FILM
De drie musketiers Athos (Matthew MacFayden), Porthos (Ray Stevenson) en Aramis (Luke Evans) plotten samen met Lady de Winter (Milla Jovovich) om de kostbare bouwplannen van Leonardo Da Vinci uit een Venetiaans paleis vol boobytraps te stelen. Wanneer het drietal het zware werk heeft opgeknapt, blijkt Milady een verraadster te zijn, die werkt in opdracht van de Engelse hertog van Buckingham (Orlando Bloom), een vertrouweling van het Engelse hof. Athos is bovendien ook nog eens op amoureus vlak door de Winter bedrogen, en hij zweert dat hij dit haar en Buckingham ooit betaald zal zetten.




Een jaar later vertrekt de jonge Gascogner D'Artagnan (Logan Lerman) naar Parijs om in de voetsporen van zijn vader (Dexter Fletcher) musketier te worden. Hij heeft het al binnen een dag aan de stok met de kapitein van de wacht, Rochefort (Mads Mikkelsen), papt aan met een lokale schoonheid, Constance (Gabriella Wilde), en ontmoet de drie legendarische musketiers tijdens een knokpartij. De musketiers moeten op het matje komen bij koning Lodewijk XIII (Freddie Fox), die duidelijk nog te groen achter zijn oren is om een wereldrijk te besturen, maar ze vinden wel genade in de ogen van zijn jonge koningin Anne (Juno Temple). Louis' vertrouwensman, kardinaal Richelieu (Christoph Waltz) heeft echter een plan achter de hand om samen met Milady de koningin in diskrediet te brengen. Hij wil in de vertrekken van de koningin valse liefdesbrieven planten die een affaire zouden impliceren tussen Hare Majesteit en Buckingham, en tegelijk een belangrijke collectie juwelen stelen en onderbrengen in de Tower of London, zodanig dat de koning geen andere keuze meer heeft dan de koningin terecht te laten stellen en de oorlog te verklaren aan Engeland. De vier musketiers reizen naar Londen en proberen het kleinood terug te stelen van Buckingham. Die heeft intussen de plannen van Da Vinci in de praktijk omgezet, en hij beschikt over een door een zeppelin aangedreven luchtschip waarmee hij op het slagveld nagenoeg onoverwinnelijk is. De musketiers hebben geen andere keuze dan één van de schepen te stelen en ermee terug te keren naar Frankrijk, met Rochefort op hun hielen.




Hoe het ook zij, regisseur Paul W.S. Anderson, onherroepelijk schuldig aan misdaden tegen de mensheid wegens zijn voorgaande esbattementen zoals Death Race en een hele trein Resident Evil-videospelverfilmingen, heeft zich voor deze film niet in het minst laten leiden door wat Alexandre Dumas ooit heeft neergeschreven, behalve dan eens links en rechts een eigennaam pikken. De laatste verfilming van het overbekende mantel- en zwaardepos moet uit 1993 dateren, van de versie met Kiefer Sutherland, alhoewel de sequel, The Man In The Iron Mask, ook nog werd verfilmd in 1997. Anderson heeft zowat alle klassieke elementen uit het verhaal overboord gekapt en ingeruild voor dure speciale effecten, voornamelijk gericht op de 3D-markt. Acteren daarentegen is in deze film niet ieders sterkste kant: de rol van Freddie Fox is bij momenten irritant, Logan Lerman is nog niet rijp, noch vóór, noch achter de oren, en Milla Jovovich staat alleen maar op de rolverdeling omdat ze de vrouw van de regisseur is - een truc die ze in het verleden ook bij haar toenmalige echtgenoot Luc Besson in The Fifth Element heeft toegepast. Nogal wat regisseurs zien hun vrouw als muze, kijk maar naar wat Helena Bonham Carter in het oeuvre van Tim Burton betekent. Het verschil is echter dat Milla Jovovich maar een zeer beperkte actrice is, die, als ze dan al eens het maximum put uit wat ze kan, nog maar ergens in de middelmaat belandt, zoals hier. Tegengas wordt gegeven door onder meer prijsbeest Christoph Waltz (Inglorious Basterds, Water For Elephants) die op dit ogenblik op de top van zijn marktwaarde zit, en een bijzondere coole Orlando Bloom (Lord Of The Rings, Pirates Of The Caribbean) die als schurk eigenlijk te weinig screentijd heeft gekregen. Over deze laatste film gesproken, voor de muziek van de soundtrack van deze Musketeers is componist Paul Haslinger wel érg schaamteloos gaan leentjebuur spelen bij Klaus Badelt, zodanig zelfs dat het van grenzeloze naïviteit getuigt om de overeenkomsten niét te willen horen. Het design van het luchtschip, compleet met een gekroond skelet, wijst bovendien ook al op het feit dat Anderson best Gore Verbinski niet aan zijn nieuwste film blootstelt, of mijnheer Verbinski zou wel eens lelijk uit de hoek kunnen komen met een batterij advocaten gespecialiseerd in copyright. Toch heeft deze steampunk-versie van The Three Musketeers voor mij persoonlijk een hoog amusementsgehalte als een goede mengeling van humor en actie, waarbij Anderson het in verhouding tot de rest van zijn oeuvre nog niet al te hyperkinetisch aanpakt en niet té kwistig met kunstbloed rondgiet. Anderson heeft een paar schaarsverspreide goede visuele vondsten, zoals het inzoomen op de kaarten van Frankrijk en Engeland, die dan versierd zijn met speelgoedsoldaatjes, en hij kan op erg dynamische wijze de knokscènes in beeld krijgen, en ook op het rekwisietenbudget is niet al te veel beknibbeld. Maar ook daar heeft de medaille een keerzijde: de bullet time-slowmotionsegmenten zijn uit The Matrix gelicht. Kortom, Anderson schiet nog iets te kort om een originele, eigen stempel op de film te drukken, en hij mikt zonder enige vorm van schaamte op de grootste gemene deler, maar als lichter vertier dat niet pretendeert om alleen maar amusement te zijn lijdt The Three Musketeers niet aan dode momenten. Met andere woorden: hoe licht entertainment ook kan gemaakt worden zónder de overduidelijke sponsoring van een Japans speelgoedmerk. Bovendien is het al van Tim Burtons Planet Of The Apes geleden dat een open einde me nog zo heeft doen verlangen naar een vervolg. Dat er waarschijnlijk niet komt.




BEELD EN GELUID
Dutch FilmWorks heeft deze disk een zelfde vormgeving meegegeven als eerder de Conan The Barbarian-remake. Ondanks het feit dat de schijf zowel de 2D- en de 3D-versie moet huisvesten, bevat de disk een erg oogstrelende transfer waarin vooral de explosie aan details in het barokke decor van het Frankrijk van de 17de eeuw laat schitteren. De kleuren zijn speels en helder afgelijnd, en alhoewel er hier en daar een wat grauwe waas de fotografie domineert, laten ze aan helderheid, zoals bij het openluchtbal van de koning, niets te wensen over. Enkele van de speciale effecten zijn bovendien met veel gevoel voor detail in elkaar gestoken, zoals het neerstorten van het luchtschip van Buckingham op de Notre Dame van Parijs. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack verdient echter geen enkele twijfel: dit demonstratiewaardig materiaal is één non-stopbeleving van het beste wat high definition audio te bieden heeft: prachtig gericht vuurwerk, subtiele echo's in de kanalen van Venetië, het kraken van versplinterend hout in de valstrik van Da Vinci, gierend onweer, kanonvuur, explosies... het houdt maar niet op.




EXTRA'S
En ook qua bonusmateriaal is deze Three Musketeers niet echt overweldigend, maar ook geen teleurstelling. In 16 korte special features (39:44) zien we onder meer korte interviewfragmentjes met cast en crew, alsook een paar bijdragen over de kostuums en de rekwisieten. Vier documentaires hebben een aparte sectie gekregen, alhoewel hun speelduur niet echt onderscheidend is om het viertal van de rest van de featurettes te scheiden. In Paul W.S. Anderson's Three Musketeers (2:32) vertelt de regisseur waarom hij een remake van de klassieker van Dumas wilde filmen, in Orlando Bloom takes on the Duke (2:01) zien we de acteur zijn rol bestuderen. 17th Century air travel (2:21) gaat natuurlijk over de indrukwekkende zeppelins die het verhaal op de sporen houden, en in Uncovering France in Germany (2:45) leren we dat de film vooral geschoten is in Beieren, omdat daar nog veel interessante decors te vinden zijn die in de paleizentijd van Louis XIII passen. Tot slot passeren nog 12 verwijderde scènes (14:12) de revue.

CONCLUSIE
Niet iedereen zal het met me eens zijn, maar ik heb al lang opgegeven om me daar zorgen over te maken. The Three Musketeers is een spannende kermisattractie die liefhebbers van dit soort rollercoasters een glimlach op het gelaat zal toveren. Dutch FilmWorks brengt tegenwoordig redelijk solide Blu-rays uit die ook nog eens schappelijk zijn qua prijs.