij opnieuw van zich horen met dit oorlogsepos, een filmadaptie van een roman uit 1962 over het gevecht in Guadalcanal tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wat timing van de internationale bioscooprelease betreft was Malick beter wat vroeger uit zijn lange winterslaap ontwaakt, want daardoor kwam zijn film amper vijf maanden na het alomgeprezen Saving Private Ryan in de zalen. Die instantklassieker van Steven Spielberg was een baanbrekende film voor zijn tijd die maar liefst vijf Oscar-beeldjes in de wacht sleepte en mede daardoor massaal aandacht kreeg in de media. Daarnaast blijft Spielberg zijn magnum opus ondanks het gruwelijk realisme ook nog steeds een stuk makkelijker te behappen dan de offstream, als episch gedicht aanvoelende emotrip van Malick. Door deze factoren is The Thin Red Line onterecht een beetje in de obscuriteit gedrukt en de ratings op IMDb bevestigen dat : Spielbergs film krijgt een hogere gemiddelde score en is ook door vijfmaal meer leden bekeken dan Malicks film die in hetzelfde jaar ook voor zeven Oscars genomineerd was maar er geen enkele won. De regisseur moest genoegen nemen met een Gouden Beer op het Filmfestival van Berlijn in 1999.

De film heeft een overwegend filosofische inslag en moet het vooral hebben van de prachtig in beeld gebrachte scènes, met een nauwgezette focus op contrast en menselijke ontbering. Zo confronteert de regisseur de kijker met de paradox tussen het geweld van de oorlog en de paradijselijke natuur van de eilanden in de Stille Oceaan. Zoals we ondertussen gewend zijn van films van Malick spelen de natuurelementen ook hier opnieuw een grote rol in het geheel. Daarnaast wordt er ook ruimschoots de tijd genomen om de impact van de oorlogswaanzin op elke individuele soldaat in Charlie Company te belichten en ook de Japanse vijanden krijgen een menselijk gezicht in de film. Daardoor kan The Thin Red Line effectief beschouwd worden als een anti-oorlogsfilm die geenszins aanvoelt als een blockbuster die gedragen wordt door heldhaftige speeches of epische veldslagen. In plaats daarvan behandelt de film grote thema's zoals mens versus natuur, de rol van de mens in de wereld, de zinloosheid van het oorlogvoeren en spiritualiteit. Malick biedt ons een vette existentiële kluif waar we onze tanden bijna drie uur lang in mogen vastbijten.

 

The Thin Red Line is met name een chaotische film die gebruik maakt van plotse tempowisselingen om de krankzinnige impact van de oorlog op de menselijke psyche te accentueren. Malicks camera brengt de soldaten frequent in beeld terwijl ze hun eigen geestelijke gezondheid in vraag stellen of herinneringen oproepen aan hun ooit gelukkige, zorgeloze levens. Deze permanente omschakeling tussen de innerlijke reflecties van de soldaten en het tonen van hondsbrutale gevechtsscénes zorgen voor een algemeen gevoel van chaos en ontreddering. Daarnaast is er nog een andere realiteit, namelijk een mooie, vredige, geïsoleerde wereld bevolkt met tal van exotische dieren die voor de soldaten onmogelijk lijkt om binnen te gaan; ze kunnen het voelen - vooral 's nachts wanneer het stil wordt rondom - maar ze dreigen emotioneel in te storten elke keer ze in de buurt trachten te komen van deze utopische leefwereld.

Het is geen eenvoudige taak om met woorden te beschrijven hoe fenomenaal mooi de meegeleverde beeldtransfer met aspect ratio 2.35:1 wel is. Deze vernieuwde high-definition digitale transfer is gesuperviseerd en goedgekeurd door Terrence Malick en cinematograaf John Toll. Hij werd gecreërd met een Spirit 4K Datacine met de originele 35mm negatieven in 4K resolutie. We worden compleet met verbluffing geslagen bij het aanschouwen van het ongelooflijk rijke detail, de fantastische helderheid en het consistente contrast tijdens de bijna drie uur durende film. Het kleurenpalet is waanzinnig mooi en gevarieerd waarbij de rode, groene, blauwe, gele, bruine en zwarte tinten uitzonderlijk goed gesatureerd zijn. Zelfs de donkere scènes in de jungle zien er onweerstaanbaar mooi uit. De natuurbeelden etaleren stuk voor stuk een geslaagd scherptedieptecontrast waardoor sommige beelden bijna als 3D aanvoelen. De gezichten van de soldaten tijdens de close-ups worden ook erg gedetailleerd in beeld gebracht. We kunnen concluderen dat we hier te maken hebben met een beeldtransfer van absolute referentiekwaliteit die zich kan meten met de sublieme beeldtransfer van de film Baraka.

 

We kunnen onze lofzang gewoon verderzetten wat het auditieve aspect betreft, want de oogstrelende visuals worden aangevuld door een uitstekende DTS-HD Master Audio 5.1-geluidstrack. De surroundsoundtrack is geremastered tegen 24-bit van het oorspronkelijke 6-laags magnetische audiospoor en verschillende storende geluiden zijn handmatig verwijderd via Pro Tools HD. Dit resulteert in een zeer dynamische geluidsmix die zonder twijfel de capaciteiten van je geluidssysteem maximaal op de proef stelt. De bastonen zijn overdonderend, de achterste kanalen uiterst actief en effectief en de hoge frequenties worden niet onnodig opgeblazen. De dialogen klinken glashelder en zijn makkelijk te volgen. Het indrukwekkende geluidsspoor komt het meest tot zijn recht wanneer de volumeknop goed wordt opengedraaid. Iedereen spreekt (terecht) vol lof over de geluidstrack op de Blu-ray van Saving Private Ryan - met name de verwoestende openingssène - maar The Thin Red Line krijgt een geluidsbehandeling die er allerminst voor moet onderdoen!

Volgens de backcover staan er maar drie extra's op het schijfje maar in werkelijkheid blijkt het aanbod in de bonussectie veel uitgebreider te zijn. Na een beetje research te hebben gedaan blijkt deze Benelux-uitgave over identiek dezelfde extra's te beschikken als de U.K.-uitgave wat een zeer aangename verrassing is. Het Audiocommentaar met Production Designer Jack Fish, Producer Grant Hill en Cinematographer John Toll is een informatieve mix van technische details en leuke anekdotes aangaande het productieproces van de film. De featurette The Thin Red Line: The Actor's Perspective (22 min.) toont ons interviews met acteurs Elias Koteas, Jim Caviezel, Thomas Jane, Dash Mihok en Kirk Acevedo die vertellen hoe het was om samen te werken met Terrence Malick. De regisseur heeft de reputatie om zoveel mogelijk beelden te schieten in wisselende omstandigheden, wat een overvloed aan beeldmateriaal opleverde; we krijgen hier enkele interessante Deleted Scenes (13 min.) te zien die de definitieve versie van de film niet haalden. De bijna een halfuur durende featurette The Editing of The Thin Red Line: Shaping A Terrence Malick Film (24 min.) toont ons editeurs Billy Weber, Lesley Jones en Saar Klein die een boeiende uiteenzetting doen over hoe het was om een film van Malick te monteren volgens de specifieke visie van de regisseur. De soundtrack is ongetwijfeld één van de hoogtepunten in de carrière van Hans Zimmer die in de onderhoudende featurette Hans Zimmer on The Thin Red Line (16 min.) vertelt hoe hij in contact kwam met Malick en aangenomen werd voor het maken van de filmmuziek. We krijgen zwart-witarchiefbeelden van het gevecht om de Solomon-eilanden te zien in de featurette Guadalcanal in Newsreels (10 min.) die een leuk contrast vormen met de kleurenpracht uit de hoofdfilm. Ten slotte kunnen we ook de originele Trailer nog eens opnieuw bekijken.

The Thin Red Line is naast een spectaculair bigbudgetoorlogsepos met een zeer indrukwekkende acteerbezetting ook één van de meest diepgaande psychologische films die ooit is uitgebracht door een grote Hollywood-studio. Het is een tot nadenken stemmende, poëtische meditatie over mens, natuur en geweld; een reflectieve mijmering over hoe oorlogsgruwel de inborst van de mens voorgoed verandert, perfect balancerend tussen actie en introspectie. De fenomenale transfer die we op deze Blu-ray aantreffen is een ware streling voor het oog en het oor die door zijn audiovisuele grandeur een compleet nieuwe dimensie geeft aan de beleving van dit schromelijk onderschatte meesterwerk. De bonussectie is gevuld met een onderhoudend audiocommentaar en uiteenlopende informatieve featurettes en verdient tevens onze aanbeveling!