Het is ondertussen overduidelijk dat niet iedereen even tuk is op de komische talenten van Will Ferrell, de man die van overacting zijn handelsmerk wist te maken. Wat er ook mag van gezegd worden, met films als Anchorman of het onvolprezen Stranger Than Fiction wist hij ons wel te overtuigen. Helaas, hoezeer we deze komiek ook het voordeel van de twijfel willen geven kunnen we niet anders dan vaststellen dat Land Of The Lost één van de slechtste films is die we ooit hebben gezien. Ligt het dan louter aan Ferrell? Niet echt, want zonder hem was deze film helemaal onbekijkbaar. De schuld ligt aan een debiel, onsamenhangend scenario en een klungelende regisseur. Geen wonder trouwens als je weet dat de verantwoordelijke van dit misbaksel Brad Silberling is, die eerder Wim Wenders wist te verkrachten met City Of Angels. We zullen proberen het debiel verhaaltje te schetsen, maar mocht u de neiging hebben om halverwege in slaap te dompelen, klik dan gewoon door naar de volgende recensie.
 

 

Dr. Rick Marshall (Will Ferrell) is een paleontholoog die de zogenaamde tachyonversterker heeft uitgevonden, een machine die het mogelijk maakt om zijwaarts in de tijd te reizen. Om een ingewikkeld (infantiel) verhaal kort te maken: je komt op een plaats terecht waar zowel het verleden als de toekomst elkaar kruisen. Geheel onverwachts is Marshall met deze theorie de lieveling van het publiek geworden en zijn boek My Other Car, The Time Machine een bestseller. Wanneer hij echter 50 miljoen dollar subsidiegeld weet te verdonkeremanen, is de maat vol en wordt hij verbannen door zijn collega-wetenschappers. Marshall raakt aan lager wal en verliest alle zin in het leven, tot op het moment dat Holly Cantrell (Anna Friel) aan zijn deur komt kloppen. Deze brunette was tijdens haar studiejaren steeds een fervent fan van Marshall en gelooft dat er nog toekomst zit in de tachyonversterker. Ze probeert de geleerde ervan te overtuigen om zijn toestel weer aan de praat te krijgen. Daar het moeilijk is om neen te zeggen tegen zo'n mooie dame, stemt Marshall in met haar voorstel en de twee besluiten om de test uit te voeren in een verwaarloosd attractiepark, The Devil’s Canyon Mystery Cave. Het boeltje lukt en samen met de onbeholpen gids Will (Danny McBride) komen zij in het land van de verlorenen (snap je de titel?) terecht. Marshall mag dan wel bewezen hebben dat zijn uitvinding werkt, helaas zijn ze op hun reis doorheen de tijd ergens hun tachyonversterker kwijtgespeeld. Meteen weten de drie naar wat ze het komende uur moeten zoeken. Jammer genoeg komen ze op hun tocht vrij vlug de aapmens Chaka (Jorma Taccone) tegen die zowat het meest irriterende personage uit de hele filmgeschiedenis moet zijn. Behalve wat primitieve wartaal die geen mens grappig vindt, blijkt  de neanderthaler alleen maar geïnteresseerd te zijn in het balkon van Holly en iets doet je hopen dat het ventje zo vlug mogelijk opgepeuzeld wordt door de tyrannosaurus rex die het trio doorheen het hele verhaal achtervolgt. Naast prehistorische monsters worden zij ook opgejaagd door een stam die zich de Sleetak noemt, een soort van hagedismannetjes uit de toekomst. 
 

 

Bent u er nog? U vindt dat dit zowat het domste verhaal is dat u ooit gelezen hebt? Dan hebt u de film nog niet gezien, want het kan nog dommer! De decors en special effects ogen nog primitiever en belachelijker dan die uit Plan 9 From Outer Space. De landschappen zijn overduidelijk uit karton gemaakt en zelfs de Japanse Godzilla oogt beter dan de tyrannosaurus die je hier ziet rondhuppelen. Geen wonder dus dat je na vijftien minuten verveeld naar het televisiescherm zit te staren in de hoop dat deze lange 100 minuten snel voorbij zullen zijn. Als koper hebt u het recht om dit vehikel meteen uit je dvd-speler te halen, maar een arme recensent moet helaas zijn plicht doen, niet? De moraal van deze recensie kan dan ook alleen maar zijn: absoluut te vermijden rommel. 
 

Als we het louter technisch bekijken dan heeft deze film een vrij zuiver beeld zonder filmgrain en is het geluid bevredigend, maar omwille van de debiele decors en dito vermommingen halen we niet meer dan de schouders op. 
 

 

Voor de recensent is de pijn nog niet geleden, want deze dvd herbergt ook nog een paar extra’s die (jawel) nog onnozeler zijn dan de film zelf. Wie echt zin heeft om weggelaten scènes te zien, kan zich hiermee 7 minuten lang zoet houden. Een Dag Uit Het Leven Van Een Grote Filmster is een fictieve documentaire waarin Danny McBride zogezegd door Will Ferrell uit de film ontslagen wordt. Nooit grappig en als u dan toch absoluut wil zien hoe acteurs zich volvreten met cheeseburgers dan bent u hier aan het goede adres. Ook is er De Rondleiding In De Kadowinkel Van De Duivelse Ravijn waarin u kan zien wat u allemaal kan kopen in het souvenirwinkeltje van het attractiepark. Interessant, niet? Je vraagt je inderdaad of er nu echt mensen zijn die hier behoefte aan hebben. Ten slotte is er nog de (wat had u anders verwacht?) debiele filmcommentaar van regisseur Brad Silberling. Extra’s? Ridicule opvulling, ja! 
 

Land Of The Lost is zonder meer een absoluut dieptepunt in de carrière van Will Ferrell. Rommel van de ergste soort, en neen hoor, we zijn helemaal geen zuurpruimen!