FILM
Net zoals je in Amsterdam Baantjer of in Brugge Aspe hebt, is het Salvo Montalbano die in Vigata (een stadje op het zonnige Sicilië) allerlei mysterieuze moorden oplost. Deze rechercheur is ontsproten aan het brein van Andrea Camilleri wiens eerste boek The Shape Of Water  in 1994 verscheen. Sindsdien passeerden er naast talrijke kortverhalen in diverse publicaties ook al twintig lijvige romans de revue. De boeken zijn in thuisland Italië een gigantisch succes en uiteraard kon een televisieserie niet uitblijven waardoor de RAI in 1999 aan de opnames van een eerste langspeelfilm begon. We kiezen bewust voor de term "langspeelfilm", want ofschoon de reeks iedere keer in een serie van zes afleveringen wordt gedraaid, duurt elke episode ruim twee uur. Lumière die de detectiveliefhebbers reeds jaren met Scandinavische topreeksen verwent, brengt eveneens de lotgevallen van deze Italiaanse speurneus uit en inmiddels is men al aan het vijfde seizoen aanbelandt.


Het is wel een beetje wennen aan de werkwijze van Salvo Montalbano. Hij is immers niet het soort detective dat zijn getuigen leegknijpt als een citroen, maar eerder een man die zijn onderzoeken op een luchtige wijze voert. Zoals het een echte Italiaan beaamt, heeft hij nooit last van stress en hecht hij veel belang aan de culinaire geneugten en het vrouwelijk schoon van zijn land. Ook wat zijn temperament betreft is Montalbano een typische Italiaan, zo maakt bijv. de detective op theatrale wijze wel eens een vreugdedansje als hij de oplossing van een mysterie heeft gevonden. Neen, we zien het Witse of Derrick nog niet gauw doen. Je kan de werkwijze van de pientere kaalkop eigenlijk het best vergelijken met die van zijn Franse collega Maigret. Niet alleen werkt de rechercheur op een ouderwetse wijze zoals alleen Georges Simenon dat kon bedenken, ook is Montalbano een workaholic die niet gaat slapen vooraleer hij de dader bij de lurven heeft gepakt. Over zijn familieleven komen we weinig of niks te weten, hij heeft wel een lief, nl. Livia, maar hoe die eruit ziet, komen we nooit te weten.

De vertolkingen in deze serie zijn eerder matig. Luca Zingaretti is best genietbaar als detective Montalbano, ofschoon hij maar weinig diepgang in zijn rol legt. De kwal uit de serie is zonder twijfel Angelo Russo die de rol vertolkt van agent Catarella, een debiel personage dat je eerder zou verwachten in een onding als De Kotmadam. Ook de regie laat heel wat te wensen over, want die is oubollig en verschrikkelijk saai. Is het dan allemaal zo slecht? Neen, we zijn alleen de laatste jaren heel wat beter gewoon en laat dit meteen een contradictie zijn, want de topseries in dit genre zijn meestal in de Lumière-catalogus te vinden.

 
Korte inhoud van de afleveringen:

Track Of Sand
Wanneer Montalbano de ramen van zijn villa in Marinella opent, schrikt hij zich een hoedje. Op het strand ligt een doodgeslagen paard dat eigendom is van Rachele Esterman, een rijke dame die er binnen de kortste keren in slaagt om het hoofd van de detective op hol te brengen. De commissaris ontdekt dat er een link is tussen de misdaad en de plaatselijke maffia die betrokken is bij het organiseren van illegale races. Het is echter geen onderzoek zonder gevaar, want op het moment dat de speurneus bruikbaar bewijsmateriaal vindt, willen de boeven zijn huis in brand steken.

Paper Moon
Een hysterische vrouw komt op het politiebureau melden dat ze haar broer dood aantrof. Na wat te hebben gegrasduind in het verleden van het slachtoffer ontdekt de detective dat de farmaceutische vertegenwoordiger in een vorig leven een arts was die is geschrapt door de Orde van Geneesheren. De dokter zou immers een minderjarige vrouw zwanger hebben gemaakt en vervolgens een abortus hebben uitgevoerd. Gaat het om een passionele moord of is het alweer de maffia die achter deze moordpartij zit?

The Potters Field
De streek van Marinella wordt wederom opgeschrikt door een brutale moord. Een lijk wordt in een zak gevonden. Doordat het dode lichaam in dertig stukjes is gehakt verdenken de rechercheurs de oude maffia van de misdaad omdat die altijd zijn slachtoffers met een symbool achterlaat; zo wijst een steen in de mond er bijv. op dat de dode iemand was die zijn mond niet kon houden. Naarmate het onderzoek vordert, bemerkt Montalbano dat de oplossing van de puzzel net iets te eenvoudig is, bovendien gedraagt zijn collega Augello zich uiterst vreemd.

The Gull's Dance
De ochtend van inspecteur Montalbano wordt grondig verknald door het beeld van een stervende meeuw. Eens aangekomen op het politiekantoor, blijkt dat slechts het begin te zijn van een lange rotdag, want rechercheur Fazio wordt door zijn vader als vermist opgegeven. Alle sporen leiden naar een levensgevaarlijke criminele bende en meteen wordt groot alarm geslagen.

Treasure Hunt
Wat hebben opblaaspoppen met het lijk van een oude zwerver te maken? En waarom schreef het slachtoffer de woorden "Poe" in het zand alvorens hij zijn laatste adem uitblies?

The Age Of Doubt
Een jacht botst op een rubberbootje waarin een lijk ligt. Inspecteur Montalbano denkt eerst dat het om een drenkeling gaat, toch wijst de uitslag van het forensisch onderzoek erop dat de man reeds overleden was vooraleer hij in het bootje lag. Onmiddellijk worden de opvarenden van de jacht in verdenking gesteld.


BEELD EN GELUID
Volgens het hoesje van deze dvd-box wil je na het bekijken van één enkele aflevering meteen je koffers pakken en naar het zonnige Sicilië vertrekken. We willen dat wel geloven, alleen zijn de adembenemende Italiaanse landschappen op deze dvd niet volop in hun pracht en praal te bewonderen; de kwaliteit van bepaalde scènes is immers zeer middelmatig tot slecht. Vaak is er een gebrek aan scherp beeldmateriaal en op de koop toe danst het beeld tijdens de begingeneriek op en neer. Het geluid valt wel mee, ofschoon Detective Montalbano een serie is die het vooral van dialogen moet hebben.

EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze box.

CONCLUSIE
Het vijfde seizoen van deze Italiaanse serie duurt ruim elf uur. Liefhebbers van oubollige detectivereeksen zullen de avonturen van deze Italiaanse speurneus beslist weten te appreciëren, toch zijn de verhaaltjes te mager, is er een groot gebrek aan spanning en zijn de acteerprestaties allesbehalve imponerend.