FILM
In 1969 zette Neil Armstrong als eerste man voet op de maan. Hiermee werd het succes van het Apolloprogramma - en dan voornamelijk dat van Apollo 11 - bezegeld. Amper drie jaar later, in 1972, stuurde de Verenigde Staten met Apollo 17 zijn laatste bemande vlucht naar de maan. Althans, dat is wat ze ons willen laten geloven... In 1974 organiseerde de NASA opnieuw een bemande vlucht in de richting van de maan. De missie van deze Apollo 18-vlucht was top secret en gebeurde in opdracht van het ministerie van Defensie. De bemanningsleden Ben Anderson, Nate Walker en John Grey mochten zelfs hun familie niet op de hoogte brengen van de spectaculaire reis die ze gingen ondernemen. De beelden die nu zijn opgedoken van deze geheime missie maken het overduidelijk waarom de Amerikanen na deze vlucht nooit meer zijn teruggekeerd naar de maan. Nochtans start de reis zonder enig probleem. De astronauten zijn laaiend enthousiast en ze zijn er meer dan klaar voor. Eens in een baan om de maan, zal John achterblijven in de ruimtecapsule Freedom. Van daaruit zal hij technische ondersteuning bieden aan zijn collega's Nate en Ben. Zij zullen met de Liberty landen op de maan om er een aantal zenders te installeren waarmee een mogelijke aanval van de Russen beter kan worden opgevolgd.

Voor Nate en Ben is het een droom die uitkomt. Na jaren wachten, hard werken en wel wat teleurstellingen zetten ze eindelijk hun eerste stappen op de maan. De astronauten installeren de verschillende tuigen, nemen bodemstalen en verkennen het maanlandschap. Maar al gauw worden ze geconfronteerd met rare voorvalletjes. Zo krijgen ze af te rekenen met heel wat storingen en ruis in hun maanlander, probleempjes die volgens Houston te wijten zijn aan de detectoren die ze zonet geplaatst hebben. Ook merken de astronauten dat een steen die ze meegebracht hebben van op de maan, plots in het midden van hun ruimtecapsule ligt, terwijl ze alles nog zo zorgvuldig gemarkeerd en geklasseerd hebben. Hoewel ze deze gebeurtenissen wel vreemd vinden, is er volgens hen nog geen reden tot paniek. Maar dan bemerken ze bij verdere verkenning van de regio voetstappen in het maanlandschap. Voetstappen van iemand die overigens volledig gedesoriënteerd lijkt rond te dwalen, wat toch wel bijzonder onwaarschijnlijk is. Door de voetafdrukken te volgen vinden Nate en Ben een verlaten, maar nog steeds functionerende, Russische maanlander. En het is duidelijk dat het niet goed afgelopen is met de kosmonaut. Ben ziet immers heel wat sporen van bloed in de cabine. Nate gaat op zoek naar de kosmonaut en vindt hem dood in een nabijgelegen krater. Hoewel de mannen ervan overtuigd zijn dat de NASA en zeker het ministerie van Defensie meer weten van deze zaak, volgen ze de instructies om hun missie voort te zetten. Wat niet zo eenvoudig zal blijken te zijn, want bij een volgende maanwandeling geraakt Nate ervan overtuigd dat er iets zijn ruimtepak is binnengedrongen. Aanvankelijk hecht Ben niet al te veel geloof aan het verhaal van Nate. Maar dan ziet Ben dat zijn collega een gapende vleeswonde heeft op zijn buik waarvan ze de oorzaak niet meteen vinden. Wanneer Nate zich vervolgens vreemd begint te gedragen, beseffen de astronauten dat er meer aan de hand is. Maar dan valt de communicatie met Houston uit en zijn ze helemaal op zichzelf aangewezen....

Apollo 18 houdt het midden tussen een thriller en een horrorfilm. De film vertrekt vanuit het principe dat de beelden die getoond worden, echte beelden zijn van de verborgen gehouden vlucht van de Apollo 18. Hoewel de acteurs niet meteen zo'n bekende koppen zijn, hebben ze toch al iets te veel films op hun palmares om nog door te kunnen gaan voor echte astronauten uit de jaren 70. Ryan Robbins (John Grey) speelde eerder al in Battlestar Galactica en Passengers. Lloyd Owen (Nate Walker) vertolkte onder andere een rol in Miss Potter en Warren Christie (Ben Anderson) nam al heel wat bijrolletjes in allerhande tv-series voor zijn rekening. Maar het is niet alleen daardoor dat het concept van het waargebeurde verhaal wat onderuit gehaald wordt. Ook de technische kant van de zaak verraadt geregeld dat het wel degelijk om een recente productie gaat.

BEELD EN GELUID
Zoals we al zeiden wilden de producers van Apollo 18 de indruk wekken dat de film is samengesteld uit echt beeldmateriaal van de vlucht van de Apollo 18 in de jaren 70. En hoe kunnen ze dat beter doen dan door het beeld vol te duwen met ruis. Wat dan nog het nut is van een Blu-rayproductie is een andere vraag. Maar goed, we kunnen perfect begrijpen waarom er bewust gekozen is voor een minderwaardige beeldkwaliteit. Jammer genoeg heeft men deze lijn niet doorgetrokken voor het geluid, want in tegenstelling tot wat men zou verwachten van zelfgemaakte beelden in ruimtetuigen, hebben deze beelden wel degelijk surroundgeluid.

EXTRA'S
Bij wijze van extra krijgen we drie trailers gepresenteerd voor de start van de film, namelijk van Red State, Dream House en Safe.

CONCLUSIE
Apollo 18 wordt vaak vergeleken met The Blair Witch Project. en ergens klopt dat wel, want in beide films gebeurt er meestentijds helemaal niets. Maar Apollo 18 slaagt er niet in om dezelfde sfeer te creëren als The Blair Witch Project. Mede hierdoor is deze film voornamelijk een teleurstelling.